Moje hobby, mój świat

 

Odbiegam od rzeczywistości

 

Dlaczego biegam?

(…) Chodzi tylko o adrenalinę na starcie

i uczucia, których doświadczasz, gdy przekraczasz linię mety,

wiedząc, że jesteś zwycięzcą bez względu na to,

które miejsce zająłeś.

(Courtney Parsons)

 

Lekkoatletyka  (lekka atletyka) to jedna z najstarszych dyscyplin sportu, oparta na naturalnym ruchu. Starożytni Grecy podczas igrzysk wprowadzili konkurencje: rzutu dyskiem i biegi na krótkim dystansie, nieco później skok w dal z miejsca. Bieg maratoński jest konkurencją olimpijską od czasów pierwszych nowożytnych igrzysk olimpijskich. Wprowadzono  ją dla upamiętnienia wyczynu Filippidesa, który po zwycięstwie Greków nad Persami w bitwie pod Maratonem pobiegł do Aten zanieść tę nowinę. Konkurencje lekkoatletyczne dzielą się na: biegi (sprinterskie, średnie, długie, przez płotki, uliczne - maratony i sztafetowe); chód (10km, 20km, 50km); rzuty (pchnięcie kulą, rzut oszczepem, rzut dyskiem, rzut młotem); skoki (wzwyż, o tyczce, w dal, trójskok); wieloboje (czwórbój, pięciobój, siedmiobój, dziesięciobój). Ponieważ biegam, zechcę dzisiaj opowiedzieć nieco o najciekawszych konkurencjach biegowych. 

Bieg na 100 metrów. To najkrótszy dystans w biegach lekkoatletycznych na otwartym stadionie (w hali biega się 60 metrów), klasyczny bieg sprinterski. Rekordzistów świata na tym dystansie określa się często mianem „najszybszego mężczyzny/najszybszej kobiety świata”. Rywalizacja na tym dystansie przyciąga zawsze wiele uwagi. Zawodnicy startują na sygnał (strzał) startera z bloków startowych. Dobre wyjście z bloku to jeden z najważniejszych elementów tego dystansu, tak samo jak wejście w blok. Noga wykroczna, czyli ta którą mamy z przodu, powinna być oddalona o 2 stopy od linii startu, natomiast noga zakroczna powinna być mniej więcej 3 stopy od linii startu. Zawodnik na komendę: na miejsca - wchodzi w blok;  gotów - podnosi biodra do pozycji startowej;  start (czyli zazwyczaj strzał pistoletem) - wychodzi z bloku. Przez pierwszych  30 metrów zawodnik powinien biec w pochyleniu, które uzyskuje przez dobre wyjście z bloku. Wtedy nabiera największej prędkości, którą powinien utrzymać (już w pozycji wyprostowanej) do końca biegu. Ważną rzeczą jest też pochylenie w czasie przekroczenia linii mety, jeśli bieg mierzony jest pomiarem elektronicznym. Rekord świata wśród mężczyzn należy do Usain'a Bolta i wynosi 9,58 s. Wśród kobiet rekordzistką jest Florence Griffith - Joyner z czasem 10,49 s. Wśród moich rówieśniczek, czyli juniorek młodszych, w 2018 roku  na dystansie 100 m najlepszy wynik uzyskała Pia Skrzyszowska z czasem 11,71.

Bieg na 400 metrów.  To najdłuższy dystans spośród biegów krótkich. Na standardowym stadionie 400 m stanowi dokładnie jedno okrążenie stadionu po wewnętrznym torze. W hali jest to dystans dwóch okrążeń. Z perspektywy zawodnika mogę przyznać, że jest bardzo ciężki. Aktualnym rekordzistą świata w sprincie na 400 m jest Michael Johnson z USA. Sprinter pobił rekord świata 26 sierpnia 1999 w hiszpańskiej Sewilli. Rekord świata Michaela Johnson'a wynosi 43,18 s. Rekordzistką natomiast jest Marita Koch z byłej Niemieckiej Republiki Demokratycznej (NRD). Marita Koch przebiegła dystans 400 m w czasie 47,60 s.

Bieg na 3000 metrów z przeszkodami. To konkurencja lekkoatletyczna, w której zawodnicy biegną siedem i pół okrążenia stadionu, pokonując na każdym razem pięć przeszkód: cztery płoty o wysokości 91,4 cm dla mężczyzn i 76,2 cm dla kobiet oraz rów z wodą poprzedzony płotem o tej samej wysokości co pozostałe płoty. Rów z wodą umieszczony jest zazwyczaj po wewnętrznej stronie bieżni, tym samym w rzeczywistości zawodnicy pokonują okrążenie stadionu o długości ok. 390 m. Bieg na 3000 m z przeszkodami, począwszy od lat 50. XX wieku należał do najlepszych polskich konkurencji lekkoatletycznych. Rekordzistami świata na tym dystansie byli Jerzy Chromik (3-krotnie) i Zdzisław Krzyszkowiak (2 razy). Do wspaniałych tradycji polskich biegów z przeszkodami nawiązały u progu drugiego tysiąclecia także panie. Justyna Bąk dwukrotnie ustanawiała rekord świata, Wioletta Janowska zdobyła brązowy medal mistrzostw Europy (2006) i odniosła szereg innych sukcesów, a Katarzyna Kowalska została dwukrotnie młodzieżową mistrzynią Europy.

Jak odbiegam od rzeczywistości? No właśnie! Po prostu biegam. Moja przygoda z lekkoatletyką zaczęła już ponad 2 lata temu. Trenuję w klubie Agros Zamość biegi sprinterskie, głównie 100 m i 200 m. Co dają mi treningi? Mogę  oderwać się od codziennych problemów, domowych i szkolnych obowiązków. Oczywiście, nie jest to takie łatwe jak  się wydaje. Połączenie codziennych treningów i nauki jest bardzo wyczerpujące.  Ale nikt nie mówił przecież, że będzie lekko, więc nie zamierzam rezygnować. Kocham sport, przywiązuję do niego bardzo dużą wagę, wkładam w niego mnóstwo pracy i wiążę z nim przyszłość. Chętnie poznałabym też innych fascynatów sportu. Może się odezwą?

Weronika

 

Grafika:

https://cdn.pixabay.com/photo/2017/08/20/12/28/running-shoes-2661562_960_720.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c8/Bydgoszcz_2016_IAAF_World_U20_Championships_100m_men_semi-final5_20-07-2016.jpg/240px-Bydgoszcz_2016_IAAF_World_U20_Championships_100m_men_semi-final5_20-07-2016.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cd/Bydgoszcz_2016_IAAF_World_U20_Championships%2C_400m_women_semi-final11_20-07-2016.jpg

https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/9/9a/Bydgoszcz_2016_IAAF_World_U20_Championships%2C_3000m_steeplechase_women_final10_22-07-2016.jpg