W uwielbieniu kobiety prześcignął
romantyk
trubadura średniowiecznego i
malarzy odrodzenia.
Zbudował niewieście tron
z granitów, tęcz i opali,
okrył jej stopy tkaniną z
najpyszniejszych frazesów,
zbudował kościół z
rymów, synagogę z przekleństw,
oddał pięknej pani życie
swoje i śmierć na rozkazy,
(…) a na końcu wyznał, że
właściwie kocha nie ją,
lecz tę, „której na
podsłonecznym nie bywało świecie…”
(Stanisław Wasylewski)
Kobieta romantyczna to wyrazisty typ, taki sam w
całej Europie. Był kopią literatury, ale z drugiej strony – literatura
rodziła się z kobiet.
Na początku XIX wieku (w Polsce za czasów
Księstwa Warszawskiego) upowszechnił się
typ kobiety egzaltowanej. Podobno pewnego razu w jednym z salonów podczas
głośnej lektury Malwiny księżnej
Wirtemberskiej sześć płaczących pań zemdlało. Egzemplarze romansów butwiały
oblewane łzami czytelniczek. Panie uczyły się na pamięć czułych frazesów z
powieści sentymentalnych, wczuwały się w sytuację ich bohaterek, pod poduszką trzymały Konrada Wallenroda, a zasypiały recytując IV część Dziadów. Nie można jednak wciąż żyć w wyimaginowanym świecie literatury, bo
zbyt duży jest rozdźwięk między nim a prozą życia. Kto zrozumie egzaltowaną
kobietę? W ten sposób zrodził się główny typ epoki – dusza (kobieta) nieodgadniona. Kobieta
ta gardzi przyziemnymi sprawami życia, pragnie żyć dla poezji i przede
wszystkim dla poetów, z którymi mogłaby przeżywać ich miraże.
Była też kobieta
opuszczona. Nieważne, przez męża
czy kochanka (kochanków). Znów czeka na nowe doznania i uczucia. Tymczasem leży
wzdychając na kanapie, w powabnej pozie, a obok niej stos romansów. Cierpi i
płacze. Najwyższy typ to kobieta natchniona, która daje natchnienie – jest inspiracją dla
artystów, ich muzą. I takich „natchnionych”
– świadomie lub nieświadomie - były całe
tabuny. Jedne zadowalały się kornym uszczęśliwianiem artystów, inne pragnęły
zawładnąć ich geniuszem. W Polsce takich kobiet nie brakowało, głównie w
pałacach lub dworkach szlacheckich, bardzo rzadko w mieszczańskich kamienicach.
Ojczyzną kobiety romantycznej są Kresy: Wołyń, Podole, Ukraina - tam mieszkają kobiety natchnione – Malczewskiego, Mickiewicza,
Kościuszki, Liszta, Balzaca, Napoleona III. Kobieta polskiego romantyzmu to trochę odmienny typ. Wnosi do europejskiego
wizerunku słowiańską egzotykę.
Czym się otaczała kobieta romantyzmu? U wejścia
do sal balowych ustawiono cyprysy i brzozy płaczące. Zamiast
stolika do kart, był fortepian, a w rogu sali wśród oleandrów stanęła kozetka
lub „szeptaczka”. Panie tańczyły polkę i kontredansa. Tańczyły jednak niedługo,
bo do listopada 1830 roku. Potem tańczyć nie wolno „na ojczyzny grobie”. Europa
się bawiła, ale Polki nie mogły, bo ich kraj był wydany na Golgotę. Oprócz fortepianu romantyczna pani miała
sztambuch oraz sekretarzyk lub szkatułkę na listy. Sztambuch miał kolorowe kartki zapełnione
wierszami otrzymanymi od poetów. A schowki na listy? Były przepełnione – sam
Krasiński przecież napisał sześćset do
Delfiny Potockiej (zdjęcie niżej).
Takie były kobiety romantyzmu! Już
się nie powtórzy taka epoka! Trochę szkoda. Który z chłopaków powie ci jak
Mickiewicz swojej Maryli? Na każdym miejscu i o każdej dobie,/Gdziem z tobą płakał, gdziem się z tobą bawił,/ Wszędzie i zawsze będę ja przy tobie,/Bom wszędzie cząstkę mej duszy zostawił.
A i my same jesteśmy na co dzień rzeczowe i tylko czasami pozwalamy sobie na romantyczne uniesienia.
Pasjonatka
Grafika:
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c4/Maria_Szymanowska1.jpg/440px-Maria_Szymanowska1.jpg
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBtfN2o7i9QPsDuFdwnARX7TeLcQlYwMA94ebgVYTqWdeABDPmT5qeaEIkmOXdtSAhyphenhyphensRVPXKtnb1YJYHC8X59FgmJQdcQr6rrv7WryGtL7tDwAPjo8KKk7QnT5q9NuwtHiQHBubNXsvA/s1600/teresa-guiccioli.jpg
https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTkabRipIqDxEaYPbecsvalZX-rnGZAfe5jK-I5BIN-tn7Lau5y8vE2IJgSzP9ZskXYOrziKZKO3hNPWCllpYxewqJHGDIITOlW0afIGofKPljL_tPyL81BSVAPdCDZX4O7jnyyU1f0NKv/s1600/1.jpg
Szkoda, że dzisiejszych panów nie stać na takie wyznania.
OdpowiedzUsuńOwszem! Zgadzam się z Tobą Cicha. Miło byłoby usłyszeć takie tkliwe słowa. Ale co zrobić, skoro przyszło nam żyć w tak "trzeźwych" czasach.
OdpowiedzUsuńCzasami brakuje mi słów na określenie dzisiejszych "mężczyzn". W poprzednim poście pisano o przeklinaniu. Doskonałym przykładem są współcześni faceci. Jak to mówią: "Jeden lepszy od drugiego". Ciężko znaleźć przyzwoitego i na poziomie mężczyznę, który na dodatek kochałby i szanował. Przykro mi panowie, ale taka jest prawda.
UsuńChciałabym tylko dodać,że na świecie można znaleźć wieelu prawdziwych mężczyzn,ale to wymaga poświęcenia. Nie patrzmy tylko na tzw. okładkę ,bo najczęściej "piękni" chłopcy na siłę starają się prześcignąć się w coraz głupszych konkurencjach .. Myślę,że wystarczy dotrzeć głębiej.do uczuć,serca ,bo jeśli mężczyzna będzie kochał miłością prawdziwą od serca to nigdy nie zrani i będzie szanował wiecznie :)
UsuńCicha! Nie trać nadziei. Może gdzieś się uchował jakiś przyzwoity facet i Ty akurat na niego trafisz. W każdym razie, życzę Ci tego. A tak na marginesie: czy naprawdę jesteś cicha?
UsuńDziękuję Ci Nadziejo.:) Bardzo chciałabym spotkać odpowiedniego mężczyznę. Nie ważne, czy jest brodaty, ma loki, czy fajnie się ubiera. Dla mnie liczy się to co ma w środku i jakim tak na prawdę jest człowiekiem. Nie jestem "wybuchowa" i może nie pasuje do realiów dzisiejszych czasów. W porównaniu do niektórych dziewczyn jestem właśnie cicha. Taka prosta, spokojna, niewyróżniająca się Ja. Tutaj spokojnie mogę wyrazić swoje zdanie na każdy temat, nie wstydząc się odpowiedzi czy też reakcji innych osób.
UsuńWeźcie, bo się rozmarzyłam. :)
UsuńChciałabym żyć w okresie romantyzmu. Być "zacną" damą. Kiedy patrzę na obecnych "mężczyzn" i tych prawdziwych na poziomie, to mam ochotę przenieść się w czasie. Szkoda, że faceci traktują nas niekiedy jak "zabawki". Myślą, że mogą bawić się naszymi uczuciami. Myślę, że każda z nas chciałaby mieć takiego romantycznego Krasińkiego przy boku.:)
OdpowiedzUsuńMyślę, że i wtedy nie było tak kolorowo. Wiemy przecież, że czasem czułe słowa mężczyzn nic nie znaczą. Wtedy zapewne też tak było. Nieważne są piękne frazesy, a wierność jednej ukochanej.:)
UsuńPod warunkiem - Karla, że byłabyś kochanką Krasińskiego, a nie jego żoną. Żona bowiem miała z nim niewesołe życie.
OdpowiedzUsuńZgadzam się- rola kochanki byłaby o wiele lepsza.:) Jednakże nie zmienia to faktu, że pisał świetne, miłosne wiersze.
UsuńBój się Boga, Karla!
UsuńSpokojnie, tak na prawdę nie chcę być żadną kochanką.;) Chodziło mi po prostu o to, że kochanki np. Krasińskiego miały lepiej niżeli jego żona.
UsuńNie wiedziałam, że kobieta egzaltowana to inaczej ekscentryczna, nietuzinkowa. Dziękuję, gdyż zmusiło mnie to do poszukania, czegoś na ten temat.;)
OdpowiedzUsuńMyślę, że każda z nas chciałaby być natchnieniem dla poetów. Ach, to takie romantyczne być inspiracją dla mężczyzny. :)
OdpowiedzUsuńW czasie romantyzmu powstało wiele wspaniałych dzieł. To właśnie dzięki kobietom mamy okazję je dzisiaj poznawać. Płeć piękna inspirowała wielkich romantycznych poetów takich jak chociażby Mickiewicz, Krasiński, Słowacki, czy Norwid. Gdyby nie ich uczucia do kobiet dziś nawet nie słyszelibyśmy o IV części "Dziadów", "Ślubach panieńskich", "Listach do Delfiny Potockiej" ani o wielu innych utworach.
OdpowiedzUsuńMasz rację Paweł. Można więc powiedzieć, że gdyby nie kobiety, to nie powstałby tak wybitne dzieła, ponieważ poeci nie mieliby skąd czerpać inspiracji, więc może czas zacząć bardziej doceniać "płeć piękną" panowie! :)
UsuńTo się posypały komplementy. Aż miło! :)
UsuńW dzisiejszych czasch jesli mezczyzna zdobedzie sie na odwage by wyznac swoje uczucia i je okazjac to rzadkosc . Jesli juz to zrobi to napewno te slowa nie beda puste i bez wartosciowe. Obecnie ceni sie szczerosc a takze okazywanie uczuc poprzez slowa i byciem romantycznym. Wiecej romantykow , romantycznych gestow, przynajmniej raz na jakis czas ! ;)
OdpowiedzUsuńW epoce romantyzmu powstało wiele wybitnych utworów. Kobiety inspirowały poetów romantycznych, którzy tworzyli coraz nowsze dzieła. Ich uczucia oraz doznania były siłą napędową do tworzenia poezji.
OdpowiedzUsuńW dzisiejszych zwariowanych czasach trudno jest znaleźć romantyzm w czymkolwiek. Mam wrażenie, że współcześnie nawet miłość nie jest romantyczna... Na pewno znajdą się jakieś wyjątki, jednak z moich obserwacji wynika, że dzisiejsze pary tworzą głównie związki "na pokaz".
OdpowiedzUsuńKażda z nas kobiet wolałaby otrzymać od swojego ukochanego poświęcony dla niej wiersz niźli sms'a z pustymi słówkami, bo tak jest przecież wygodniej. Trochę wysiłku panowie i zdobędziecie wyjątkową dla siebie damę. Z resztą trochę Krasińskiego i samo coś wpadnie do głowy.
OdpowiedzUsuńTo prawda. Dzisiaj chłopcy nie są tak uczuciowi jak kiedyś. Wystarczy napisać na "fejsie" albo wysłać sms i już dziewczyna leci do takiego chłopaka. A powinno być tak, że kobieta od swojego ukochanego otrzymuje listy, kwiaty, byłoby to o wiele romantyczniejsze i z pewnością kobieta doceniłaby starania jej wybranka.
UsuńJa natomiast jak już, to chciałbym urodzić się nie w epoce romantyzmu,lecz w Polsce XVII w,ale mniejsza o to...To nie jest koncert życzeń.Często różne osoby mają wrażenie,że "jakby dobrze było,gdybym urodził/a się [...] lat wcześniej" Natomiast skoro urodziliśmy się w tym,a nie innym czasie powinniśmy wykorzystywać doświadczenia i dokonania poprzednich wieków i nie powielać ich błędów.
OdpowiedzUsuńNie martwcie się ! Są jeszcze na świecie mężczyźni, którzy potrafią mówić otwarcie o swoich uczuciach, oczywiście, nie takimi słowami jak Adam Mickiewicz, ale na swój sposób i to jest urocze :)
OdpowiedzUsuńNie, dzisiejsze kobiety są zupełnie inne. Naprawdę daleko im do romantycznych przodkiń.
OdpowiedzUsuńGdzie jest post o Hetalii. Był a zniknął!
To prawda był. Jednak niestety nastąpiła pomyłka, musi poczekać na swoją kolej. Jednak ukaże się już niebawem.;)
UsuńPozdrawiam.
miło przeczytać takie komentarze na poziomie, ja skonczyłem 1 lo 6 lat temu i nadal wracam do niego myślami. Spokojnie na pewno traficie na swojego jednego wybranka, czego życzę wam z całego serca
UsuńDobrym pomysłem było stworzenie takiego wpisu na blogu, ponieważ może on uświadomić mężczyznom jak mogliby zdobyć serce swojej wybranki. W tych czasach zwyczaj pisania listów zanika, ponieważ młodzież używa do komunikacji komórek i internetu. Sądzę, że niejedna kobieta nie obraziłaby się, gdyby dostała miłosny list, napisany przez swojego wielbiciela.
OdpowiedzUsuńPrawie każda z kobiet, czy starsza, czy młodsza marzy o mężczyźnie, który będzie pisał do niej listy, w których w sposób poetycki wyzna jej miłość. Ehh.. niestety, mało którego, żeby nie powiedzieć "żadnego" mężczyznę stać na taki gest. Wymaga on nie tylko wysiłku i pracy, ale także wrażliwości, którą niestety płeć przeciwna najczęściej ukrywa. Czasami zastanawiam się, jakby żyło sie w tych dawnych czasach...
OdpowiedzUsuńBycie kobietą nie jest proste. Dlatego właśnie szukamy mężczyzn, którzy pomogą nam w codziennych obowiązkach, przytulą i powiedzą dobre słowo. W dzisiejszym świecie coraz mniej jest romantyzmu. Zapomina się o najważniejszych rzeczach. Każdy gdzieś pędzi. Ludzie mijają się. Przestańmy ukrywać swoje uczucia i pokażmy ważnym dla nas osobą, że są dla nas kimś wyjątkowym
OdpowiedzUsuńMalarze romantyzmu pokazywali urodę, wdzięk i delikatność kobiet.W romantyzmie strój stał się środkiem wyrazu własnej osobowości. Ubiór kobiety miał, za zadanie podkreślać jej urodę, a pastelowe, jasne barwy, lekkie tkaniny, gładkie lub w drobny wzorek, stwarzać wrażenie delikatności i łagodności. Panie zakładały „lejące się” suknie. Po niedługim czasie stan sukni podniósł się pod biust. Kobiety oprócz obszernych dekoltów zaczęły lubować się także w wysokich kołnierzach, przekonywały się do długich rękawów. Połowa wieku XVIII przyniosła krynolinę, falbanki.Sukienki stawały się coraz bardziej obszerne.Modna dama była mocno ściśnięta gorsetem a ramiona nabrały obszerności dzięki szerokim rękawom. Włosy najczęściej układano godzinami w misterne loczki. Potem całość upinano w wysoki węzeł na czubku głowy, w który dla większego efektu, wpinano ozdobną spinkę, perły, kwiaty, diademy, kokardy.
OdpowiedzUsuńW tych czasach kobiety są inne niż te opisane w poście. Są, a przynajmniej starają się być, silne i niezależne. Na romantyczne chwile pozwalają sobie od czasu do czasu. Czy to dobrze? Moim zdaniem tak. Ja bym nie potrafiła być taka, jak panie opisane w poście.
OdpowiedzUsuńZgadzam się z Romantyczką. Jesteśmy zbyt rzeczowe, ale momentami same nie wiemy, czego chcemy... Zgrywamy niedostępne, świadomie (bądź nie), jak kobieta natchniona stajemy się muzami mężczyzn. Czasy owszem, nie powrócą. Nie traćmy jednak nadziei. Skoro są jeszcze romantyczne kobiety, na pewno po ziemi chodzi także kilku współczesnych Mickiewiczów :)
OdpowiedzUsuńEpoka romantyzmu jest moim zdaniem najpiękniejszą ze wszystkich epok literackich.Piękne,zwiewne suknie,wystawne przyjęcia oraz namiętna i bezgraniczna miłość-czyż życie w tych czasach nie było piękne?Zapewne każda z nas z pewnością chciałaby doświadczyć takiego życia.Kobiety romantyczne nie musiały troszczyć się o nic,żyły poetyckimi ideałami.W obecnych czasach kobieta musi pełnić wiele zadań a nawet zdarza się że nie otrzymuje za nie podziękowania,nie wspomnę już o zanikającym zwyczaju dawania ukochanym kwiatów bądź pisania listów,którymi tak licznie obdarowywana była Delfina Potocka przez swojego ukochanego Zygmunta Krasińskiego,lecz możemy jeszcze marzyć o spotkaniu takiego romantyka :)
OdpowiedzUsuńWrażliwi mężczyźni sami w sobie są wspaniali, ale pod warunkiem, że ta uczuciowość nie pochłonie ich całkowicie. Wszystko należy stopniować i wprowadzać z umiarem.
OdpowiedzUsuńKobiety, szukacie romantycznych mężczyzn, mówicie, że już takich nie ma, ale zobaczcie, jak daleko wam jest od romantycznych kobiet. Jeżeli szukacie wrażliwych partnerów, to same powinnyście takie być.
OdpowiedzUsuńW dzisiejszych czasach nie spotykamy często tak romantycznych kobiet jak te opisane w poście.W czasach współczesnych kobiety pracują, mają ciągle obowiązki i większość nie jest tak zafascynowana literaturą jak dawne romantyczki.
OdpowiedzUsuńDzisiejsze czasy są zupełnie inne niż epoka romantyzmu, literatura nie jest tak popularna i nawet najpiękniejsze słowa możemy wyrazić,nie prosto w oczy, a patrząc w ekran komputera. Kobiety nie szukają romantyzmu, więc pewnie mężczyźni już zapomnieli czym on jest, a szkoda. Zresztą w natłoku codziennych wrażeń na romantyczne historie pozostaje tak mało czasu.
OdpowiedzUsuńOkres romantyzmu bardzo różni się od dzisiejszych czasów. Ludzie coraz częściej zastępują piękne słowa bardziej prostymi sformułowaniami. Czy to źle? Według mnie, niekoniecznie. Czasy się zmieniają, a razem z nimi język, jakim posługują się ludzie. Obecnie, warto być odrobinę romantycznym, nie zaś - naśladować zachowania z epoki romantyzmu.
OdpowiedzUsuńA mnie się wydaje, że w każdej z nas drzemie chociaż jedna z przedstawionych kobiet romantycznych. Już małe dziewczynki chcą być jak księźniczki i inne panny dworu - uwielbiane, podziwiane, zaskakiwane przez panów wyszukaną elegancją, zachwycane szarmancją. Jestem pewna, że nawet najbardziej niezależna kobieta dzisiejszych czasów do tego tęskni :)
OdpowiedzUsuńCzas leci, a co za tym idzie zmieniają się epoki oraz sposoby okazywania uczyć. Według mnie taka zmiana jest potrzebna, ponieważ z czasem wszystko staje się nudne.
OdpowiedzUsuńWiele się dowiedziałem czytając ten wpis. Czekam na więcej.
OdpowiedzUsuńBardzo interesujący post. Można zauważyć, jaką przemianę przeszły kobiety do czasów dzisiejszych. Z romantyzmu niewiele zostało w dzisiejszym społeczeństwie.
OdpowiedzUsuńSądzę, że większość kobiet chciałaby być traktowana przez mężczyzn podobnie jak kobiety romantyzmu. Każdej marzy się dostanie bukietu róż lub tajemniczego listu od wielbiciela.
OdpowiedzUsuńRomantyczność, a dzisiejsze czasy to zupełnie inna "bajka". Kobiety teraz są samodzielne, tzw. feministki. Chcą być samodzielne, a jednocześnie chcą być adorowane przez mężczyzn. To dla facetów dość duży problem, ponieważ w sytuacji gdy chce otworzyć drzwi przed kobietą, może ona posądzać go o dyskryminacje. Jednak gdy tego nie zrobi posądza się go o bezuczuciowość. Wszystko to zależy oczywiście od osoby i jej poglądów.
OdpowiedzUsuńCzasy się zmieniają, a co za tym idzie, zmieniają się typowe zachowania. Dzisiaj kobiety są dużo bardziej samodzielne, jednak wciąż pragną usłyszeć kilka słów zaczerpniętych od Mickiewicza :)
OdpowiedzUsuńMasz rację, taka epoka już się nie powtórzy. Moim zdaniem, każda kobieta chciałaby być traktowana tak jak w romantyzmie. Chłopaki bierzcie przykład z Mickiewicza! 🙂
OdpowiedzUsuńCiekawy post.
OdpowiedzUsuńCzasy się zmieniły, ludzie i wzorce również. Miejmy jednak nadzieję, że od czasu do czasu chłopaki zaczerpną z twórczości Mickiewicza. :D
Dziękuję za ciekawy post! Cieszę się, że mogłam dowiedzieć się czegoś więcej o tej wyjątkowej epoce.
OdpowiedzUsuńJest XXI wiek, wiele rzeczy się zmieniło, ciężko jest oderwać się od rzeczywistości jak robiły to kobiety nieodgadnione, ponieważ świat cały czas się rozwija, ludzie są w ciągłym pośpiechu. Kobiety współczesne różnią się od kobiet romantycznych, spełniają się zawodowo, ich zdanie jest tak samo ważne jak zdanie mężczyzn w sprawach takich jak np. polityka. Niektóre rzeczy się nie zmieniły, kobiety nadal są inspiracją dla artystów, jest im poświęconych wiele piosenek czy wierszy.
OdpowiedzUsuńKobieta była bardzo ważna w romantyźmie. Poeci opisywali je w tak oryginalny i niesamowity sposób, że nie sposób nudzić się przy dziele z okresu romantyzmu.
OdpowiedzUsuń„Puch marny, wietrzna istota”…
OdpowiedzUsuńPo przeczytaniu bloga, należy sądzić, iż kobieta w okresie romantyzmu miała kilka obliczy. Niestety żadne z nich nie nawiązywały do prawdziwych wartości, uczuć i poszanowania kobiet. Tytuł bloga "„Puch marny, wietrzna istota” według mnie sam w sobie ma przekaz ukazania kobiety epoki romantyzmu jako przedmiot np. do podziwiania, porównywania a nie jako osoby żywej- prawdziwej. Kobieta jest zmienna, dynamiczna i ma zawsze kilka obliczy, ale takiej postawy nikt nie opisywał. Cieszę się, że żyję w obecnym czasie i mogę okazywać innym swoje uczucia, smutki, radość, zmęczenie, gniew itp. Każdy jest ważny i jeden jedyny w swym rodzaju.
W dzisiejszych czasach mężczyźni przejmują się tym co pomyślą inni, szkoda.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post. Szkoda, że nie ma już takich mężczyzn:(
OdpowiedzUsuńDla pisarzy romantycznych płeć piękna była głównym natchnieniem i inspiracją. We współczesnym świecie zaczyna brakować miłości. A jej rolę przejmują rzeczy materialne.
OdpowiedzUsuń
OdpowiedzUsuńŚwietny wpis, Bardzo dobrze pokazuje, jak romantyczne ideały przeplatały się z codziennym życiem i modą tamtej epoki.
Post jest ciekawy oraz wciągający. Doceniam bardzo część, w której są uwzględnione kobiety oraz ich wpływ na cały romantyzm. Ubolewan nad tym, że ta epoka już nigdy więcej się nie powtórzy, choć powinna. Dobrą rzeczą jest to, że kobiety w pewnej części nadal są częścią inspiracji.
OdpowiedzUsuńDzięki temu postowi można dowiedzieć się jakie znaczenie miały kobiety w epoce romantyzmu, i jak pod napływem czasu te funkcję się zmieniły
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post o żeńskiej płci romantyzmu. Kobieta romantyzmu wydaje się bardzo zaskakująca, zmienna, jednak moim zdaniem niektóre rzeczy nadal się nie zmieniły i niektóre kobiety nadal żyją w tej epoce :D
OdpowiedzUsuńCzasy bardzo się zmieniły, kobiety w dzisiejszych bardzo się różnią od tych z romantyzmu, przez co trudne jest dla nas zrozumienie dawnych wartości i poglądów. Post jest bardzo inspirujący i otwierający na zagłębienie się w epoce.
OdpowiedzUsuńDziękuję za kolejny post o romantyzmie dzięki niemu dowiaduje się nowych ciekawych rzeczy o tej epoce. Można zobaczyć jak kobiety się różniły oraz jak zmieniły się od tego czasu.
OdpowiedzUsuńCiekawy tekst skłaniający do wielu refleksji na temat tego jak zmieniło się postrzeganie i rola kobit w obecnym społeczeństwie. Można zadać sobie pytanie dlaczego dla twórców romantyzmu postać kobiety była aż tak ważna.
OdpowiedzUsuńPost powiększył moją wiedzę o romantyzmie. Warto było dowiedzieć się jakie były kobiety kiedyś.
OdpowiedzUsuńBlog "Przeczytane, przemyślane, skomentowane" wspaniale oddaje ducha romantyzmu. Autor wnikliwie opisuje wpływ tej epoki na codzienne życie, zwłaszcza na kobiety romantyczne i ich rolę jako muzy artystów. Fascynujący przegląd, który z pewnością zachwyci miłośników historii i literatury. Polecam każdemu, kto chce lepiej zrozumieć ten magiczny okres!
OdpowiedzUsuńTen post oddaje jak kobiety z okresu romantyzmu są uczuciowe oraz jak ta epoka w Polsce ukształtowała to jak my postrzegamy osoby z tej epoki i jesteśmy trochę zazdrośni z tego gdyż taka okazja już się prawdopodobnie nie zdaży
OdpowiedzUsuńW epoce romantyzmu kobieta była głównie inspiracją dla artystów. Ciekawi mnie czy są kobiety romantyzmu, które same odważyły się na tworzenie.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post. Dobrze jest wiedzieć jak kiedyś żyły kobiety, czym się zajmowały i co je fascynowało. Jednak myślę, że gdyby dowiedziały się jak wygląda życie kobiet w XXI wieku to by się zdziwiły dużo bardziej, niż my poznając dawną kulturę.
OdpowiedzUsuńKobiety romantyzmu były widocznie inne od kobiet w tym wieku. W twoim blogu jasno opisałaś kim one były i jak się zachowywały, pisałaś również jak świat ich traktował co dało czytającemu widoczną aluzje jak tak naprawdę te kobiety były. Czytając to wątpię aby taki okres się powtórzył, idziemy do przodu stare tradycje zanikają, a nowe przychodzą. Prawdopodobnie kobiety romantyzmu już nigdy nie powrócą, będziemy mogli tylko o nich czytać.
OdpowiedzUsuńKobiety romantyzmu to postacie pełne sprzeczności, były kobiety natchnione, egzaltowane, a zarazem cierpiące i zamknięte. Kobieta romantyzmu była muzą dla artystów, symbolem tęsknoty za idealnym światem. Jej obraz wciąż budzi nostalgię, przypominając o sile emocji, które kształtowały tamtą epokę.
OdpowiedzUsuńIntersujący wpis, pokazuje, że kobieta romantyczna była niezwykle emocjonalna i inspirowała artystów swoją wrażliwością. Często żyła w świecie literatury i poezji, wzdychając nad losem bohaterek książek. Choć była inspiracją dla poetów i malarzy, to jej życie pełne było cierpienia i tęsknoty za czymś niedoścignionym.
OdpowiedzUsuńWidać wyraźną różnicę pomiędzy kobietą romantyzmu a kobietą współczesną. W dzisiejszych czasach kobiety w większości krajów mają takie same prawa jak mężczyźni. Kobiety są samodzielne, spełniają się zawodowo i robią to czego pragną. Warto zauważyć jednak, że dużym podobieństwem kobiet współczesnych z kobietami romantyzmu jest fakt, iż kobiety wciąż okazują się inspiracją do pisania piosenek lub wierszy.
OdpowiedzUsuń