Międzynarodowy Dzień Teatru
Teatr
to jest pewien myślowy przekaz, skrót, filozofia.
Lustro – jak uważał Szekspir – w którym przegląda się świat,
ale ono jest też transparentne.
Przez nie widać coś dalej, głębiej, więcej.
(Andrzej
Łapicki)
Jeden dzień, a ważny i wyczekiwany przez wiele
ośrodków kulturalnych na świecie. To Dzień Teatru. Święto ma długoletnią
tradycję, a wszystko zaczęło się od starożytnego dramatu greckiego, od świąt
organizowanych ku czci Dionizosa – boga urodzajów i winnej
latorośli. Podczas uroczystości na jego cześć śpiewano pieśni, zwane
dytyrambami i tańczono. Teatr należy do bardzo ważnych osiągnięć greckiej
kultury antycznej, jest kolebką dzisiejszego. Pomysł Dnia Teatru został
zainicjowany w 1961 roku przez Międzynarodowy Instytut Teatralny
(International Theatre Institute, ITI). Święto przypada 27 marca na
pamiątkę otwarcia Teatru Narodowego w Paryżu. Od tego czasu Dzień Teatru jest
obchodzony co roku przez ponad sto narodowych ośrodków ITI na całym świecie.
Obchody mają na celu promocję, międzynarodową wymianę informacji na temat
teatru, zwiększenie współpracy ludzi teatru oraz uświadomienie publiczności
rangi sztuki i artystycznej kreacji w życiu codziennym. Najważniejszym celem
jest zaznaczenie obecności teatru w kulturze.
Teatr jest miejscem, do którego ludzie
przychodzą, by poznać sztukę. Ten rodzaj przeżycia kulturalnego jest odskocznią
od codziennej rzeczywistości. Kiedy siedzimy w wygodnych fotelach, chcemy
zapomnieć o swoich problemach, a jedynie oddać się przeżywaniu widowiska,
jakiego dostarczają nam aktorzy. Nasza wyobraźnia zostaje pobudzona, a my
wtapiamy się w magiczny świat teatru, zapominając o całym świecie. W
Polsce, aby zachęcić do udziału w obchodach, organizowana jest akcja „Dotknij
teatru”. Akcja zrzesza artystów niezależnych, a w projekcie bierze udział ponad
100 instytucji: teatry, muzea, ośrodki kultury, a także fundacje. Serdecznie
zapraszam do śledzenia obchodów właśnie tego dnia, a być może, do
czynnego udziału w wydarzeniu.
Byliśmy w teatrze? Wracajmy zatem do niego jak
najczęściej. Na co dzień oglądajmy przedstawienia teatralne w telewizji,
a „od święta” wyjeżdżając do stolicy. Połkniemy bakcyla teatru i już nigdy się
z niego nie wyleczymy! Na szczęście dla nas!
Aśka
Grafika:
https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiVfJvm2nzGX6MXpuLrOBWcj1K1cCmWqNktVS-8qFURU_Mfnr49-8LFOb90ZPHTR6B7Jq28ZuiHE7qDCs9Pkpqop_-_DILoKNyQWgYOJyHr88gXz4mT4e4qa2LfOryVX7QJQsJJz3FQcT-OMlS8_vFWbNJuoPVyX7Ea5ZpK7PabhOm6qYiO=
https://muzeum-lodz.pl/wp-content/uploads/2018/09/dotknij_teatru.jpg