31 maja 2025

Przeczytane, przemyślane, skomentowane

 

        Niespełniona miłość

 

Najbardziej odczujesz brak jakiejś osoby,

kiedy będziesz siedział obok niej i będziesz wiedział,

że ona nigdy nie będzie twoja.

(Gabriel García Márquez)

 

Czy cytat tego kolumbijskiego powieściopisarza jest trafny? Według mnie, jak najbardziej. Nie da się opisać słowami tego, co dzieje się w sercu i duszy zakochanego. Silny stan zakochania utrudnia logiczne myślenie oraz skupienie się na innych czynnościach, niezwiązanych z obiektem westchnień. Zazwyczaj szczęśliwe  zakochanie kończy się miłością obu osób i stworzeniem doskonałej relacji na długi czas, a może nawet i na całe życie. W innym przypadku- gdy zakochanie jest jednostronne albo występują inne okoliczności, które utrudniają parze życie w szczęściu - stan osoby zakochanej może doprowadzić ją do depresji, melancholii lub nawet do samobójstwa.

Czym jest zakochanie? To tylko i aż „chemia”. Długie występowanie tego stanu przeradza się w prawdziwą miłość. Bywa jednak, że  pojawiają się przeszkody lub  przeciwwskazania do szczęśliwego związku. Niemożliwa do spełnienia miłość wyniszcza wówczas człowieka, pustoszy go wewnętrznie. Odbiera mu zdolność normalnego funkcjonowania,  często popada w melancholię, stale analizując swój stan ducha. Chce za wszelką cenę utrzymywać kontakt z obiektem swoich westchnień. Taki stan – uczucie niespełnionej miłości - wyniszcza człowieka. Niełatwo jest bowiem  żyć bez osoby, którą się kocha. Vincent van Gogh  powiedział kiedyś: Kochać to także umieć się rozstać. Umieć pozwolić komuś odejść, nawet jeśli darzy się go wielkim uczuciem. Miłość jest zaprzeczeniem egoizmu, zaborczości, jest skierowaniem się ku drugiej osobie, jest pragnieniem przede wszystkim jej szczęścia, czasem wbrew własnemu. I taka postawa jest bardzo szlachetna, choć przysparza wielu cierpień.

Nieodwzajemniona miłość jest mniej intensywna emocjonalnie od odwzajemnionej, ale zawiera więcej emocjonalnego stresu. Osoby które wielokrotnie zmagały się z niespełnionym uczuciem,  mają poczucie zaniżonej wartości. Myślą, że nie da się ich kochać. Poza tym taka miłość wywołuje tęsknotę, frustrację i przygnębienie, zwłaszcza  że często jest idealizowana. Wydaje się wyjątkowa i warta uwagi, a  bolesne doświadczenia z nią związane  sprawiają, że  świat  zakochanego rozpada się na kawałki. I może prowadzić do tragicznych konsekwencji.

Jeśli się spojrzy obiektywnie (na chłodno), można też dostrzec w przeżytym rozczarowaniu dobre strony. Po pierwsze niespełniona miłość pozwala lepiej poznać samego siebie. Zawód miłosny pomaga  zrozumieć, czego na pewno w swoim życiu nie chcemy i co pragniemy zmienić. Ucząc się na błędach, można uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości. Inną dobrą stroną jest to, że nieszczęśliwa miłość hartuje – czyni człowieka silniejszym. Wreszcie,  taka miłość pogłębia empatię. Gdy cierpimy, łatwiej jest zauważyć i zrozumieć cierpienie innych.

Maria


Grafika:               

https://img.redro.pl/obrazy/nieszczesliwa-milosc-400-84564121.jpg

https://img.freepik.com/premium-wektory/ilustracja-milosci_498740-29217.jpg?semt=ais_hybrid&w=740

24 maja 2025

Myśli o wychowaniu


              Jestem w Ruchu…

 

 

 

Oaza jest metodą spotkania.

Spotkania,

które dokonuje się w Duchu Świętym pomiędzy wierzącymi,

poprzez wyznanie wiary i świadectwo.

(Ks. Franciszek Blachnicki)

 

Dziś Kościół katolicki zmaga się z wieloma trudnościami, a dużo osób uważa go za wymierający. To nieprawda! Kościół jest ciągle żywy. Zarówno w Polsce, jak i na całym świecie działają liczne ruchy i stowarzyszenia, które w większości stanowi młodzież. Wśród tych ludzi znajduję się również ja.

Co to jest  Ruch Światło-Życie?   Zwany potocznie „Oazą”, jest jednym z ruchów odnowy w Kościele rzymskokatolickim. Jego początki sięgają roku 1969 w Polsce, kiedy to został założony przez Czcigodnego Sługę Bożego księdza Franciszka Blachnickiego. Ruch ten gromadzi w swoich szeregach różnych ludzi – młodzież i dorosłych,  osoby świeckie  i duchowne. Jego głównym celem jest prowadzenie formacji  ku dojrzałości chrześcijańskiej oraz  ożywienie lokalnych wspólnot kościelnych. 

Trochę historii.  Historia Ruchu Światło-Życie rozpoczął  się w 1954 roku, kiedy to odbyła się pierwsza „oaza”, czyli rekolekcje  dla ministrantów  w Bibieli koło Tarnowskich Gór. Z kolei w 1963 roku  miały miejsce pierwsze rekolekcje dla młodzieży żeńskiej w Szlachtowej koło Nowego Targu. Od tego momentu letnie wyjazdy wspólnotowe  stały  się regularną metodą  formacji w naszym ruchu. W 1964 roku nabyto dom w Krościenku nad Dunajcem, który stał się głównym miejscem ruchu, a od 1969 roku ludzie związani z Ruchem zaczęli uczestniczyć również w spotkaniach formacyjnych w swoich parafiach przez cały rok. Przed rokiem 1976 Ruch Światło-Życie funkcjonował pod różnymi nazwami:  „Ruch Oazowy”, „Ruch Żywego Kościoła” czy „Ruch Niepokalanej”. Po opuszczeniu Polski przez ks. Blachnickiego w 1981 roku, drugim krajowym moderatorem Ruchu  został ks. Wojciech Danielski. W 1982 roku w Niemczech (w Carlsbergu) ksiądz  Blachnicki powołał do życia  Międzynarodowe Centrum Ewangelizacji  Światło-Życie.

Początek formularza

Na czym polega?  Ruch Światło-Życie  polega na realizacji programu formacyjnego (wychowania, nauczania oraz przygotowania)  przez każdego uczestnika w celu przyjęcie Jezusa Chrystusa jako osobistego Pana i Zbawiciela. Etapy  formacyjne Ruchu: ewangelizacja, katechumenat i diakonia. Struktura Ruchu odzwierciedla strukturę Kościoła, tworząc lokalne lub parafialne wspólnoty z przewodnikami duchowymi, czyli moderatorami, oraz animatorami świeckimi. Formacja trwa przez cały rok, a jej kulminacją są dwutygodniowe rekolekcje, będące rocznym podsumowaniem i drogą do pełnego spotkania z Chrystusem w Duchu Świętym. Ruch Światło-Życie obejmuje różne gałęzie, takie jak Domowy Kościół (dla małżeństw), wspólnoty młodzieżowe (często nazywane oazami) oraz Dzieci Boże (dla dzieci ze szkół podstawowych).     

Najważniejsze znaki i symbole.  Podstawowym charyzmatem Ruchu Światło-Życie, wynikającym z łaski Ducha Świętego dla umocnienia Kościoła, jest symbol i słowa ΦΩΣ ΖΩΗ (czyt. fos-zoe) – greckie określenia „światło” i „życie”. Te słowa krzyżują się na literze „omega”, która symbolizuje tu obecność Ducha Świętego jako tego, który jest wszystkim, oraz są ułożone w kształt krzyża. Powszechnie znany jest pod nazwą „foska”.    

Główną patronką Ruchu Światło-Życie jest Niepokalana Matka Kościoła, której cały Ruch został oddany 11 czerwca 1973 roku przez Kardynała Karola Wojtyłę.

W centrum duchowości Ruchu w Krościenku nad Dunajcem znajduje się biblijny wizerunek Chrystusa Sługi, który określa ideał formacyjny Ruchu. Ten obraz wskazuje na powołanie członków Ruchu do uczestnictwa w namaszczeniu Duchem Świętym, aby prowadzić dzieło ewangelizacji, wyzwolenia i budowania wspólnoty Kościoła.

Ruch Światło-Życie ściśle wiąże się również z Krucjatą Wyzwolenia Człowieka, która obejmuje powstrzymywanie się od spożywania alkoholu, abstynencję, oraz działania na rzecz przeciwdziałania wszelkim formom zniewolenia człowieka. W ramach tej krucjaty członkowie Ruchu modlą się również za osoby dotknięte nałogami.

Ruch Światło-Życie poza granicami Polski. Ruch  działa w wielu krajach: Bułgarii, Brazylii, Słowacji, Litwie, Czechach, Niemczech, Austrii, Białorusi, Ukrainie i Łotwie. Od 2006 roku ,,oazy’’ rozpoczęły się także w Irlandii i Wielkiej Brytanii, a następnie zostały wprowadzone także w Stanach Zjednoczonych, Chinach i Kanadzie. Obecnie Ruch Światło – Życie działa w ponad 30 krajach, co czyni go międzynarodowym fenomenem. Szacuje się, że przez ponad 40 lat istnienia ruchu oazowego w Polsce mogło przejść około 1,5 miliona osób.

Dlaczego jestem w Ruchu Światło-Życie? Trwanie w tej wspólnocie daje mi przede wszystkim poczucie własnej wartości oraz pozwala widzieć Chrystusa w drugim człowieku. Dzięki niej dostajemy wsparcie, zrozumienie i wzajemną pomoc zarówno  w życiu codziennym, jak i duchowym. Jest to namacalne doświadczenie obecności Chrystusa w naszym życiu, które przepełnione jest zarówno życzliwością, jak i miłością drugiego człowieka. Pomoc innym jest dla mnie wielkim zaszczytem.

A Ty?  Czy jesteś w jakiejś wspólnocie?

Kacper

 

Grafika:

https://www.oaza.pl/wp-content/uploads/winieta_OAZA.png

https://d-pt.ppstatic.pl/k/r/1/9e/33/641342571abfc_p.jpg?1679024064

https://archwwa.pl/wp-content/uploads/2020/03/unnamed.png

https://www.wydawnictwo-oaza.pl/grafika/towary_lista/795/fskora.jpg

https://blogoazadrohiczynska.files.wordpress.com/2014/07/niepokalana.jpg

https://www.oaza.pl/wp-content/uploads/szyndrowskipiotr.jpg

https://www.poznan.oaza.pl/wp-content/uploads/kwc.jpg