17 listopada 2016

Moje hobby, mój świat



    I ty możesz zostać pisarzem!




Zawsze trzeba być ostrożnym  z  książkami  i  z  tym,
co w nich jest,
bo słowa mają moc zmieniania ludzi.
(Cassandra Clare)


Być może ktoś z Was próbował kiedyś napisać coś swojego. Uwiecznić na papierze historię zrodzoną w głowie. Może to był wiersz, może opowiadanie, a może nawet cała powieść. Wiem, jak trudno jest przelać myśli na kartkę. Jak znaleźć odpowiednie słowa? Jak zacząć i rozwinąć akcję tak, by cały czas ciekawiła czytelnika? Dlatego chciałabym udzielić Wam kilku wskazówek.

Wiadomo, że każda historia potrzebuje początku, rozwinięcia i zakończenia. Warto jest zatem przemyśleć losy bohatera i sporządzić plan. Zastanowić się nad głównym bohaterem:  kto to będzie, jakie będzie miał cechy charakteru, czy jego wygląd będzie znaczący. Czy jest to cicha myszka, czy może ktoś, kto skupia na sobie wzrok otoczenia?

Następnie w życiu bohatera musi wydarzyć się coś, co rozpocznie akcję. Zazwyczaj  jest to coś szlachetnego. Wtedy pojawia się problem, który można rozwiązać, bądź nie. To zależy od twórcy opowiadania. Może to być tajemnica, dramatyczne wydarzenie lub kłótnia. Wolę, gdy bohaterowie pozostają   w konflikcie. To daje więcej możliwości do kreowania ich  dalszych losów. Pisząc swoją powieść, ukazałam destrukcyjną siłę miłości,  która jest o wiele ciekawsza niż jej pozytywna strona. Rozdzieliłam kochanków odległością, wspomnieniami, a także podłymi czynami jednego z nich. Wprowadziłam nienawiść i żal do serca dziewczyny oraz zapomnienie do umysłu  chłopaka. Nie wiem jeszcze, jak zakończę ich historię, ale rozważam rozłąkę na zawsze. Opisując zachowanie bohatera, staram się, aby czytelnik przywiązał się emocjonalnie do  postaci. Dzięki temu uczucia towarzyszące bohaterowi odczuwa także czytelnik. Należy pamiętać, aby w zakończeniu rozwiązać opisywane wcześniej problemy i zamknąć wszystkie wątki opowiadanej historii. Nie oznacza to jednak, że bohaterowie wyjdą z niej beztroscy   i szczęśliwi.

Akcję można przedstawić z różnych punktów widzenia. Można wcielić się w jednego z bohaterów  albo być tylko obserwatorem opisującym zdarzenia. Należy pamiętać o ograniczeniach, jeśli wybierze się jedną z postaci. Trzeba uważać, aby nie napisać czegoś, czego uczestnik nie mógł zobaczyć  ani usłyszeć. Jeśli zrobi się to, postać nie będzie wiarygodna. Wprowadzane dialogi pomagają czytelnikowi zaangażować się w akcję opowiadania (powieści). Chcąc zdynamizować opisywaną historię, lepiej wybierać czasowniki, które uczynią ją bardziej dramatyczną. Na przykład zamiast pisać wstała, można użyć zerwała się na równe nogi. Dzięki temu przykuje się uwagę czytelnika. Aby akcja była ciekawsza,   dobrze jest wprowadzić  wroga. Nie zawsze to on musi być zły.   Za nieprzyjaciela można obrać kogoś, kto stoi po dobrej stronie, ale chce pokrzyżować plany bohatera. Opisując akcję  trzeba pamiętać, aby  co jakiś czas pokazywać, co robi przeciwnik. Należy wprowadzić   jakieś małe utarczki między bohaterem a jego  oponentem. Niech najpierw wygrywa zło, lecz w ostatecznej walce trzeba doprowadzić  do triumfu dobra. W zależności od tego, po której stronie stanie bohater, będzie to dla niego albo przegrana, albo zwycięska bitwa. Można  ją umieścić w jakimś dramatycznym miejscu: na przykład  na terenie wroga  lub na wysokiej wieży, z dala od innych. Należy zadbać o otoczenie, gdyż  często dzięki niemu można wyrazić emocje bohatera. Na przykład deszcz oddaje smutek, burza - niebezpieczeństwo, słońce - radość.

W opowiadaniu (powieści) bardzo ważny jest tytuł. Może być tajemniczy: Mroczne dziedzictwo, intrygujący : Uciekająca królowa  lub ekscytujący : Kto jest winny jego śmierci?  To właśnie tytuł przyciąga czytelnika i zachęca go do dalszego czytania. Jeżeli tytuł będzie źle nadany, może zepsuć nawet najlepsze opowiadanie. Dlaczego piszę o nim na końcu? Dlatego, że nadaję go zawsze po skończeniu pracy. Najpierw opisuję historię, a później dobieram do niej tytuł. Próbowałam kiedyś napisać historię, kierując się tytułem, ale to nie wyszło dobrze. Teraz już nie eksperymentuję.

Nie bój się tworzyć. Pobudź swoją wyobraźnię. Zrób małe ćwiczenie. To nie takie trudne!



Dawno, dawno temu żyła …………………………….............. (tu opisz bohatera swojego opowiadania)
Pomysły na postać – mroczny złoczyńca, urocze słoniątko, drażliwy olbrzym, sławny piłkarz, przebiegły detektyw, kulawy maratończyk…
Która mieszkała w/ pojechała do…………………………......................... (tu opisz miejsce)
Pomysły na miejsce akcji – mroczny zamek, biedna chatka, szkoła z internatem, podziemny labirynt, miasto przyszłości, muzeum…
Pewnego dnia…………………………………………….................. (stało się coś , co rozpoczęło całą historię)
Możliwe początki opowieści – twój bohater…. wyrusza w podróż, odkrywa, że potrafi latać, dostaje zaproszenie, idzie na zakupy, startuje w konkursie, przeprowadza się, odkrywa tajemnicze drzwi, ucieka z domu, udaje, że jest kimś innym…
I wtedy……………………………………................... ( co twój bohater zrobił dalej i czego się spodziewa w związku z tym w przyszłości?)
Jednakże…………………………………………………………………………............ (coś nie wyszło)
Wówczas…………………………………………… (jak twój bohater chce rozwiązać ten problem?)
Następnie…………………………………………… (czy twojemu bohaterowi udało się zrobić to, co zamierzał?)
W końcu……………………………………………….............(napisz, jak historia się zakończyła)

Do dzieła!

Zaczytana

Grafika:
http://www.nolimitart.pl/wp-content/uploads/2015/08/pisarka.jpg

33 komentarze:

  1. (i)uśmiechnięta17 listopada 2016 09:09

    Interesujący post, ciekawe wskazówki.. na pewno pomogą niejednemu młodemu "pisarzowi" :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli spodobały się Wam wskazówki Zaczytanej, to może weźmiecie udział w szkolnym Konkursie Miesiąc Opowiadań? Dzięki za fajny post.

      Usuń
  2. Przedstawiłaś bardzo przydatne i jasne wskazówki dla początkujących pisarzy. Podoba mi się twój post, choć pomysł na dokańczanie twoich zdań nie przekonał mnie. Może dlatego, że rok temu sama próbowałam przelać swoje myśli na papier i stworzyć z nich emocjonujące opowiadanie, ale schemat powstawania był nieco inny. Wiele zgromadzonych przeze mnie sentencji, cytatów, jak i rozmów z oglądanych filmów zapisałam w notesie, mając nadzieję na powstanie opowiadania. Niestety, jak się można domyślać, nigdy nie skończyłam swojego "dzieła". Oczywiście, głównymi przyczynami były brak czasu i inne pasje, które chciałam rozwijać. Pisanie historii odeszło w zapomnienie, ale mam nadzieję że kiedyś uda mi się dokończyć to, co zaczęłam.
    Twój wpis przypomniał mi o tym, za co bardzo co dziękuję, więc postanowiłam odszukać stare zapiski.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Cieszy mnie to, iż pobudziłam w Tobie chęć powrotu do twórczości. Może kiedyś uda Ci się stworzyć pełną historię. Osobiście rozpoczęłam dwie powieści, jednak żadnej nie skończyłam. Mimo tego nie tracę wiary w to, że kiedyś mi się to uda. Niestety też ostatnio brakuje mi czasu, ale staram się wykorzystywać każdą wolną chwilę. Oczywiście, jeśli mam pomysł na to, co napisać. Pamiętaj, że w życiu nie wolno się poddawać. Nawet, jeśli wszyscy będą próbować podciąć ci skrzydła, postąp wbrew nim, wzbijając się wyżej.

      Usuń
  3. Bardzo przydatne rady. Wierzę, że Twoja powieść będzie (jest?) przygodą dla każdego, również dla Ciebie. Twórcze myślenie to wspaniała umiejętność, niezwykle rozwijająca, ale i wymagająca wysiłku na tle intelektualnym. Niestety tylko niektórzy osiągają sukces w tej dziedzinie, ale kto wie czy nie posiada w sobie tej cząstki, która czyni jego myśl widzialną dla wszystkich, jeśli nie spróbuje? To dar wyjątkowy, móc oglądać swój świat oczami ludzkości. Jedyne, co może zrobić artysta, by chociaż na chwilę zjednoczyć nieznanych sobie ludzi, to przelać na papier to, co skrywa w sobie. Życzę Ci zatem powodzenia na dalszym etapie tworzenia. Wierzę, że w przyszłości będziemy mogli choć na chwilę spojrzeć na świat Twoimi oczami.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czy człowiek wie, jak potoczą się jego losy? Czas pokaże, czy moja powieść ujrzy światło dzienne.

      Usuń
  4. Twoje rady są niezwykle interesujące. Dawno temu również próbowałam stworzyć swoje małe dzieło sztuki, niestety z marnymi skutkami. Ale teraz, po przeczytaniu Twojego postu, kto wie.
    Mam jednak nadzieję, że w przyszłości Twoje prace będą dostępne na szeroką skalę. Miałam przyjemność czytania Twoich powieści i jestem pod dużym wrażeniem. Moim skromnym zdaniem masz predyspozycje, żeby stworzyć dobrą książkę! Życzę Ci wielu sukcesów i wytrwałości w tworzeniu :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wytrwałość jest niezwykle ważna przy tworzeniu dłuższej historii. Twe słowa rozweselają mą duszę. Jednak utknęłam w martwym punkcie i na razie prawdopodobnie nie wznowię pisania. Chyba, że wena spłynie na mnie i udzieli wskazówek na dalszy rozwój akcji.

      Usuń
  5. Uwielbiam czytać. Nigdy jednak nie próbowałam wyobrazić sobie przypadkowej osoby z tomikiem wierszy, czy powieścią mojego autorstwa w ręku- pewnie dlatego, że mam odmienne od Ciebie zainteresowania. Pamiętam jednak epizod sprzed kilku lat, kiedy to wygrałam szkolny konkurs twórczości poetyckiej... Może to dobry moment, by napisać coś jeszcze raz? Gdy tylko znajdę wolną chwilę, zacznę coś tworzyć- a nuż mi się spodoba. :) Twoje wskazówki na pewno będą wielce przydatne. Dziękuję za post! :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo ciekawy post, zwłaszcza dla takich laików jak ja. Bardzo lubię czytać, przenoszę się w inny świat, ale pisanie to dla mnie odległa galaktyka, której chyba nigdy nie zrozumiem.

    OdpowiedzUsuń
  7. Dzięki, że podzieliłaś się z nami swoją wiedzą w tym temacie. Myślę, że jest wśród nas wiele osób, które mają wyobraźnię i chcą stworzyć własne "dzieła literackie" a ten post na pewno im w tym pomoże! Może nawet sama spróbuję... :)

    OdpowiedzUsuń
  8. Super post. Sama bardzo lubię pisać opowiadania. Myślę, że w dużym stopniu rozwija to naszą wyobraźnię. Mam też nadzieję, że twoje wskazówki będą pomocne dla innych. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Świetny post :) Dzięki niemu przypomniałam sobie o tym, że swego czasu moja mama pisała wiersze. Była wtedy mniej więcej w moim wieku i jej poematy zawsze mnie fascynowały. Żałuję, że możliwość przeczytania ich mieli tylko nieliczni.
    Ja sama również próbowałam stworzyć "coś sojego", ale nigdy nie dokończyłam tej powieści. Autorka zmotywowała mnie do sięgnięcia po rękopis i wskrzeszenia bohaterów :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tworzenie powieści to ciężka praca wymagająca ogromnej cierpliwości. Mam nadzieję, że uda ci się ukończyć powieść. Może kiedyś pochwalisz się efektami...

      Usuń
  10. Nie przepadam za pisaniem różnego rodzaju opowiadań, rozprawek czy innych wypracowań. Strasznie mnie to męczy. Jednak, gdy mam wolną chwilę i muszę coś napisać np. na zaliczenie do szkoły, to staram się zrobić to jak najlepiej. Często bywa tak, że temat wypracowania jest dla mnie nudny i nie w moim kręgu zainteresowań. Wtedy trudno mi wymyślić coś interesującego.
    Jednak gdy zdarzy się tak, że praca pisemna ma ciekawy temat, to łatwiej mi się pisze. Najbardziej nie lubię pisać o bohaterach fantastycznych. Wydaje mi się to nudne, mało interesujące...
    A co do postu - myślę, że jest dobrym przykładem dla początkujących pisarzy.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Również nie lubię pisać wypracowań szkolnych, gdyż według mnie "zabijają" wyobraźnię. Pisząc np. rozprawkę należy trzymać się ściśle określonego schematu. Brak mi w tym kreowania losów bohaterów, kontrolowania akcji, czy opisywania scenerii. Tworząc powieść mogę wzbudzać u czytelnika silne emocje. Nic tak nie cieszy twórcy, jak wiadomość, że czytelnik nie może doczekać się następnego rozdziału.

      Usuń
  11. Pisanie jakichkolwiek prac jest dla mnie czymś okrutnie uciążliwym.Podziwiam ludzi,którzy się tym pasjonują i w gruncie rzeczy mają talent do tworzenia wierszy,opowiadań bądź innym form poetyckich.Z drugiej strony kocham czytać,czasem warto przenieść się "do innego świata" i oderwać na chwilę od codzienności.

    OdpowiedzUsuń
  12. Ciekawy post. Mam nadzieję, że podzielisz się z innymi swoją powieścią. Będę czekała na nią z niecierpliwością :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Interesujący post. Sama wymyślam wiele opowiadań, ale nigdy nie potrafię przelać moich myśli na papier. Nie umiem opisać akcji tak, aby była spójna i logiczna. Jednak dzięki Twoim wskazówkom spróbuję jeszcze raz. :)

    OdpowiedzUsuń
  14. Bardzo ciekawy post. Na pewno będę słuchać się twoich rad kiedy będę pisała jakieś opowiadanie, ponieważ są bardzo pomocne.

    OdpowiedzUsuń
  15. Nie lubię pisać, ale za to lubię czytać książki. Dla mnie dobry poeta to ten, który potrafi za pomocą swojej książki literackiej wciągnąć tak czytelnika do czytania, który traci poczucie czasu. Trzeba mieć to coś, aby napisać dobrą książkę, o którą sięga się po kilka razy. Spróbuje się dostosować do wyżej wymienionych rad. Nie lubię pisać, ale postaram się przemóc swoją niechęć.

    OdpowiedzUsuń
  16. Interesujący materiał.Bardzo mnie zaciekawił i zainspirował do napisania krótkiego opowiadania zgodnie z twoimi wskazówkami .

    OdpowiedzUsuń
  17. Kilka lat temu czytałam poradnik dla początkujących pisarzy (niestety nie pamiętam tytułu). Stał się on dla mnie prawdziwą wyrocznią. Kolejne wskazówki dotyczące słownictwa, pomysły na rozwój fabuły, tworzenie postaci... Każde słowo stawało się dla mnie święte. Postanowiłam, że napiszę utwór kompletnie inny od wszystkich moich poprzednich dzieł. Ale jakie zdanie kończyło wspomniany poradnik? 'A teraz zapomnij o tym wszystkim, czego tu się dowiedziałeś, i pisz' :D i coś w tym jest, bo w końcu pisanie nie powinno być przymusem, a naszą drogą do wyciszenia, spełnienia i zadowolenia ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Może to: "Chlapanie atramentem"? Dostałam taką książkę na jedenaste urodziny i polecam każdemu niezależnie od wieku :)

      Usuń
  18. Ciekawy post. Ile razy próbowałam napisać coś, co miało przypominać 'książkę'. Po około trzech dniach ten zapał sie kończył, zbyt szybko się nudziłam. Do zostania pisarzem trzeba być bardzo kreatywnym, ale też cierpliwym. Tej drugiej cechy nadzwyczaj mi brakuje.

    OdpowiedzUsuń
  19. Bardzo interesujący post, myślę, że wskazówki na pewno się przydadzą. Muszę przyznać, że sama kiedyś próbowałam pisać wiersze, ale po jakimś czasie uznałam, że się do tego nie nadaje.

    OdpowiedzUsuń
  20. Pisanie opowieści pozwala nam przenieść się w inny świat. Gdy byłam młodsza, lubiłam pisać opowiadania. Potrafiłam siedzieć cały dzień i pisać. Kiedy skończyłam, czytałam swoje dzieło rodzicom, którzy oczywiście byli zachwyceni i chwalili moją pracę. Niestety, dziś nie potrafię znaleźć chwili czasu, aby oderwać się na chwilę od codzienność i napisać jakieś krótkie opowiadanie. Ten post zachęcił mnie do tego, aby jednak znaleźć czas na stworzenie jakiegoś opowiadania.

    OdpowiedzUsuń
  21. Bardzo ciekawy post. Ja niestety nie posiadam na tyle dużej wyobraźni, aby od początku do końca przedstawić jakąś historię na papierze i to w taki sposób, aby interesowała ona czytelnika, ale mam koleżankę, dla której jest to codzienność, pisze ona naprawdę świetne opowiadania, a ma dopiero 16 lat, zaczęło się to wszytko od tego, ze po prostu wzięła zeszyt i zaczęła w nim pisać , historie które sama chciałaby przeżyć. W pisaniu najważniejsza jest wyobraźnia, pomysł i zapał, kiedy ma się to wszytko zaczyna sie żyć tą historia i pisanie nie jest wtedy monotonnym obowiązkiem a przyjemnością. Wierze że Twój post pobudzi do działania wielu ludzi i kto wie może za parę lat z tego grona wyłoni sie jakiś pisarz.

    OdpowiedzUsuń
  22. Idealny poradnik dla osób, które chcą rozpocząć swoją przygodę związaną z twórczością literacką. Wszystko zostało szczegółowo wyjaśnione i opracowane. Sam kiedyś próbowałem napisać książkę o pewnym chłopcu, który nie radził sobie ze współczesnym światem, lecz zbrakło mi czasu, by ją dokończyć. Kto wie, może niedługo ten czas się znajdzie. :)

    OdpowiedzUsuń
  23. @kamil.skwaryło29 listopada 2016 13:50

    Bardzo dobrze napisany post. Podziwiam ludzi, którzy mają cierpliwość i tak wielką wyobraźnię do pisania książek. Moim zdaniem, to jest dobry poradnik, jeżeli jakiś młody człowiek chciałby zacząć własną twórczość.Dziękuję za podzielenie się tak cennymi radami oraz informacjami.

    OdpowiedzUsuń
  24. nupagadi (IIi)4 grudnia 2016 14:27

    Super pomysł! Świetny poradnik do napisania własnej twórczości. Wydaje mi się, że jest to ciekawe zajęcie, ale potrzeba do tego rozbudowanej wyobraźni. Treść przedstawiona w poście może naprawdę pomóc!

    OdpowiedzUsuń
  25. Wpis jest bardzo ciekawy. Te wskazówki są bardzo cenne, gdy ktoś nie ma pomysłu jak zacząć. Czasami zdarza mi się coś napisać i sprawia mi to wielką radość. Każdy powinien kiedyś tego spróbować, może odkryje w sobie artystę.

    OdpowiedzUsuń
  26. Post naprawdę może zachęcić do rozpoczęcia (większej bądź mniejszej) kariery pisarza. Wskazówki wyrażone prosto, zrozumiale i na temat. Teraz wystarczą tylko odrobina czasu i chęci :)

    OdpowiedzUsuń