30 maja 2015

Podróże kształcą



        Francuskim szlakiem


Każdy człowiek  ma dwie ojczyzny: 
swoją własną oraz Francję.
      (Henri de Bornier)


Dlaczego Henri de Bornier (francuski pisarz) tak sądził? Może dlatego, że Francja to państwo, które uważa się za kolebkę cywilizacji europejskiej i które wpływa na kulturę innych krajów. Nieraz słyszeliście też pewnie powiedzenie „Francja - elegancja". Skąd się ono wzięło? Już od średniowiecza Francja była europejskim centrum intelektualnym i artystycznym, szczyt rozwoju osiągnęła w XVIII i XIX wieku. Paryska atmosfera do dziś zachowała w sobie coś z tamtych lat. „Francja - elegancja" kojarzy się pewnie bardziej z aktualnym statusem Francji, która jest uznawana za stolicę mody. Pracują tam światowej sławy projektanci i modelki.  To paryska moda dyktuje style mody światowej. Francja stanowi również centrum produkcji perfum. Dlatego właśnie kojarzymy ten kraj z elegancją i luksusem. Myślę, że powiedzenie "Francja - elegancja" można również odnieść do wszystkich innych dziedzin francuskiej kultury.
Sztuka francuska zajmuje wysoką pozycję w powszechnej historii sztuki, ponieważ Francja w wielu okresach była krajem stylotwórczym, z którego czerpały inne państwa Europy. Styl gotycki, który narodził się na terenie Francji, wprowadził  do architektury nowe elementy takie jak ostry łuk czy sklepienia krzyżowo - żebrowe       (przykładem budowli w tym stylu jest katedra Notre Dame). Skoro mowa o francuskiej architekturze, nie sposób tu nie wspomnieć o Wieży Eiffla, która stanowi nie tylko symbol Paryża, ale i Europy. Obiekt ten z początku budził tylko niechęć i zdenerwowanie mieszkańców. Miał być konstrukcją tymczasową. W czasie I wojny światowej wieża ta pozwoliła Francuzom utrzymać łączność radiową z posterunkami wojskowymi na granicy z Niemcami. Teraz Wieża Eiffla jest jednym z najczęściej odwiedzanych zabytków. 
Malarstwo francuskie nie pozostaje w tyle. Wszyscy przecież znamy malarzy takich jak Claude Monet czy Edgar Degas. Pierwszy z wymienionych przeze mnie twórców jest autorem dzieła Impresja, wschód słońca, od którego nazwy powstał nowy nurt w malarstwie - impresjonizm. Edgar Degas natomiast, jest chyba najbardziej znany z obrazu Błękitne tancerki  i  został uznany za jednego  z największych malarzy końca XIX wieku. Są i inni, również wybitni malarze, znani nam z podręczników szkolnych: Eugene Delacroix, Gustave Courbet, Nicolas Poussin, Henri Matisse, Paul Cesanne, Edouard Manet, Marcel Duchamp.
Francuska literatura to kolejna paleta znanych nazwisk. Można wśród nich znaleźć filozofów, których teorie są wciąż wykładane na całym świecie. Są to na przykład: Blaise Pascal, Wolter, Jean-Jacques  Rousseau, Denis Diderot, Henri Bergson, Jean-Paul Sartre.  Listę pisarzy ograniczę do kilku znajdujących się    w programie  szkolnym. To: Francois Villon, Pierre Ronsard, Juliusz Verne, Molier, Jean Racine, Honoré de Balzac, Stendhal, George Sand, Alexandre Dumas, Gustaw Flaubert, Emil Zola, Guy de Maupassant, Artur Rimbaud, Paul Verlaine,  André Breton, Luis Aragon, Albert Camus, Marcel Proust.  Literatura francuska jest jedną z najbogatszych na świecie. Cechuje ją różnorodność gatunków oraz form. Zamieszczam portret Balzaca ze względów emocjonalnych – ożenił się z Polką Eweliną Hańską. 
Francuska muzyka to przede wszystkim takie nazwiska jak:  Claude Debussy, Georges Bizet, Hector Berlioz i Maurice Ravel. Bolero Ravela, skomponowane  w 1928 roku, to prawdopodobnie najczęściej wykonywany utwór muzyki klasycznej. Mówi się, że brzmi gdzieś na świecie przeciętnie co 15 minut. O tym, jak ważna we Francji była i jest muzyka, może świadczyć fakt, iż to właśnie w tym kraju zapoczątkowano Święto Muzyki, które dziś stanowi europejskie wydarzenie artystyczne. Odbywa się ono 21 czerwca i polega na tym, że instytucje muzyczne organizują wtedy ogólnodostępne koncerty.

Francja ma bogatą kulturę, która jest ekspansywna i dzięki temu francuskie wzorce możemy znaleźć już niemalże wszędzie. Sztuka francuska jest oryginalna, prosta, elegancka, można by rzec -  doskonała. Czy według Was francuska  kultura potrafi urzec, czy jednak gubi się gdzieś w gąszczu innych, bardziej intrygujących krajów?

Kamila  

Grafika:
http://paryz.miasta.org/galeria/albums/userpics/10001/Wieza_Eiffla_5.jpg
http://pu.i.wp.pl/k,NzIwMDc3MjksNDg0ODgwNzA=,f,281075_800px_Cathdrale_Notr_big.jpg
https://i.ytimg.com/vi/HCLRTthUAMc/hqdefault.jpg
http://www.theparisreview.org/blog/wp-content/uploads/2014/05/hbalzac.jpg
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/07/1d/ed/071ded4ddbb9f198579e7f28eb464546.jpg

42 komentarze:

  1. Od dziecka chciałam odwiedzić Francję, gdyż uważam to państwo za wyjątkowo piękne i klimatyczne. Mam nadzieję, że kiedyś uda mi się spełnić swoje marzenie, zwiedzić Paryż i z bliska zobaczyć takie zabytki jak Wieża Eiffla, Katedrę Notre-Dame czy Luwr.

    OdpowiedzUsuń
  2. Uniwersytet Paryski- w średniowieczu jedna z najstarszych i najważniejszych instytucji tego typu, będąca wzorem dla innych średniowiecznych uniwersytetów. Sorbona została ustanowiona przez króla Francji Ludwika IX w 1257 r. jako kolegium teologiczne, pomagające ubogim studentom. Z czasem zyskała również funkcje edukacyjne. Pod koniec XI wieku Wilhelm z Champeaux zaczął nauczać w Paryżu sztuk wyzwolonych i teologii. W późniejszych latach nauka podzielona była na fakultety: teologiczny, sztuk wyzwolonych, prawa, później również medycyny. Uniwersytet Paryski zakończył swoją działalność podczas rewolucji francuskiej. W 1896 roku odtworzono Uniwersytet Paryski, umieszczając jego administrację w budynkach Sorbony. Stąd odrodzony uniwersytet był często określany tą nazwą. W tej postaci uniwersytet istniał do roku 1970, kiedy wskutek protestów studenckich w 1968 roku podzielono go na 13 odrębnych uczelni.

    OdpowiedzUsuń
  3. #tanczacazgwiazdami30 maja 2015 05:27

    Nigdy nie byłam we Francji, ale chciałabym kiedyś odwiedzić to państwo. Znalazłam kilka ciekawostek, które dotyczą tego kraju:
    -We Francji produkuje się 400 rodzajów
    serów.
    -Ulica Victor Hugo znajduje się w każdym
    mieście.
    -W kraju tym jest najwięcej na świecie
    laureatów Nagrody Nobla z dziedziny literatury.
    -Biała suknia ślubna, to francuska
    tradycja z roku 1499.
    -Z Francji wywodzi się zwyczaj "Prima
    aprilis" obchodzony na całym świecie 1 kwietnia.

    OdpowiedzUsuń
  4. Nigdy nie byłam we Francji, ale chcę kiedyś odwiedzić Paryż oraz Lyon, ponieważ jestem przekonana, iż są to miasta bardzo urokliwe, godne uwagi. Bardzo podoba mi się też język francuski, który tylko podkreśla znaczenie francuskiej elegancji.

    OdpowiedzUsuń
  5. Wielu turystów (zwłaszcza Japończyków) podczas pierwszego zetknięcia z Paryżem przeżywa rozczarowanie. Szara rzeczywistość zderza się z pięknymi wyobrażeniami z filmów czy literatury.

    OdpowiedzUsuń
  6. Zawsze marzyłam o tym, żeby pojechać do Francji.Wejść na Wieżę Eiffla i zobaczyć piękną panoramę francuzkiej stolicy.Myślę, że w przyszłości spełnię swoje marzenie i będę mogła zwiedzić Paryż oraz spróbować regionalnych potraw tego kraju.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Przymiotnik od FrancuZki lub FrancuZa utworzony jest za pomocą formantu -ski- francuSki, nie francuZki :)

      Usuń
  7. Francuska kultura potrafi urzec i bardzo chciałabym kiedyś zwiedzić ten kraj. Kilka ciekawostek o Francji:
    -Jest najczęściej odwiedzanym krajem na świecie, 75 mln turystów rocznie.
    -Francja ma największą liczbę ośrodków narciarskich.
    -Główną jednostką administracyjną we Francji są regiony, jest ich 22.
    -W Paryżu to nie Luwr ani Wieża Eiffla są najczęściej odwiedzane tylko Disneyland (Ponad 13 milionów turystów rocznie).
    -Podczas produkcji francuskich perfum zużywa się ponad 10 tysięcy ton płatków kwiatowych rocznie.
    -Język francuski to język urzędowy w ponad 40 krajach świata.

    OdpowiedzUsuń
  8. Warto również wspomnieć o takim malarzu jak Théodore Géricault, który urodził się 26 września 1791 roku w Rouen, zmarł 26 stycznia 1824 roku w Paryżu. Jest zaliczany do grona wybitnych francuskich malarzy i grafików doby romantyzmu. Artysta popularnie nazwany był „malarzem koni i wariatów”, ze względu na tematykę swoich dzieł.

    Théodore Géricault ukończył studia w Paryżu. Tam zajmował się tworzeniem replik prac dawnych mistrzów w Luwrze. Największy podziw wzbudzał w nim talent Rubensa. Przez rok, do 1817, zwiedzał włoskie miasteczka (Rzym, Florencję). Zachwyciła go doskonałość prac Michała Anioła oraz sztuka z okresu baroku. Artysta zmarł na gruźlicę, po długiej i bolesnej chorobie. Grób Théodore’a Géricaulta znajduje się na Cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu. Nagrobek ubogaca charakterystyczna płaskorzeźba, określana jako „Tratwa Meduzy„ będąca jednocześnie jego najwybitniejszym dziełem.

    A post naprawdę elegancki! Oby takich więcej.

    OdpowiedzUsuń
  9. Warto wspomnieć o wszystkim znanej francuskiej projektantce mody Coco Chanel. Coco Chanel urodziła się 19 sierpnia 1883 w Saumur, zmarła 10 stycznia 1971 w Paryżu. Francuska projektantka mody, od 1915 roku rewolucjonizowała damską modę, lansując ubrania o prostych sportowych fasonach oraz pozbawione ozdób krótkie suknie, stając się na sześć dziesięcioleci ikoną paryskiej haute couture. W 1921 roku stworzyła popularne do dziś perfumy – Chanel No. 5. Jej pomysły: sukienki i kostiumy z dzianiny, fryzury "na pazia", golfy, biżuteria (długie sznury pereł, łańcuchy, plastikowa biżuteria), "mała czarna" (sukienka), spodnie – dzwony, prochowiec spotykały się z entuzjastycznym przyjęciem i uważane są za klasyczny kanon elegancji. Od 1983 roku firmą Chanel kieruje Karl Lagerfeld.

    OdpowiedzUsuń
  10. Francuska kultura może i potrafi być urzekając, ale mieszkańcy tego kraju wręcz przeciwnie. Francuzi nie należą do ludzi gościnnych, często są wyniośli lub wręcz snobistyczni. Uwadze nie może też umknąć fakt, że nieprzychylnie traktują turystów mówiących po angielsku. Dużo większym szacunkiem darzą tych, którzy posługują się j.francuskim.

    OdpowiedzUsuń
  11. Francja posiada naprawdę bogatą kulturę... Nigdy nie byłem we Francji, a bardzo bym chciał. Mam nadzieję, że kiedyś będę miał możliwość odwiedzenia tego pięknego kraju...

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Również nigdy nie byłem we Francji ,ale sądząc po tak bogatej kulturze tego kraju na pewno kiedyś ją odwiedzę. Chciałbym zobaczyć wieże Eiffla. Francuskie dzieła malarstwa i muzyki są znane na całym świecie.

      Usuń
  12. Francuska kultura jest znana na całym świecie. Uważam, że styl gotycki jest najpiękniejszy w architekturze. Zadziwia swoim pięknem i monumentalizmem. Inne przykłady takich budowli to: Sainte Chapelle w Paryżu, zamek papieski w Awinionie, katedra w Kolonii czy nasz krakowski kościół Mariacki.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Styl gotycki jest też i moim ulubionym stylem. Żaden inny nie podoba mi się aż tak bardzo. Ah, e spiczaste łuki i kolorowe rozety... >.<

      Usuń
  13. Symbol Paryża i Francji-wieża Eiffla. Jej wysokość wynosi 324 m. Wieżę z okazji Wystawy Światowej zaprojektował Gustaw Eiffel. Przy budowie zużyto ponad 7000 ton stali, 2.5 mln nitów. Interesujące fakty o budowli:
    -wieża była najwyższą konstrukcją na świecie do 1930,
    -podczas silnego wiatru konstrukcja może przechylać się na boki nawet do 7cm,
    -podczas upałów wysokość wieży zwiększa się od kilku do 18 cm,
    -średnio co 7 lat konserwatorzy na nowo malują wieżę zużywając ponad 50 ton farby,
    -na całym świecie stworzono kilkanaście imitacji wieży m.in. w Las Vegas i w Pradze,
    -od początku swojego istnienia wysokość wieży Eiffla powiększała się kilkakrotnie za sprawą montowania coraz wyższych anten.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Poza Las Vegas i Pragą mniejsze kopie Wieży Eiffla znaleźć można także w Slabozii (Rumunia), Shenzhenie (Chiny), Kopenhadze (Dania), Warnie (Bułgaria) czy kazachstańskim mieście Aktau.

      Usuń
  14. BARDZO INTERESUJĄCY POST!!!!!!! Trafiłam tu przez przypadek szperając w internecie. Nie spodziewałam się, że istnieją takie ciekawe, szkolne blogi!!! szkoda, że moja córka nie ma takiego w swojej szkole :)))
    Pozdrawiam serdecznie uczniów!!!

    OdpowiedzUsuń
  15. #marzycielka31 maja 2015 12:55

    Język francuski od XVIII wieku był językiem międzynarodowym, przede wszystkim jeśli chodzi o dyplomację i kulturę. Jego znajomość była postrzegana jako obowiązek każdej dobrzej wykształconej osoby na świecie aż do lat 70 XX wieku. Francuski był bardzo popularny w Polsce, szczególnie wśród arystokracji. W całej Europie wykształceni ludzie posługiwali się na co dzień francuskim, na przykład arystokracja rosyjska. Dzięki temu dziedzictwu oraz nieustającej promocji języka przez rząd francuski, nadal posiada on ogromne znaczenie mimo wyparcia go w wielu sytuacjach przez język angielski. Jest językiem urzędowym w 29 krajach.

    OdpowiedzUsuń
  16. Kultura francuska jest jedyna w swoim rodzaju, a w dodatku bardzo zasobna w unikalne dzieła. Wiele ludzi uważa francuski za piękny język. Ja zaliczam się do tego grona, choć muszę przyznać, że wymowa niektórych nazwisk to nie lada wyzwanie.

    OdpowiedzUsuń
  17. Fracja, a zwłaszcza Paryż jest jednym z najcześciej odwiedzanym przez turystów miejscem na świecie i najbardziej znanym w Europie. Jej ilość zabytków i kultura są zachwycająca. Bardzo lubię francuską kuchnię i współczesną muzykę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O francuskiej kuchni nie mogę za wiele powiedzieć, ale francuska muzyka zachwyca!

      Usuń
  18. Znalazłem jeszcze kilka innych ciekawostek o Francji:
    *We Francji produkuje się 400 rodzajów serów.
    *Ulica Victor Hugo znajduje się w każdym mieście.
    *Tylko 34% Francuzów zna język angielski.
    *We Francji znajduje się najwyższy szczyt w Europie - Mount Blanc.
    *W kraju tym jest najwięcej na świecie laureatów nagrody nobla z dziedziny literatury
    *W 1789 roku stworzono tu pierwszą powszechną Deklaracje Praw Człowieka.
    *We Francji wynaleziono : balon, spadochron, okręt podwodny.
    *Biała suknia ślubna, to francuska tradycja z roku 1499.
    *Wieża Eiffla została pierwotnie przeznaczona do demontażu i sprzedawana jako złom po jej budowie.
    *Biały kolor flagi to kolor monarchii, czerwony republiki i niebieski związany jest z Karolem Wielkim, oraz innymi wielkimi władcami Francji.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Szczególnie interesująca dla mnie jest ciekawostka o białej sukni. Nigdy nie zastanawiałam się skąd pochodzi obecna w Polsce tradycja.

      Usuń
  19. Moim marzeniem jest podróż do Francji, bardzo chciałabym zobaczyć Luwr oraz wieże Eiffla :)
    Bardzo ciekawy post.

    OdpowiedzUsuń
  20. Niejeden smakosz przyzna że kuchnia francuska jest jedną z najlepszych na świecie. Od lat wywierała ogromny wpływ na inne kuchnie. Najczęściej kojarzona jest (choć nie zawsze słusznie) z żabimi udkami, ślimakami, bagietką, serami i winem. W rzeczywistości kuchnia francuska nie jest jednolita. Oprócz dużych różnic pomiędzy poszczególnymi regionami, można wyróżnić także tzw. haute cuisine (wysoką kuchnię) - drogie, tradycyjne dania, przygotowywane przez znanych często kucharzy oraz nouvelle cuisine (nową kuchnię), która narodziła się w opozycji wobec tej pierwszej. Nouvelle cuisine opiera się na lekkich, zdrowych i krótko przyrządzanych daniach.
    We Francji spożywane są trzy główne posiłki w ciągu dnia:
    -śniadanie (petit déjeuner) - składa się zazwyczaj z bagietki lub croissanta (rogalika) z dżemem lub masłem oraz kawy lub czekolady. Coraz częściej podczas śniadania pije się także sok pomarańczowy.
    -obiad (déjeuner) - spożywany między południem a godziną 14. Jest posiłkiem obfitym, kilkudaniowym: najpierw podawane są przystawki (entrée), potem danie główne, sery, deser i kawa. W przeciwieństwie do polskich zwyczajów, we Francji zupy nie stanowią nieodłącznego elementu obiadu i nie spożywa się ich zbyt często.
    -kolacja (dîner) - spożywana jest dość późno - między 20 a 22 i trwa zazwyczaj dość długo. Podawane są dania na ciepło.
    Francuzi uważają, że każdy posiłek trzeba zakończyć kawałkiem sera. Odnośnie deseru tradycyjnymi przysmakami są np. kremy brûlée, tarta jabłkowa czy tarta Tatin.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Czytając o typowym francuskim śniadaniu pomyślałam, że mogłabym na stałe zamieszkać we Francji. Podobają mi się też francuskie desery.

      Usuń
  21. Czytając rozpoczęcie przyszło mi do głowy "wszystkie drogi prowadzą do Paryża". Może i nie jest to takie głupie.

    Warto wspomnieć, że z Francji pochodziły takie osoby, jak: Fourier Jean Baptiste Joseph, Bezout Etienne, Lambert Johann, Laplace Pierre Simon De, Cauchy Augustin Louis czy Fermant Pierre. Każdy z nich był genialnym matematykiem. Ich osiągnięcia są stosowane do dziś. Na przykład dzięki zastosowaniu transformaty Fouriera programy są w stanie kompresować pliki muzyczne do formatu MP3. Rozwinięcie Laplace'a stosuje się do obliczania wyznaczników macierzy, a te znalazły zastosowanie np. teorii gier czy chemii.

    OdpowiedzUsuń
  22. Niestety kultura francuzka mnie nie porywa. Możliwe, że wynika to z powodu, iż nigdy tam nie bylem. Wielu komentujących bloga, zwraca uwagę na jej różnorodność. Uważam, że kultura i historia Polski jest o wiele ciekawsza.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Niektórzy nie przepadają za francuską kulturą. Każdy lubi coś innego i znam osoby, które też nie widzą w niej nic szczególnego, interesują się za to innymi krajami. Państw jest wiele, więc jest w czym wybierać.

      Usuń
  23. Bardzo ciekawy post. Nie wiedziałam, że Francja ma tak duże znaczenie dla kultury Europejskiej. Wiadomości zawarte w tym poście zainspirowały mnie do dalszych poszukiwań i tym sposobem trafiłam na współczesnego wykonawce muzycznego Garou, który szczególnie ujął mnie za serce.

    OdpowiedzUsuń
  24. #importacarnille31 maja 2015 16:25

    Od dziecka zawsze moim marzeniem bylo zwiedzic Francje a szczegolnie Paryz. Chcialabym zwiedzic wieze Eiffla i Katedre Notre-Dame. Francja jest pieknym panstwem i mam nadzieje ze kiedyś uda mnie sie tam wyjechac i zwiedzic te przepiekne miejsca.

    OdpowiedzUsuń
  25. Francja to piękny kraj z bogatą historią i licznymi zabytkami. Jeżeli ktoś nie był tam powinien jak najszybciej odwiedził ten kraj a szczególnie Paryż. To przepiękne miasto skrywa wiele tajemnic i sekretów. Pozatym to miasto jest przepełnione artystami, przechodząc każdą uliczką słyszymy melodię, to raj dla muzyków. Przechodząc mostami możemy zobaczyć zawieszone kłutki to symbol zakochanych, zamykają oni w nich swoje wspólne tajemnice o których wiedzą tylko oni a potem wyrzucają klucz do rzeki. Sam byłem w Paryżu i szczerze zachęcam do odwiedzenia tego urokliwego miasta.

    OdpowiedzUsuń
  26. W lipcu zamierzam odwiedzić Francję i juz nie mogę doczekać się zobaczenia wieży Efiffle'a na żywo,a także skosztowania makaroników. Mam nadzieję, że przywiozę stamtąd niesamowite wspomnienia i dużo zdjęć.

    OdpowiedzUsuń
  27. Paryż miasto zakochanych, bardzo chciałbym tam pojechać. Zabrałbym swoją lubą na spacer po paryskich parkach, na wyśmienitą kolację i na wieżę. Uważa, że to miasto to świetne miejsce na wycieczkę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Świetne na krótką lub dłuższą wycieczkę. W tym mieście na pewno nie można się nudzić.

      Usuń
  28. Moim zdaniem najpiękniejszym miejscem we Francji jest Paryż. Cieżko stwierdzić, jakia budowla jest najwspanialsza, poniewaz wszystkie mają swoją wlasną historię.

    OdpowiedzUsuń
  29. Świetny artykuł! Bardzo lubię czytać takiego typu ciekawostki. Zawsze ,gdy odwiedzam szkolny blog, to dowiaduję się czegoś nowego, bądź przypominam o czym już wiem ,np.: słynne sformułowanie ,,Francja-elegancja''.

    OdpowiedzUsuń
  30. La France... rozpływam się, myśląc o Francji. Odkąd sięgam pamięcią, marzyłam o pobycie w Paris, na Champs-Elysees, o Tour Eiffel, Prowansji, polach lawendy... Fascynuje mnie Francja, jej kultura, język, muzyka francuska, Francuzi i ich styl życia. Dzięki temu wpisowi mogłam poznać więcej szczegółów dotyczących Francji. Merci!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Moim zdaniem to jedna z kilkunastu kultur "z charakterem". Jest oryginalna i tym właśnie przyciąga. ;)

      Usuń
  31. W liceum jako drugi język obcy wybrałam niemiecki, choć mogłam uczyć się francuskiego. Pomyślałam, że mowa Francuzów jest trudniejsza do nauczenia. Jednak muszę przyznać, że jest w niej coś pięknego. Uwielbiam francuską muzykę, w szczególności tę trochę dawniejszą, np. Dassin'a. Kocham też tamtejsze kino - jest całkowicie inne, lepsze od amerykańskiego. Zapomniałabym jeszcze o moim ulubieńcu, którym jest aktor komediowy Louis de Funes. Postaci filmowe, w które się wcielał, rozśmieszają mnie do dziś.

    OdpowiedzUsuń