27 kwietnia 2015

Oglądamy filmy

 

                         Bliżej  filmu      
Film buduje się z wielu maleńkich kawałków, 
                   bardzo ostrożnie,                     
aby nie zburzyć delikatnej struktury. 
(Renee Zellweger)

 
Uczniowie naszej szkoły po raz kolejny  brali udział w „Lekcji w kinie” organizowanej przez Centrum Edukacji Filmowej w Wołominie.  Tym razem lekcja dotyczyła adaptacji i ekranizacji. Temat ten, poparty prezentacją multimedialną,  omówił aktor Łukasz Węgrzynowski. Następnie obejrzeliśmy  film w reżyserii Andrzeja Wajdy „Brzezina”, który posłużył jako przykład dla omówionych wcześniej kwestii. Jako  że miałyśmy przyjemność uczestniczyć w tej niecodziennej lekcji, chciałybyśmy przedstawić najważniejsze tematy przeanalizowane podczas wykładu.

Adaptacja filmowa. Bardzo często jest mylona z ekranizacją. Oznacza przystosowanie utworu literackiego do potrzeb filmu - przekształcenie go w scenariusz, na podstawie którego powstaje film. Przedmiotem przeróbki może być: powieść, nowela, opowiadanie, poemat czy utwór sceniczny. Dostosowanie tekstu dzieła literackiego do potrzeb filmu ma zawsze charakter twórczy, a nie mechaniczny. Adaptacja może być swoistą interpretacją utworu literackiego lub jego dokładnym przekazem.  Poniżej przedstawiamy główne rodzaje  adaptacji. 
Ekranizacja, czyli jak najdokładniejsze i najwierniejsze odzwierciedlenie dzieła na ekranie. Jako przykład może posłużyć film  „Pasja” w reżyserii Mela Gibsona. Bohaterowie, by jak najdokładniej oddać realia czasów biblijnych, wypowiadają swoje kwestie w językach:  hebrajskim i aramejskim.
Dodanie nowych elementów. Tu przykładem może być  „Wesele” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Reżyser dodał scenę orszaku weselnego jadącego z Krakowa do Bronowic, której  nie  ma w dramacie  Wyspiańskiego,  a na  ekranie   dodatkowo  pojawiła się informacja o czasie akcji. Dzięki  temu film przybiera formę reportażu.
Wyróżnienie  jednego motywu. Przykładem jest  „Anna Karenina” w reżyserii Joe Wrighta.   Film  skupia  uwagę  na teatralizacji  życia codziennego arystokracji. Reżyser chciał ukazać pogląd, że człowiek jest aktorem odgrywającym w swym życiu wiele ról. Tytułowa bohaterka nie była zadowolona ze swej roli - wiernej żony i kochającej matki, a przy tym - dobrze wychowanej, pełnej klasy arystokratki.
Zmiana kontekstu. Film „Mansfield Park” , którego reżyserem jest Iain B. MacDonald ukazuje  dzieło  z perspektywy widza. Bohaterka filmu to młoda, rezolutna dziewczyna, która sprzeciwia się obowiązującym normom, sama chce kierować własnym życiem i śmiało wygłasza swoje poglądy. Jej charakter jest zupełnie odmienny od oryginalnej postaci. Bohaterka książki  jest chorowita  i nieśmiała. Reżyser wprowadza też  wątek  niewolnictwa, który nie występował w powieści.
Polemika. Film „Bracie, gdzie jesteś?”  jest dziełem Joela Coena, reżysera i scenografa. To  komedia kryminalna  luźno oparta na „Odysei” Homera,  której akcja rozgrywa się w czasie wielkiego kryzysu.
Jako drugi przykład można przytoczyć „Ziemię obiecaną”,  w której reżyser – Andrzej Wajda - zmienia zakończenie, dodaje sceny niewystępujące w oryginale oraz nowe wątki. Na przykład  jeden z głównych bohaterów  - Karol Borowiecki -  nie przechodzi pozytywnej przemiany  i w zakończeniu filmu  pozostaje bezwzględnym kapitalistą.
Aktualizacja. Przykładem jest  „Lawa”  w reżyserii Tadeusza Konwickiego, aktualizacja „Dziadów” Adama Mickiewicza. Konrad, który myśli jak człowiek współczesny, zna dalsze dzieje swojego kraju – widzi  powstania narodowe, II wojnę światową oraz Holocaust. Reżyser w ten sposób pokazuje, że „Dziady” to dzieło nadal aktualne. Innym przykładem jest film „Hamlet” z  2000 roku w reżyserii Michaela Almereydy  z Ethanem Hawke'm  w roli tytułowej. Akcja rozgrywa się we współczesnym Nowym  Jorku. Król jest szefem  rodzinnego interesu o światowej skali. Zawiadomienie o pojedynku jest dostarczone drogą elektroniczną, a rekwizyty to telefony komórkowe czy laptopy. Reżyser pyta o aktualność utworu oraz  o to, kim dziś byłby Hamlet  i jakie miałby dylematy. Pokazuje postać jako wrażliwą jednostkę, zafascynowaną wirtualnym światem i technologią.
Swobodna adaptacja. Ilustracją jest  „Tatarak” Andrzeja Wajdy nawiązujący do opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza.  Film opowiada o przemijaniu miłości i życia. Wajda  ukazuje też  proces tworzenia filmu - występują sceny  z pracy na planie filmowym, rozmowy reżysera i aktorów. Jedną z bohaterek jest aktorka(Krystyna  Janda), która opowiada o swoim życiu prywatnym - o chorobie i śmierci męża.

Aby adaptacja była w pełni udana, ważne jest odpowiednie wykorzystanie środków wyrazu sztuki filmowej.  Poniżej  najważniejsze z nich.  
Kompozycja kadru. To reżyser i autor zdjęć decydują o obrazie filmowym. Na przykład całość zdjęć do  „ Faraona” Jerzego Kawalerowicza  była kręcona  w Polsce na Pustyni Błędowskiej. Krajobraz  Mazur  udawał  krajobraz  afrykański. Twórcy filmu czerpali inspirację ze sztuki egipskiej - całkowicie odtworzyli freski, a charakteryzując bohaterów, odtworzyli realia antyku. 

Kolor. „Pokuta” to  brytyjsko-francuski melodramat na podstawie książki Iana McEwana.  Aby ukazać tragizm wojny, twórcy filmu wykorzystują kontrast: życie przedwojenne  ma jaskrawe, żywe  barwy,  a życie podczas wojny - odcienie szarości  - ponure, wyblakłe.  Z kolei w  filmie „Trainspotting” reżyser  Danny Boyle , aby odzwierciedlić postrzeganie świata przez narkomanów, zastosował  specyficzne, psychodeliczne barwy.
Światło. W  „Pachnidle” według  powieści Patricka Süskinda,  aby przybliżyć widzowi realia XVIII - wiecznej Francji,  posłużono się wyłącznie naturalnym światłem, jedynym jego źródłem poza słońcem były świece i lampy oliwne. Wykorzystano kontrast między scenami oświetlonymi a ciemnością.
Ruch kamery. Mogą być różne ruchy kamery i służą one do urozmaicania, a także zdynamizowania filmu. W  „Wieku niewinności” Martina Scorsese  widzimy długie ujęcia  trwające  nawet do 9 minut. Dzięki takiemu  sposobowi nagrywania widz ma wrażenie uczestnictwa w wydarzeniach. Ujęcia przechodzą od panoramy  do  szczegółów, skupiając uwagę widza na przykład na strojach XIX-wiecznej arystokracji, wystrojach wnętrz i  dziełach sztuki. Ruch kamery, który wpływa na odbiór filmu, był też elementem filmu „Lalka” w reżyserii Wojciecha Hasa. Akcja dzieje się w Warszawie, a jedno ujęcie ukazuje jej dwie odmienne strony. Kamera śledzi bohaterkę schodzącą w dół: od bogatej, beztroskiej, kolorowej   i wesołej dzielnicy do biednej, zatroskanej, ponurej części miasta. Kierunek,   w jakim zmierza bohaterka, jest symbolem upadku stolicy. Im bliżej Wisły, tym większy obraz nędzy.
Muzyka. Muzyka może być ilustracją wydarzeń , ich dopełnieniem, wyrazem dramaturgii. Może charakteryzować  postaci  i wyrażać  ich przeżycia, a także wprowadzać  nastrój.  Tak  jest na przykład w filmie „Duma i uprzedzenie” . Specjalny motyw muzyczny podpowiada oglądającemu,  jak czuje się bohater  w danym momencie filmu.
Aktorzy. Ich dobór jest jednym z najważniejszych działań podczas tworzenia filmu. Jak  wielkie znaczenia ma  odpowiednia obsada, widać  w serii filmów o Jamesie Bondzie. Rola tytułowego bohatera była grana przez sześciu aktorów po to, by ukazać zmiany w jego charakterze oraz zachować ciągłość wiekową Bonda.
Narracja.  Xawery Żuławski, reżyser  „Wojny polsko-ruskiej”,  umieścił w filmie Dorotę Masłowską, autorkę książki, na podstawie której powstała adaptacja. Ukazał kontrolę narratorki nad akcją - to od niej zależą losy bohaterów, ich reakcje, miejsce i czas akcji. Dzięki temu możemy porównać ją do Boga, który ma władzę nad światem, nic nie dzieje się bez jego wiedzy.
Adaptacja filmowa poszerza, a nawet zmienia kontekst dzieła literackiego, ponieważ polega na obróbce materiału, który przeznaczony jest do sfilmowania. Adaptacja filmowa jest przystosowana do potrzeb publiczności, niektóre wątki są pomijane, ale dodawane też są nowe, aby uatrakcyjnić fabułę i wzbudzić zainteresowanie w widzu.  Odgrywa zatem w kinie bardzo istotną rolę, co - mamy nadzieję - udowodniłyśmy, przytaczając powyższe przykłady.

#Jul  i #Lawenda

67 komentarzy:

  1. +niezapowiedziana27 kwietnia 2015 06:55

    Bardzo ciekawy post. Dzięki niemu będę potrafiła odróżnić ekranizację od adaptacji. Nie sądziłam, że jest aż tyle sposobów kręcenia filmów.

    OdpowiedzUsuń
  2. #tanczacazgwiazdami27 kwietnia 2015 08:03

    Lekcja w kinie bardzo mi się podobała. Każdy rodzaj adaptacji został nie tylko omówiony, ale także ukazany na konkretnym przykładzie. Dzięki czemu, mogliśmy zwrócić uwagę na omawiane zagadnienia w praktyce.

    OdpowiedzUsuń
  3. Świetny post! Lekcje w kinie zawsze są bardzo ciekawe i inspirują do poszerzania swojej wiedzy o kinie i filmie. Poniżej wklejam opis filmu wspomnianego w poście "Anna Karenina", który miałam okazję obejrzeć w całości w kinie i każdemu bardzo polecam!

    Ekranizacja jednej z największych "love story" na świecie, powieści Lwa Tołstoja. To historia tragicznej miłości Anny Kareniny (Keira Knightley) i Aleksego Wrońskiego (Aaron Johnson). Początkowo Anna broni się przed uczuciem, chce pozostać wierną żoną i matką. Jednak ulega namiętności i jednocześnie decyduje się powiedzieć prawdę mężowi (Jude Law). Zostaje wykluczona z petersburskiego high life'u, zabrania się jej kontaktów z ukochanym synkiem Sieriożą. Jej szaleńcze uzależnienie od Aleksego doprowadza w końcu do tragedii...

    OdpowiedzUsuń
  4. Lekcja w kinie była bardzo ciekawa, ponieważ przybliżyła mi pewne pojęcia. Warto było posłuchać, by teraz nie mylić już pojęć adaptacji i ekranizacji/

    OdpowiedzUsuń
  5. Nie myślałam, że aby powstał film trzeba spełnić tyle warunków.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Również nie zdawałem sobie z tego sprawy. Jednak post jasno wyjaśnia te warunki i ciekawie opisuje. Oby więcej tak interesujących postów.

      Usuń
  6. Bardzo przydatny artykuł. Życzę więcej takich :) A to mój o powstawaniu filmu:

    Jest wiele rodzajów filmów. Każdy opowiada o czymś innym… są przygodowe, sensacyjne, horrory, komedie, fantasy i wiele innych . Szukamy coraz to ciekawszych, lepszych . Są rozrywką dla nas . Czasami chcemy poczuć dreszczyk emocji albo po prostu się pośmiać . Wybieramy polecane, wyreżyserowane przez najlepszych reżyserów . Większość to filmy zmyślone, opowiadające o dosłownie wszystkim . Nie zawsze wiemy co reżyser chce nam przekazać, zastanawiamy się o co tak naprawdę chodziło w tym filmie . Oceniamy go, ale nie wiemy nawet ile pracy jest nad takim filmem. Nie doceniamy tego, nie wiemy ile to starań i poświęcenia . Filmy robi się tygodniami. Najdłużej kręcono film przez 30 lat ! Jak zaczynają się prace nad filmem ? Na początku trzeba zdobyć środki finansowe, a to naprawdę duże pieniądze, później opracować scenariusz, dobrać aktorów i lokalizację planu . Wszystkim opiekuje się producent, on musi przypilnować, żeby wszystko było dopięte na ostatni guzik. Ważnym etapem jest dobór aktorów do odpowiednich ról . Trzeba dopracować efekty specjalne, jak jest taka potrzeba zatrudnić kaskaderów. Dla dobrego obrazu ważne jest ustawienie kamery. Wszystko kończy montażysta, który musi ustalić połączenie poszczególnych ujęć w odpowiedni sposób. Jest to praca kilkudziesięciu osób. Jedni są odpowiedzialni za muzykę, inni za stroje, jeszcze inni za scenariusz czy choreografię . Tak mniej więcej powstaje film . Więc zastanówmy się jak będziemy krytykować jakiś, bo nawet nie wiemy jak trudne jest jego wykonanie .

    OdpowiedzUsuń
  7. Możemy wyróżnić rodzaje ruchu kamery:
    -panorama pozioma– kamera wykonuje obrót wokół swej pionowej osi, śledząc poruszający się obiekt lub opisując przestrzeń,
    -panorama pionowa – kamera wykonuje obrót wokół swej poziomej osi,
    -panorama łączona– połączenie obrotu kamery wokół poziomej i pionowej osi,
    -jazda równoległa– kamera na wózku jedzie równolegle do poruszającego się obiektu,
    -jazda– kamera na wózku jedzie przed lub za obiektem, który może być w ruchu lub może być statyczny.
    Jednym z pionierów wykorzystania ruchu i ustawienia kamery stał się Alfred Hitchcock.

    OdpowiedzUsuń
  8. Cieszę się, że mogłam uczestniczyć w lekcji w kinie dotyczącej adaptacji. Wasz post dodatkowo porządkuje zdobytą widzę i zbiera najważniejsze fakty. Jest bardzo ciekawy ;) Dobrze, że każdy rodzaj adaptacji filmowej był w kinie ukazany na konkretnym przykładzie. Dzięki temu łatwiej było to zrozumieć i zapamiętać.

    OdpowiedzUsuń
  9. Autor tego postu posłużył się naprawdę szerokim kanonem filmów. Kilka z nich udało mi się już wcześniej obejrzeć, jednak jeśli ponownie będę miała okazję zobaczyć te filmy lub też inne z wymienionych, dzięki temu postowi, z pewnością spojrzę na nie nieco inaczej.

    OdpowiedzUsuń
  10. Lekcja filmowa w kinie dotycząca adaptacji była naprawdę interesująca. Dziewczyny zawarły w poście wszystkie niezbędne informacje. Poszerzyłam swoją wiedzę na ten temat, ponieważ #Jul i #lawenda dodały kilka istotnych informacji od siebie ;)

    OdpowiedzUsuń
  11. Interesujący post, widać sporą pracę włożoną w jego napisanie. Świetnie udało się wam ukazać film, od nieco innej strony niż widzimy go na ekranie, jak również przejrzyście wyjaśnić związane z nim, ważne pojęcia. Brawo :)

    OdpowiedzUsuń
  12. Faktycznie. Pojęcia ''adaptacja'' i ''ekranizacja'' są często mylone i przyznam szczerze, że sama złapałam się na ich pomieszaniu. Czytając te wszystkie informacje szczególnie zainteresował mnie film ''Hamlet''. Myślę, że przed ustną maturą skuszę się i go obejrzę.Kto wie...może trafię w taki temat, że ten film okaże się moją perełką wśród tekstów kultury :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mnie natomiast zainteresowała "Pokuta". Już któryś raz o nie słyszę, jednak nigdy nie skusiłam się na jej obejrzenie. Wszystkim natomiast polecam "Wojnę polsko-ruską". Zawiera ona wiele elementów, które możemy wykorzystać na maturze - język postaci, obraz społeczności dresiarzy, pojawienie się w filmie Doroty Masłowskiej i jej rola, o której piszą autorki postu.

      Usuń
  13. Z zainteresowaniem słuchałam wykładu podczas lekcji. Dobrze było przypomnieć sobie pewne zagadnienia.

    OdpowiedzUsuń
  14. Trochę zazdroszczę wam tej lekcji w kinie. Też chciałbym zobaczyć konkretne przykłady do tych rodzajów adaptacji filmowej.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam bardzo podobne odczucia. Taka lekcja w kinie jest naprawdę wartościowym doświadczeniem.

      Usuń
  15. Lekcja w kinie była bardzo interesująca. Dziękuje autorkom postu za przypomnienie, utrwalenie i dokładne wyjaśnienie przedstawionych na zajęciach wiadomości na temat adaptacji.

    OdpowiedzUsuń
  16. Może kilka słów o reżyserze tego oto filmu:
    Andrzej Witold Wajda - urodził się 6 marca 1926 w Suwałkach – polski reżyser filmowy i teatralny, w latach 1989–1991 senator I kadencji. Kawaler Orderu Orła Białego.
    Filmy, które wyreżyserował Wajda to:
    Wałęsa. Człowiek z nadziei (2013)
    Tatarak (2008)
    Katyń (2006)
    Zemsta (2002)
    Pan Tadeusz (1999)
    Panna Nikt (1996)
    Wielki tydzień (1995)
    Pierścionek z orłem w koronie (1992)
    Korczak (1990)
    Biesy (1988)
    Kronika wypadków miłosnych (1985)
    Danton (1983)
    Człowiek z żelaza (1981)
    Z biegiem lat, z biegiem dni... (1980)
    Panny z Wilka (1979)
    Dyrygent (1979)
    Bez znieczulenia (1978)
    Człowiek z marmuru (1976)
    Smuga cienia (1976)
    Ziemia obiecana (serial) (1975)
    Ziemia obiecana (1974)
    Wesele (1972)
    Brzezina (1970)
    Krajobraz po bitwie (1970)
    Polowanie na muchy (1969)
    Wszystko na sprzedaż (1968)
    Popioły (1965)
    Niewinni czarodzieje (1960)
    Lotna (1959)
    Popiół i diament (1958)
    Kanał (1956)
    Pokolenie (1954)
    Zły chłopiec(1951)

    OdpowiedzUsuń
  17. W lekcji w kinie uczestniczyłam po raz pierwszy. Omówienie różnicy pomiędzy adaptacją a ekranizacją, zabiegów adaptacyjnych a także elementów filmu oraz poparcie wszystkiego przykładami sprawiło, że lekcja była interesująca. Powyższy post jest wyczerpujący i zawiera wszystkie przekazane nam informacje. Nawet gdy ktoś nie miał możliwości wzięcia udziału w tej lekcji z waszego postu na pewno dowie się bardzo dużo.

    OdpowiedzUsuń
  18. Bardzo się cieszę, że miałam możliwość uczestniczenia w lekcji w kinie. Pewnie jak większość myliłam adaptacje z ekranizacją, jednak po tych zajęciach potrafię to rozróżnić. W tym poście zostały przekazane wszystkie informacje w bardzo ciekawy sposób.

    OdpowiedzUsuń
  19. W końcu wiem, czym różni się adaptacja od ekranizacji! Muszę się przyznać, że czasem używałam obu naprzemiennie, postaram się już więcej tego nie robić.

    OdpowiedzUsuń
  20. Lekcja w kinie jest bardzo ciekawym i orginalnym pomysłem. Tak jak większość, nie zauważałam różnicy między adaptacją a ekranizacją. Nie wiedziałam również, że potrzebne jest tyle składowych na stworzenie dobrej adaptacji.

    OdpowiedzUsuń
  21. Bardzo ważne jest aby wszystkie elementy współgrały ze sobą. Takie zestawienie czyni film bardzo interesującym, który oddaje atmosferę tamtejszych czasów. Różne "zabiegi", którym poddaje się ekranizację także czynią utwór filmowy bardziej ciekawym dla widza.
    Moim zdaniem czytając książkę można dowiedzieć się więcej na temat akcji, ponieważ- jak zresztą napisały autorki postu - w filmie są pomijane niektóre sceny i dodawane nowe.

    OdpowiedzUsuń
  22. Zawsze myślałem, że ekranizacja i adaptacja są synonimami. Adaptacja jest bardzo interesująca, gdyż można poznać książkę z innej strony, zobaczyć wizję innego twórcy (możliwe, że ciekawszą)

    OdpowiedzUsuń
  23. Do tej pory używałem słów adaptacja i ekranizacja zamiennie. Dziękuję za wyprowadzenie z błędu.

    Warto też wspomnieć o innych nazwach wymienionych wyżej rodzajów adaptacji, np:
    - transpozycja, czyli ekranizacja.
    - analogia - dalekie odejście od oryginału celem stworzenia zupełnie innego działu sztuki, czyli skrajne dodawanie nowych elementów i mocna zmiana kontekstu.
    - komentarz - ta forma pojawia się wszędzie tam, gdzie oryginał zostaje w pewien sposób i do pewnego stopnia zmieniony w rezultacie świadomego zamysłu adaptatora, czyli lekka zmiana kontekstu.
    Słownictwo wg. Geoffrey'a Wagner'a.

    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  24. Lekcje w kinie są zawsze bardzo interesujące . :) Uważam ,że przybliżają one uczniom sekrety kina oraz wyjaśniają wszystkie zagadnienia z nim związane. Rozróżnianie adaptacji od ekranizacji jest bardzo ważne. W jednym z fragmentów prezentacji mogliśmy usłyszeć błędnie użyty przez reżysera jednego z ukazanych filmów wyraz "ekranizacja". Przedstawiony na lekcji film „Bracie, gdzie jesteś?” szczególnie mnie zaciekawił , na pewno obejrze go w najbliższej wolnej chwili. Post zawiera wszystkie najważniejsze informacje zawarte na lekcji w której uczestniczyliśmy.

    OdpowiedzUsuń
  25. Ten post mnie uświadomił jak wiele pracy należy włożyć, by powstał film. Myślę, że będę teraz większą uwagę zwracać na reżysera i całą obsadę filmową.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miłośnik poprawnej polszczyzny28 kwietnia 2015 12:59

      Do +miki !
      Powinnaś napisać: Ten post uświadomił mi, jak wiele pracy należy włożyć...
      Jeszcze raz: uświadomił mi...

      Usuń
  26. +poprostukacper28 kwietnia 2015 12:00

    Pozytywnie zaskoczyło mnie przywołanie filmu ,, Wojna polsku- ruska" jako przykładu. Uważam, że istnieje wiele filmów, które przez ludzi uważane są za nieudane komedie, a w rzeczywistości mają na celu ukazanie realiów życia codziennego. Takim filmem niewątpliwie jest ,, Dzień świra" czy wspomniana przeze mnie ,, Wojna polsku- ruska" .

    OdpowiedzUsuń
  27. Film "Przedwiośnie" został wyreżyserowany przez Filipa Bajona na podstawie powieści Stefana Żeromskiego "Przedwiośnie". Film nie jest całkowicie wierny literackiemu pierwowzorowi. Reżyser zdecydował się zmienić wątek główny, który nie dotyczy aspektów narodowych, lecz rozterek głównego bohatera. Kolejna odmienność to wplecenie do fabuły filmu wątku romansu Cezarego z Ormianką o imieniu Aida, którego brakuje w powieści. Wszystkie sceny z Aidą są wszak wymyślone przez niego, zaś w literackim pierwowzorze jej postać pojawia się jako trup, którego Baryka wiezie na arbie.

    OdpowiedzUsuń
  28. Żałuję, że nie mogłam uczestniczyć w lekcji w kinie, dlatego cieszę się, że za pomocą tego postu mogłam się dowiedzieć czym się różni adaptacja filmowa i ekranizacja, gdyż sama często myliłam te pojęcia.Nie wiedziałam również, że jest tyle rodzai adaptacji filmowych oraz że tak wiele wyrazów sztuki filmowej ma wpływ na prawidłową adaptację sztuki.

    OdpowiedzUsuń
  29. Bardzo ciekawy post. Uczestniczyłam w tej lekcji w kinie i dzięki niej wiele się dowiedziałam. Często myliłam pojęcie ekranizacji i adaptacji, wydawać by się mogło, że oznaczają to samo, lecz po tym wykładzie już wiem co je różni. Każdy element adaptacji oraz ekranizacji został poparty przykładem w postaci urywku filmu, co pozwalało na dostrzeżenie wskazanego elementu w filmie.

    OdpowiedzUsuń
  30. Nigdy nie przypuszczałabym, że tworzenie adaptacji jest aż tak złożonym procesem i ogromnym wyzwaniem dla reżysera.Spotyka się on przecież z setkami interpretacji danego dzieła, a sam musi stworzyć własną (jednocześnie zrozumiałą dla oglądającego) i przedstawić ją widzowi na ekranie.

    OdpowiedzUsuń
  31. Na wstępie dziękuję za wyprowadzenia mnie z błędu ;). Post na prawdę świetny, ukazuje jaki ogrom pracy trzeba włożyć w film, zanim w ogóle zaczniemy go kręcić, nie mówiąc już o ekranizacji.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  32. Post jest bardzo ciekawy czytając go dowiedziałem się wielu rzeczy o filmach.Nie miałem pojęcia że istnieje tyle sposobów na kręcenie filmów .Zazdroszczę takiej lekcji chciałbym w niej uczestniczyć.

    OdpowiedzUsuń
  33. Post bardzo ciekawy i pouczający. Dziękuję za przybliżenie tematyki lekcji w kinie, na której niestety nie mogłem być. Myślę, że dzięki Wam moja wiedza na temat adaptacji i ekranizacji będzie wystarczająca :)

    OdpowiedzUsuń
  34. Stworzenie filmu to trudniejsza sztuka niż mogłoby się nam wydawać. Ruch kamery, muzyka i obraz muszą być idealnie zsynchronizowane co musi być bardzo trudne. Mam nadzieję, że kiedyś też pójdę na taką lekcje do kina. Na zakończenie dziękuje za wyjaśnienie pojęć ekranizacja i adaptacja ,gdyż myślałem że są to synonimy.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  35. Bardzo interesujący post, który uświadomił mi bardzo wiele i przybliżył tematykę kina. Dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  36. Post przypomina jak ważną rolę odgrywają WSZYSCY, którzy przyczyniają się do stworzenia filmu. Zwykle, w przypadku osiągnięciu sukcesu, oklaskiwani są: reżyser, producent oraz pierwszoplanowi aktorzy. Jednak należy pamiętać, że powstanie filmu to ogrom pracy szeregu ludzi, a nie pojedynczych jednostek.

    Nawiązując do głównego tematu postu, adaptacje są bardzo potrzebne. Pozwalają lepiej poznać historię danego utworu, porównać wizję reżysera z naszą interpretacją, a także zaoferować rozrywkę połączoną z nauką.

    OdpowiedzUsuń
  37. Również bardzo często używałem słów adaptacja i ekranizacja zamiennie, traktując je jak synonimy. Nawet przez myśl mi nie przeszło, że mogą znaczyć zupełnie co innego... Teraz już wiem...Nigdy bym nie przypuszczał, że tworzenie adaptacji jest aż tak trudnym, "wielowarstwowym" procesem. Z pewnością wymaga ona od reżysera ogromnego wkładu czasu i pomysłu, w przeciwieństwie do ekranizacji....

    OdpowiedzUsuń
  38. Post może z powodzeniem uświadomić,że występują różnice pomiędzy książkami i ich filmowymi adaptacjami.

    OdpowiedzUsuń
  39. Lekcja w kinie była bardzo ciekawa. Dzięki niej umiem odróżnić ekranizacje od adaptacji. Post przypomniał mi o czym dokładnie mówił Pan w kinie.

    OdpowiedzUsuń
  40. Sam pracuję przy filmach, może nie na poziomie najlepszych światowych ekranizacjii. Miło jest poszerzyć swoją wiedzę, o kolejne informac, które kiedyś mogą się przydać :)

    OdpowiedzUsuń
  41. Ten post pokazuje, ile trzeba spełnić warunków, aby otrzymać profesjonalny film. Należ też pamiętać, że za każdym z nich kryją się dziesiątki ludzi dbających o najmniejsze szczegóły.

    OdpowiedzUsuń
  42. Szczerze, przyznam, że pierwszy raz uczestniczyłem w lekcji w kinie. Było to dla mnie ciekawe i pozytywne doświadczenie. Wielki plus dla Pana Łukasza Węgrzynowskiego za świetny kontakt z młodzieżą. Z początku myślałem, że lekcja w kinie bedzie odbywać się z licznymi utrudnieniami. Głównie ze względu na dużą salę i ogrom osób zebranych na sali. Mimo to, jednak odbyła się idealnie. Na sali była cisza, ludzie słuchali z fascynacją, a pan Łukasz głośno i wyraźnie przekazywał nam swoją wiedzę. Podobała mi się prezentacja podczas której wystąpiły liczne przykłady pomagające mi w zobrwzowaniu i lepszym zapamietaniu informacji. Szczere wyrazy aprobaty dla autorek postu, które zebrały wszystkie informację w całość, plus dodały coś od siebie. Dzieki temu postowi jeszcze raz mogę zebrać myśli w głowie i uporządkować informacje. Dobra robota! ;)

    OdpowiedzUsuń
  43. Nie wiedziałem, że istnieje różnica miedzy adaptacją i ekranizacją. Wydawać by się mogło, że nakręcenie filmu jest banalnie proste, jednak prawda jest zupełnie inna. Jest to ciężka praca, często dużej ilości osób. Zaskoczyła mnie ilość różnych sposobów kręcenia filmów.

    OdpowiedzUsuń
  44. Post pokazuje jaką trudną sztuką jest stworzenie dobrego filmu. Każdy element taki jak muzyka, ruch kamerą czy obraz muszą się synchronizować. Dziękuję również za wyjaśnienie różnicy między adaptacją a ekranizacją!

    OdpowiedzUsuń
  45. Ten post jest przejrzysty i ciekawy.Wszystkie elementy filmu zostały wyjaśnione w jak najprostszy sposób.Teraz już wiem co jest istotne podczas tworzenia filmu.

    OdpowiedzUsuń
  46. Dzięki temu wpisowi dowiedziałam się, jaka jest różnica między ekranizacją a adaptacją. Mam nadzieję, że w przyszłości nie pomylę tych dwóch pojęć. Świetny wpis! Gratuluję :)

    OdpowiedzUsuń
  47. Interesujący post, dzięki niemu mogę lepiej zrozumieć słownictwo dotyczące filmu. Moją uwagę zwrócił termin ,,aktualizacjia", ponieważ pierwszy raz spotkałam go w takim znaczeniu, jakie jest podane powyżej.

    OdpowiedzUsuń
  48. Post był dla mnie bardzo ciekawy i pouczający. Na pewno zapamiętam różnice miedzy adaptacją a ekranizacją. :)

    OdpowiedzUsuń
  49. Po raz kolejny interesujący post, który poszerza nasze słownictwo w zakresie tematyki filmowej. Bardzo zaciekawiło mnie powstawanie filmu za pomocą adaptacji filmowej. Reżyser musi na podstawie dzieła literackiego stworzyć film i odpowiednio go przedstawić alby zachować koloryt dzieła.

    OdpowiedzUsuń
  50. Bardzo wartościowy post, który nauczył mnie wiele nowego słownictwa związanego z filmem. Jest to jeden z tych postów, który w przejrzysty i klarowny sposób przekazuje odbiorcy wiele nowych, pożytecznych informacji.

    OdpowiedzUsuń
  51. Bardzo podoba mi się sposób przedstawienia najważnieszych filmowych terminów-przejrzysty i łatwy do przyswojenia.Dzięki temu wpisowi wiem już jaka jest różnica pomiędzy adaptacją a ekranizacją ;)

    OdpowiedzUsuń
  52. Największa dyskusja, w której uczestniczyłam, dotycząca filmu opartego na książce odbyła się w mojej gimnazjalnej klasie, wróciliśmy z filmu "Kamienie na szaniec" nieco zawiedzeni, że nie wszystkie ważne fragmenty książki zostały zawarte w filmie. Dlatego też nasz nauczyciel polskiego poświęcił jedną z lekcji na analizę filmu, podczas której zauważyliśmy, że był on tak naprawdę adaptacją, a nie ekranizacją, jak oczekiwaliśmy.
    Post bardzo mi się podoba, gdyż jeszcze bardziej przybliżył mi pojęcia ekranizacji i adaptacji.

    OdpowiedzUsuń
  53. Pierwszy raz spotykam się z pojęciem ,,polemika" , nie sądziłem też , że istnieje tak zróżnicowany system opisywania filmu jako film a nie gatunek.

    OdpowiedzUsuń
  54. Ładnie i prosto napisany post. Bardzo przybliżył mi terminy, nad którymi nigdy się nawet nie zastanawiałam. Autorki odbyły lekcję w kinie- zupełnie tak jak moja klasa w tym roku. Szczerze polecam tego typu wyjścia, które kształcą nas w troszkę innym kierunku.

    OdpowiedzUsuń
  55. Dzięki tym informacjom, przedstawionym w jasny i przejrzysty sposób, postaram się dobrze zapamiętać,jeśli nie wszystkie to chociaż kilka rodzajów adaptacji filmowej.

    OdpowiedzUsuń
  56. Bardzo ciekawy post.Dotychczas myliłam pojęcia adaptacja i ekranizacja.Post jest przemyślany i można sie z niego wiele dowiedzieć.:)

    OdpowiedzUsuń
  57. Jestem wdzięczna za wyjaśnienie różnicy pomiędzy adaptacją filmową, a ekranizacją. Często sama stosowałam te wyrazy zamiennie. Uważam, że wspomniany film "Wojna polsko-ruska" jest ciekawy, właśnie poprzez umieszczenie autorki Doroty Masłowskiej na miejscu Boga, sprawującego kontrolę nad bohaterami.

    OdpowiedzUsuń
  58. Bardzo wartościowy i ciekawy post, który poszerza nowe słownictwo o tematyce filmowej.Postaram się zapamiętać pojęcia ekranizacji i adaptacji .

    OdpowiedzUsuń
  59. Wizualizacja i całokształt sposobu ukazania filmu jest bardzo ważny, jednak bez względu na wszystko, moim zdaniem jedną z najważniejszych ról gra muzyka. To ona buduje napięcie i nadaje kolorom odpowiedni charakter. Dlatego właśnie, paradoksalnie, polecam każdemu naszą polską perełkę filmową, "Idę". Minimalna ilośc muzyki w tym filmie jest czymś, co zapada w pamięc i pozwala każdą scenę przeżyc w całkowitym napięciu. Coś niezwykłego :)
    I tak jak poprzednicy, wdzięczna jestem za ukazanie różnicy między adaptacją i ekranizacją. Dobrze, że starsze koleżanki zdecydowały się na napisanie tego postu :)

    OdpowiedzUsuń
  60. Post bardzo ciekawy i pouczający. Nigdy nie zwróciłam szczególnej uwagi nad adaptacją i ekranizacją. Teraz już wiem na czym polega różnica :)

    OdpowiedzUsuń
  61. Bardzo ciekawy post opisujący poszczególne elementy filmu, jak podkreślają akcje i napięcie w filmie.

    OdpowiedzUsuń
  62. @kamil.skwaryło28 kwietnia 2016 12:53

    Post pokazuję jak ciężką pracę trzeba włożyć żeby powstał film,chciałbym znaleźć się kiedyś na planie i zobaczyć cały sprzęt i organizację włożoną do idealnego zgrania muzyki nawet z filmem.Od teraz zauważyłem dzięki temu postu różnicę między adaptacją a ekranizacją.

    OdpowiedzUsuń
  63. Bardzo ciekawy post. Zawiera wiele przydatnych informacji i faktów, z których nie zdawałam sobie do tej pory sprawy. Po zapoznaniu się z jego treścią, łatwiej jest uzmysłowić sobie ogrom pracy i wysiłku włożony w powstanie filmu.

    OdpowiedzUsuń