Myśli o wychowaniu

    Nie patrz na mnie, bo się boję!

   Każdy człowiek 
w mniejszym lub większym stopniu odczuwa lęk      
przed swym otoczeniem społecznym.

                                                                                 (Antoni Kępiński)

Czy wiecie, czym jest lęk społeczny? Jest to strach przed zawieraniem nowych znajomości, wystąpieniami publicznymi oraz spotkaniami towarzyskimi. Odbiera on wiarę we własne umiejętności, rozwija przekonanie o własnej niższości oraz powoduje odcięcie od przyjaźni i związków. Na lęk społeczny cierpi co dziesiąta osoba.

Jakie są jego źródła? Głównym źródłem lęku dla wielu osób są inni ludzie, którzy onieśmielają i powodują poczucie niepokoju, który zakłóca codzienne funkcjonowanie. Lęk społeczny, zwany też fobią społeczną, ujawnia się zazwyczaj w okresie młodości. Wzmacniają go takie czynniki, jak: błędne przekonanie   o sobie i innych, ukrywanie własnego zdania w obawie przed oceną oraz tłumienie emocji. Osoby dotknięte tą chorobą często czują się samotne i wyalienowane, ponadto doświadczają stanów depresyjnych, a w skrajnych przypadkach sięgają po alkohol i inne używki. Nie zwracają uwagi na życzliwość ze strony innych ludzi, natomiast zapamiętują przykre uwagi. Stają się najgorszymi krytykami   dla samych siebie. To wszystko w rezultacie prowadzi do unikania innych ludzi.

Jak sobie radzić z lękiem? Pozbycie się lęku społecznego jest bardzo proste. Wystarczy tylko… polubić siebie! Zaakceptować to, jakim się jest. Odnaleźć w sobie mocne strony, nie doszukując się wad. Każdy z nas ma jakieś hobby,  które pozwala się zrelaksować i poczuć się wyjątkowym. Trzeba sobie powiedzieć: przecież tylko ja z całej klasy potrafię gotować lub wyszywać - i to jest wyjątkowe. Dobra relacja z samym sobą jest podstawą właściwego funkcjonowania człowieka. Każdy z nas ma prawo być sobą i każdy popełnia błędy. Nikt nie jest doskonały. Znajdźcie wśród swoich bliskich osoby, które lubią Was słuchać, dla których jesteście ważni. Na pewno każdy ma takiego „dobrego duszka”!  Nie możemy oczekiwać akceptacji od innych, kiedy sami siebie nie akceptujemy. 

Na pewno słyszeliście o sobie różne opinie, często bardzo przykre. Najważniejszy w pokonywaniu lęku społecznego jest dystans. Krytyka nie zawsze musi być prawdą o Was, gdyż są osoby, które krytykują bezpodstawnie. Trzeba pamiętać   o poczuciu własnej wartości i nie dać się „zadeptać”. Pamiętajcie o wyznaczeniu sobie celu w życiu. To dzięki niemu nauczycie się pokonywać strach.

Mam nadzieję, Drodzy Czytelnicy, że nie zmagacie się z lękiem społecznym. A jeśli tak, to może moje rady okażą się pomocne. Czy macie jakieś sposoby na pozbycie się lęku?

Patrycja 

Grafika:

http://ekozetka.pl/img/spoleczna.jpg

https://zygmuntmakolumne.files.wordpress.com/2016/01/lubiesiebie_d.jpg?w=700