W świecie Sherlocka
Nie jestem psychopatą,
tylko wysoko funkcyjnym socjopatą.
(Sherlock Holmes)
Sherlock Holmes to postać fikcyjna wykreowana
przez Artura Conana Doyle’a – szkockiego pisarza i jednego z twórców powieści detektywistycznych. Holmes,
wraz ze swoim przyjacielem Johnem Watsonem, mieszka na słynnej ulicy Baker
Street 221B w Londynie. Sherlock Holmes to niezwykła postać. Po pierwsze, rozwiązując
zagadki, używał metody dedukcji. Był także bardzo dobrym obserwatorem, wszechstronnie
uzdolnionym w wielu dziedzinach, między innymi: psychologii, chemii, matematyce.
Budził podziw innych, ponieważ bardzo szybko rozwiązywał zagadki kryminalne. Poza
tym miał wiele różnych talentów: był
skrzypkiem, a także bokserem. Sherlock Holmes miał nie tylko sprzymierzeńców,
ale też wrogów, a największym był James Moriarty – wybitny matematyk, geniusz
zła, Napoleon
zbrodni. Usiłował zabić Holmesa,
jednak na szczęście mu się to nie udało.
Postać Sherlocka Holmesa jest znana na całym świecie, nawet nieczytający żadnego
dzieła Artura Conana Doyle’a kojarzą
charakterystycznego detektywa.
Sherlock to brytyjski serial kryminalny oparty na twórczości Artura Conana Doyle’a. Mimo że jest współczesną wersją przygód
Sherlocka Holmesa, najważniejsze fakty jednak
zostały zachowane – Sherlock mieszka ze
swoim przyjacielem Watsonem na Baker Street 221 B w Londynie i rozwiązuje
zagadki kryminalne, a jego wrogiem jest Moriarty. Podstawową różnicą między serialem
a książkową wersją przygód Holmesa jest
czas akcji. Serialu nie jest osadzony w wiktoriańskich czasach, jak to było u Conana Doyle’a, ale akcja toczy się w czasach współczesnych. W
postać Sherlocka Holmesa wciela się Benedict
Cumberbatch, a w rolę jego przyjaciela Johna Watsona – Martin Freeman. Serial Sherlock zdobył ogromną popularność na
całym świecie. Pierwszy odcinek obejrzało osiem milionów widzów, a kolejne
cieszyły się podobną popularnością.
Film a literatura. Tytułowy Sherlock ma
większość cech, które posiada jego literacki pierwowzór. Jest bystry,
przenikliwy, przekonany o swojej niezwykłej mądrości i nie lubi bezczynności.
Jednak można zauważyć i różnice. Holmes
sam o sobie mówi, że jest socjopatą, ciągle kogoś obraża i stara się nie okazywać uczuć. Bohater Conana
Doyle’a był dżentelmenem. I tylko czasami zdarzało mu się wygłaszać kąśliwe uwagi, jednak nikogo nie
obrażał. Twórcy serialu wyeksponowali przyjaźń
Sherlocka i Watsona. Przyjaźń pomiędzy dwoma bohaterami była ukazana przez Artura Conana Doyle’a bardziej powściągliwie. Film w sposób obrazowy i bardzo atrakcyjny
wizualnie pokazuje rozwiązywanie przez
Holmesa zagadek metodą pałacu pamięci. Jest to rodzaj mnemotechniki. Pałac
pamięci (rzymski pokój, metoda loci) to najprawdopodobniej najstarsza z
mnemotechnik. To metoda, w której elementy
do zapamiętania kojarzymy w wyobraźni z miejscami (loci) w rzeczywistym lub wyimaginowanym otoczeniu.
Pozwala ona zapamiętywać długie listy, całe wykłady czy przemówienia. Jest przydatna
w takich sytuacjach, gdy ważna jest kolejność, a raczej nie pozwala na wyrywkowe
przywoływanie w pamięci jakichś elementów.
http://www.mnemotechnika.com/rodzaje_mnemotechnik.html).
Trochę o
postaciach.
Moriarty - w serialu został
przedstawiony jako psychopata. Zbrodnie to dla niego zabawa z
Sherlockiem. Ma na jego punkcie obsesję
i nazywa się jego fanem.
Brat Sherlocka - Mycroft Holmes. Pomiędzy braćmi panują chłodne stosunki. Ciągłe docinki nie są
niczym nadzwyczajnym w ich relacjach.
Pani Hudson – właścicielka domu, w którym mieszkają Holmes i Watson. Widać, że
pomiędzy bohaterami a kobietą jest specyficzna więź. Zachowuje się jak ich babcia – poucza i
pociesza. Właśnie w relacjach między nią a Sherlockiem ujawnia się ludzka
postać bohatera, ponieważ Pani Hudson jest dla niego ważną osobą.
Serial opowiadający o Sherlocku ma poważny
charakter, ponieważ są w nim przedstawione
zbrodnie. Jednak od innych tego typu filmów różni go specyficzne poczucie
humoru ekscentrycznego detektywa. Oto
kilka dialogów, które to potwierdzają.
Sherlock: Jak ja ci zazdroszczę.
John: Zazdrościsz?
Sherlock: Tego prostego, nieużywanego umysłu. Mój jest jak oszalała maszyna.
Rakieta, która rozpada się, nim ją wystrzelą. (odc. 2, Demony
Baskerville)
John: Kim jesteś?
Sherlock: A jak myślisz?
John: Prywatnym detektywem.
Sherlock: Ale?
John: Policja nie korzysta z ich pomocy.
Sherlock: Jestem jedynym na świecie detektywem doradczym. Wymyśliłem ten zawód.
John: Co to znaczy?
Sherlock: Kiedy policja sobie nie radzi, czyli zawsze, wzywają mnie. (odc.1, Studium w różu )
Sherlock: Niech pani spojrzy. Cisza i spokój. Czy to nie jest okropne?
Pani Hudson: Na pewno coś się wydarzy. Jakieś fajne morderstwo.
(odc. 3, Wielka
gra)
Sherlock: Zamknij się.
Lestrade: Nic nie mówię.
Sherlock: Myślisz, to mnie denerwuje.
(odc. 1, Studium
w różu )
Wydawać by się mogło, że serial Sherlock to kolejna adaptacja przygód słynnego
brytyjskiego detektywa. Okazuje się, że
to całkiem nowa koncepcja przedstawienia Sherlocka Holmesa. Każdy odcinek
pozostawia niedosyt i natychmiast chce się oglądać kolejny. Co
prawda, na razie są tylko trzy sezony i jeden odcinek specjalny, więc każdy
wielbiciel serialu z utęsknieniem czeka na kolejną serię. Zachęcam do obejrzenia chociaż jednego odcinka tego serialu.
K.
Grafika:
http://www.newsweek.pl/g/i.aspx/0/0/newsweek/635273856998549105.jpg
http://www.rantlifestyle.com/wp-content/uploads/2014/06/www.lostfilm.tv_.jpeg
http://d2buyft38glmwk.cloudfront.net/media/__sized/images/slideshows/sherlock-3-mycroft/sherlock-s3-characters-slide-mycroft-05-crop-648x327.jpg
https://ichef.bbci.co.uk/images/ic/976x549_b/p04m3jy5.jpg