Kryminologia i psychologia
Kryminologia pomaga mi zrozumieć
mechanizmy zbrodni i motywacje sprawców.
(Katarzyna Bonda)
Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, dlaczego ktoś popełnił dane przestępstwo? Czym się kierował przestępca, wybierając ofiarę? Co dzieje się w głowie przestępcy i ofiary? Mnie te zagadnienia interesowały od zawsze. Pewnie dlatego, że ciekawi mnie psychologia człowieka.
Trochę teorii. Kryminologia, mylona często z kryminalistyką, to dziedzina, która zajmuje się od strony psychologicznej osobami dokonującymi przestępstw. Kryminolog bada więc, dlaczego dana osoba dokonała przestępstwa oraz kto i dlaczego był jej ofiarą. Jednak nie ma dokładnej definicji kryminologii. Edwin Sutherland, amerykański socjolog i kryminolog, określał ją jako badanie procesów tworzenia prawa, łamania prawa i reagowania na łamanie prawa. Wyróżnia się kilka działów kryminologii. Etiologia zajmuje się badaniem kryminogennych czynników przestępczości (np. nielegalny handel narkotykami i ludźmi) oraz innych patologicznych zachowań w społeczeństwie (np. pasożytnicze życie - kosztem innych, włamania bądź kradzieże). Symptomatologia zajmuje się zewnętrznymi przejawami (symptomami) przestępczości. Bada sposób działania sprawcy: dlaczego popełnił przestępstwo oraz na jakiej podstawie wybrał ofiarę. Wiktymologia z kolei, zajmuje się ofiarami przestępstw. Bada czynniki, które spowodowały, że stały się ofiarami oraz ewentualnie, jaką rolę odegrały w przestępstwie.
Skąd wzięła się moja fascynacja kryminologią? Od kilku lat interesuję się psychologią człowieka oraz socjologią. Parokrotnie byłam w sytuacji, w której pomagałam komuś, kto nie radził sobie psychicznie. Nieraz zdołałam uratować kogoś przed popełnieniem samobójstwa. Zawsze mnie ciekawiło, dlaczego ktoś ma taki, a nie inny charakter, co na niego wpływa i czy łatwo jest zmienić charakter danej osoby. Analogicznie więc zaczęłam stopniowo interesować się tokiem myślenia przestępców. Próbowałam dociec, dlaczego dopuszczają się popełnienia danej zbrodni. Analizowałam też argumenty, które mają przybliżyć ich tok myślenia. Przybliżyć, ale na pewno nie usprawiedliwić.
Śledziłam również różne historie przestępstw. Bardzo zaintrygowała mnie sprawa zabójstwa Junko Furuty (zdjęcie: wyżej). Jako 17 - latka została porwana przez czterech nastolatków w listopadzie 1988 roku. Najstarszy miał wówczas 18 lat. Była przetrzymywana w domu jednego z nich. Porywacze nakazali jej, by zadzwoniła do domu i powiedziała, że uciekła i jest u koleżanki. Została zgwałcona około czterystu razy, była katowana i podpalana przez ponad 44 dni. W styczniu 1989 roku, została oblana benzyną, a następnie podpalona. Jej ciało oprawcy zabetonowali. Sąd zadecydował, aby ukryć tożsamość zbrodniarzy, gdyż w trakcie popełniania czynu byli niepełnoletni. Jednakże dziennikarze z magazynu Shūkan Bunshun odkryli ich tożsamość: Hiroshi Miyano (przywódca całego przedsięwzięcia); Jō Ogura; Shinji Minato; Yasushi Watanabe; Tetsuo Nakamura; Kōichi Ihara.W lipcu 1993 sąd pierwszej instancji skazał przywódcę na 17 lat więzienia, ale w wyniku apelacji podwyższono karę do 20 lat. Miyano miał 18 lat w chwili popełnienia zbrodni (w Japonii pełnoletność uzyskuje się w wieku 20 lat). Jego matka sprzedała dom, w którym skatowano dziewczynę, a pieniądze (50 milionów yenów, ok. 425 tysięcy dolarów amerykańskich) przekazała rodzicom Furuty. Minato został skazany na 9 lat pozbawienia wolności, ponieważ, gdy popełniał zbrodnię, miał 16 lat. Ogura został skazany na 8 lat i zwolniony w 1999 roku. Według mnie, wyroki były za małe.
Jak myślicie, czy jest jakiekolwiek wytłumaczenie czynu, którego dopuścili się nastolatkowie z Japonii? Czy w ogóle może być jakieś wytłumaczenie zbrodniczego czynu? Mam nadzieję, że znajdę odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, studiując kryminologię.
Poniżej zamieszczam linki do artykułów zamieszczonych na naszym blogu. Są poświęcone kryminologii, zachęcam do przeczytania oraz skomentowania!
„Nie ma zbrodni bez kary”(2 lutego 2019)
http://1lozamoscblog.blogspot.com/2019_02_02_archive.html'
„Może kryminologia?”(15 kwietnia 2015)
'http://1lozamoscblog.blogspot.com/2015/04/mysli-o-wychowaniu.html'
KD
Grafika:
https://th.bing.com/th/id/OIP.6OxgC8yTHzznHMb3F9IF4wHaE7?rs=1&pid=ImgDetMain
https://i.pinimg.com/236x/c3/31/b3/c331b3fd2d0f997543f2d167e42cfb55.jpg
https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQ8xg7wVxjtHiUg1t03F7ehsgHTx23XDVlEpIslUJvqLowB2a1o0M5uiwkrhGkKhzMuurQ&usqp=CAU
Paulina, autorka postu "Nie ma zbrodni bez kary" napisała: "Pierwszy portret psychologiczny zabójcy został stworzony w 1888 roku w Anglii i był to portret Kuby Rozpruwacza - seryjnego mordercy. W Polsce pierwsze profile psychologiczne powstały dopiero w 1996 roku".
OdpowiedzUsuńMożliwe, że nigdy nie znajdziemy wytłumaczenia czynu, którego dopuścili się Japończycy. Wyrok wydany przez sąd wydaje się zbyt łagodny, ale nie zdajemy sobie sprawy, że sędziów obowiązuje prawo, którego muszą przestrzegać bez względu na zdanie opinii publicznej czy własne przekonania
OdpowiedzUsuńPodobnie jak autorkę tekstu, fascynuje mnie ludzka psychologia oraz mechanizmy, które kierują zachowaniem przestępców. Szczególne zainteresowanie budzi we mnie zawód profilera – możliwość łączenia wiedzy psychologicznej z analizą kryminalną wydaje mi się niezwykle pasjonująca i pełna wyzwań.
OdpowiedzUsuńMnie również zawsze ciekawiło dlaczego ludzie popełniają przestępstwa i co wtedy myślą. Chciałabym lepiej to zrozumieć, dlatego interesuję się kryminologią i psychiką ludzką.
OdpowiedzUsuńZastanawiam się nad kryminologią bądź kryminalistyką jako kierunek studiów. Wydają się być bardzo interesujące. Ciekawe co myśli morderca w momencie kiedy zabija.
OdpowiedzUsuńInteresuję się sprawami kryminalnymi oraz tymi nierozwiązanymi. Jestem wielką fanką Katarzyny Bondy, wybitnej autorki,która potrafi przenieść czytelnika w świat spraw kryminalnych. Najbardziej uwielbiam serię z detektywem Jakubem Sobieskim. Bohater ten zmierzył się z wieloma trudnościami ale mimo to był gotów pomagać innym w dowiedzeniu się prawdy o okrutnej śmierci ich bliskich.
OdpowiedzUsuńZgadzam się, że psychologia przestępców i mechanizmy ich działania są fascynujące. Sama chętnie zgłębiłabym temat kryminologii i profilowania , to trudne, ale bardzo ciekawe dziedziny.
OdpowiedzUsuńTen tekst daje do myślenia.Dlaczego ktoś wybiera zło? Czy można to zmienić? Dobre pytania, które zostają w głowie.Czekam na więcej postów o podobnej tematyce.
OdpowiedzUsuńTemat kryminologii nie jest mi bardzo znany, jednak po przeczytaniu tego wpisu chętnie dowiem się więcej.
OdpowiedzUsuńOd kilku lat interesuję się kryminologią. Sprawa Junko Furuty zszokowała mnie brutalnością, przez co wielu artykułów na ten temat nie mogłam doczytać do końca. Na podstawie tych wydarzeń powstał film ,,Concrete".
OdpowiedzUsuńPolecam utwór "Jak i dlaczego zabijamy siebie" Andrzeja Gawlińskiego. Książka jest o dosłownym problemie zawartym w jej tytule - dlaczego ludzie popełniają samobójstwa, co ma na to wpływ i dlaczego decydują się na ten ostateczny krok.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post! Jestem uczennicą 1 klasy na profilu biol-chem, ale już od 4 lat interesuje się kryminalistyką. Od pewnego czasu interesuje mnie również praca lekarza medycyny sądowej. Dlatego bardzo się cieszę kiedy widzę posty o takiej tematyce, ponieważ bardzo mnie interesują.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy wpis! Kryminologia to fascynująca dziedzina, która pozwala lepiej zrozumieć mechanizmy stojące za przestępczością i zachowaniami dewiacyjnymi. Przyznam szczerze, że bardzo interesują mnie takie nierozwiązane sprawy oraz motywy sprawców.
OdpowiedzUsuń
OdpowiedzUsuń⸻
Kryminalistyka zawsze mnie fascynowała, bo łączy w sobie precyzję nauki z prawdziwym dramatem ludzkich historii.
Bardzo ciekawy wpis. Mimo że nie interesuję się kryminalistyką, z wielką przyjemnością przeczytałam ten post.
OdpowiedzUsuń