21 września 2014

Kącik młodego historyka



Niemcy w okupowanej Warszawie

   Co tu robić, o czym śnić,
   Szwaby nam nie dają żyć.
   Im kultura nie zabrania,
   Na ulicach polowania! (...)
   
   Siekiera, motyka, bimbru szklanka,
   W nocy nalot, w dzień łapanka,
   Siekiera, motyka, światło, prąd,
   Kiedyż oni pójdą stąd.
     (Anna Jachnina)

Po wybuchu II wojny światowej oraz opanowaniu przez Niemców polskiej stolicy nastąpiły zmiany w funkcjonowaniu miasta. Okupanci odczuwali  na początku jesieni 1939 roku niepewność wynikającą z konieczności przystosowania się do życia w zupełnie odmiennej rzeczywistości. Większość z nich mieszkała w koszarach lub internatach, niewielu mogło pozwolić sobie na własne mieszkanie. Okupanci najczęściej stołowali się w niemieckich kantynach, rzadko odwiedzali polskie restauracje  ze względu na wysokie ceny. Często zdarzało się, że Niemcy spędzali w kantynach również święta. Skoncentrowanie niemal wszystkich żołnierzy niemieckich w jednym miejscu było dla komendantury wojska bardzo ważnym zabiegiem. Miał on na celu integrację oraz odizolowanie od rozrywkowych pokus miasta, które mogłyby źle wpłynąć na morale żołnierzy. Dlatego niemieckie kantyny  musiały  zapewniać ciekawe  spędzanie wolnego czasu. Okupanci tworzyli również tzw. domy wspólnotowe, do których mogli przyjść wszyscy Niemcy spragnieni rozrywek. Na gości czekały liczne atrakcje: kawiarnie, sale do gry w bilard i tenisa stołowego, biblioteki, pokoje klubowe. Z biegiem czasu powstawało coraz więcej placówek przeznaczonych wyłącznie dla Niemców. W 1940 roku  okupanci otworzyli  pierwsze kino, do którego mieli wstęp jedynie Niemcy. Tworzyli  biblioteki z niemieckimi książkami, wydawali również niemiecką gazetę „Warschauer Zeitung”. Ważny był dla Niemców także sport – w szczególności piłka nożna oraz atletyka. Organizowali zawody, w których brali udział przedstawiciele nowo powstałych niemieckich klubów. Niemcy przeznaczali również swój wolny czas na rozrywki kulturalne. Ze względu  na niski poziom niemieckich teatrów oraz orkiestr działających w stolicy Polski, Niemcy chętnie uczestniczyli w przedstawieniach wystawianych przez polskich artystów. Ulubionymi formami rozrywki wśród okupantów  były najczęściej kabarety i variétés. Czasami, wbrew regułom, dochodziło do nawiązania bliskich relacji Niemców z Polakami. Dość często zawierane  były tzw. małżeństwa wschodnie, czyli związki Niemców z przedstawicielami „gorszej rasy”. Wielu żołnierzy niemieckich unikało sprowadzenia do Polski swoich żon, aby nie dopuścić do konfliktów z polskimi konkubinami. Gdy jednak „nieczyste małżeństwa” wychodziły na jaw, Niemców czekały z tego powodu problemy.
Okupanci nagminnie rabowali Żydów mieszkających w  gettach. Wzbogacanie się ich kosztem było dla nich czymś zupełnie normalnym. Niemal każdy niemiecki żołnierz czy urzędnik potrzebujący nowego łóżka, szafy lub stołu kierował się do getta. Na temat „dzielnicy żydowskiej” krążyło w Niemczech wiele opowieści, dlatego też nowo przybyli do Warszawy żołnierze III Rzeszy odwiedzali warszawskie getto. Organizowano nawet objazdy autobusowe po getcie. Najczęściej Niemcy widząc cierpienie Żydów twierdzili, że dostali  oni to, na co zasłużyli. Wyrazy współczucia były bardzo rzadko spotykane. Czasami zdarzało się, że przejeżdżający „turyści” dzielili się z mieszkańcami getta jedzeniem, jednak to było zabronione, dlatego niewiele osób decydowało się na tak ryzykowny akt  miłosierdzia. Dokonująca się w 1942 roku deportacja Żydów do Treblinki również była tematem rozmów niemieckich mieszkańców Warszawy. Niewielu z nich uważało jednak to wydarzenia za zbrodnię.

Mimo początkowego strachu wynikającego z konieczności przystosowania się do zupełnie nowej rzeczywistości, okupanci bardzo szybko  poczuli się pewnie  w polskiej stolicy. Wbrew pozorom, ich pobyt w Warszawie nie polegał jedynie na pełnieniu katowskich obowiązków. Był on również przepełniony przeróżnymi rozrywkami, a dzięki stworzeniu placówek i dzielnic przeznaczonych specjalnie dla nich, żyjąc w zupełnie obcym dla siebie miejscu, czuli się jak we własnym domu. Niestety!

Paweł

Grafika:
http://i674.photobucket.com/albums/vv108/theville_blog/Warszawa/Srodmiescie/PlacSaski-PomnikKsiecia/PomnikPoniatowskiego004.jpg
http://i.wp.pl/a//f/jpeg/34511/wiki_niemcy_warszawa_wrzesien_635.jpeg

49 komentarzy:

  1. Dobrze, że chociaż Niemcy otwierali nowe placówki, które po wojnie służyły także Polakom :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rzeczywiście! Mamy się z czego cieszyć! Dobrze, że Niemcy wkroczyli, bo "pootwierali nam placówki"!? Zastanów się, co wypisujesz i prześledź historię Warszawy, to wstyd dla Polaka taka postawa i taka niewiedza.

      Usuń
  2. Powinniśmy chylić czoła przed ludźmi, którym zawdzięczamy- życie oraz to, że możemy mówić po polsku. To jest niewiarygodne przez jakie cierpienie musieli przejść. Artykuł świetny :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Pierwsza komentuje! Fajnie ze piszecie na temat Ii Wojny Swiatowej. My, Polacy musimy wiedziec sporo na ten temat-to nasz obowiazek. Nie wiem jak nazwac nazistow, ktorzy uwazali ,ze Zydzi zasluzyli na krematoria-to nieludzkie!

    OdpowiedzUsuń
  4. #goodrefrections21 września 2014 04:41

    Życie w tamtych czasach było naprawdę okropne. Cieszę się, że mogę żyć w wolnej Polsce :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Właśnie czytam opowiadania Borowskiego i przyznam ci rację #goodrefrections, że życie w tamtych czasach było okropne. Przerażają mnie historie z obozów koncentracyjnych. Głód, choroby i bezsilność. Szczególnie w pamięci utkwiła mi historia Żyda, który kazał swojemu ojcu wejść do komory gazowej. Koszmar !

      Usuń
    2. Ja też właśnie czytałam Borowskiego... Najbardziej zapamiętałam wspomnienie o dziewczynce, która upadła na żwir i którą esman przydeptał, a następnie zastrzelił...

      Usuń
    3. Zgadzam się z wami dziewczyny. Problemy, z którymi na co dzień musieli zmagać się Ci ludzie to rzecz, której nie potrafię sobie nawet wyobrazić. Niepewność tego co może zdarzyć się za chwile, strach, wszechobecny głód i choroby to tylko namiastka tego co spotykało tych ludzi. Myślę, że śmierć bliskich osób była najgorszą sytuacją, z którą musieli się pogodzić.

      Usuń
    4. Kamilo, przytoczony przez Ciebie jest wstrząsający. Nie mogę zrozumieć ludzi, którzy nie mają w sobie choć troszkę empatii i litości.

      Usuń
  5. Nie rozumiem, jak można być kimś tak obojętnym na ludzkie cierpienie i zadawać innym krzywdę! Nie jestem osobą, która krytykuje inne narody, ale Niemcy w tamtych czasach to dla mnie okropny naród, bezlitosny i odrażający, ze względu na chociażby prześladowania na Żydach, które uważali za nic złego...

    OdpowiedzUsuń
  6. Bardzo ciekawy artykuł pokazujący jak niemieccy żołnierze spędzali czas w wolnych chwilach . Niestety czuli się u nas jak u siebie w domu. Ich brak współczucia do Żydów jest niezwykle rażący. A poczucie swobody powodowało że pozwalali sobie na dużo więcej niż w swoim kraju.

    OdpowiedzUsuń
  7. To błędne myślenie, ten rasizm.. Coś strasznego...

    OdpowiedzUsuń
  8. ๓คlเภ๏ฬค*21 września 2014 05:56

    Bardzo ciekawy post.
    Jak wiadomo, polska historia jest bardzo ciekawa, ale zarazem ,,ciężka''.Polacy, nasi przodkowie oddawali życie byśmy mogli żyć w wolnej Polsce,więc bardzo ważne jest aby pamiętać o poległych żołnierzach i ofiarach męczeństwa narodu polskiego, dlatego nawet przez takie post jak ten pamiętamy,że nasz naród dużo wycierpiał, więc w obecnych czasach musimy o niego dbać,by w ten sposób uczcić pamięć naszych przodków.

    OdpowiedzUsuń
  9. Powinniśmy być wdzięczni ludziom, którzy przelali krew po to, abyśmy mogli żyć w wolnym kraju.. Przeżyli oni prawdziwe piekło. Nie wiem jak zareagowaliby Polacy, gdyby obecnie wybuchła wojna.. Czy również wykazaliby się taką odwagą i patriotyzmem ? Pamiętajmy o naszych bohaterach.

    OdpowiedzUsuń
  10. Post mi się spodobał, ponieważ interesuję się II wojną światową. Ciekawe jest spojrzenie na ten czas, od "drugiej strony", od strony niemców, chodź w przeciwieństwie do tego narodu, dla naszych rodaków był to czas bardzo trudny.

    OdpowiedzUsuń
  11. Zawsze z niedowierzaniem słucham opowieści o wojnie . My jako dzisiejsza młodzież zdecydowanie nie doceniamy tego jakiego szczęścia doświadczamy żyjąc w wolnym kraju . Wielki szacunek i podziw dla ludzi którzy przelali krew za naszą wolność .

    OdpowiedzUsuń
  12. Bardzo interesujący post. Wiele możemy się z niego dowiedzieć. Powinniśmy być wdzięczni Polakom, którzy walczyli w tamtych czasach o nasz kraj. Dzięki nim mieszkamy w wolnej Polsce.

    OdpowiedzUsuń
  13. Nic dodać, nic ująć. Znakomity post, gratuluję.

    OdpowiedzUsuń
  14. Świetny artykuł:) Dobrze, że ktoś stale przypomina nam o tym ile wycierpieli nasi dziadkowie po to żebyśmy my mogli dziś żyć w wolnej Polsce :)......8........2...

    OdpowiedzUsuń
  15. Trzeba pamiętać o tych, którzy umierali za nas, naszą wolność... Chociaż tyle możemy dla nich zrobić.

    OdpowiedzUsuń
  16. Życie w tamtym okresie było naprawdę trudne i nieraz niezwykle okrutnie.... Pamiętajmy o tych, którzy oddali wtedy za nas życie, za wolność naszą i naszej kochanej Ojczyzny! Artykuł bardzo interesujący. Osobiście nie wiedziałem jak Niemcy spędzali czas, po służbie, a więc o tym, że zakładali własne kina, wspólnoty, czy organizowali różnego rodzaju zawody... Brawa dla autora za ciekawy pomysł na wpis :)

    OdpowiedzUsuń
  17. +niezapowiedziana21 września 2014 09:29

    Bardzo ciekawy post. Ukazuje zachowania Niemców w czasie okupacji w Polsce, a także okrucieństwo wobec Żydów.

    OdpowiedzUsuń
  18. Powinniśmy się cieszyć z tego, że żyjemy w wolnej Polsce, jako wolni ludzie... Bardzo dobrze, że powstał taki post. Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  19. Bardzo interesujący post. Nie wiedziałam o wielu rzeczach opisanych w artykule, więc mnie zaciekawił. Nie wiem jak Niemcy mogli być tak okrutni wobec Polaków i Żydów, a potem jeszcze czerpać z nich korzyści. Czy tamci ludzie nie mieli sumienia?

    OdpowiedzUsuń
  20. Świetny post ukazujący codzienne życie w okupowanej Polsce. Zachowania Niemców wobec Polaków były okrutne. Życie było bardzo trudne. Każdy kolejny dzień mógł być ostatnim. Wielki szacunek dla tych, którzy oddali życie za wolną ojczyznę.

    OdpowiedzUsuń
  21. Myślę że nawet jeżeli ktoś nie lubi takich tematów, nie lubi czytać książek o tematyce wojennej lub oglądać takich filmów, to jego obowiązkiem jest po prostu to wiedzieć. Każdy polak powinien znać historię swojego kraju, dużo uczniów czyta ten blog i ma okazje dowiedzieć się więcej - w tym artykule z innej perspektywy.

    OdpowiedzUsuń
  22. Bardzo ciekawy artykuł. Pokazuje realia II wojny światowej i zachowania Niemców wobec tych, których nie tolerowali. Czasami warto poczytać o tym i porównać to w jakich czasach teraz żyjemy a jak było podczas okupacji. Trzeba docenić to co mamy teraz.

    OdpowiedzUsuń
  23. Świetny post :)

    OdpowiedzUsuń
  24. Bardzo ciekawy post. Pamiętajmy

    OdpowiedzUsuń
  25. Nie wiedziałem, że takie rzeczy działy się podczas II wojny światowej. Można się z tego artykułu dużo dowiedzieć.

    OdpowiedzUsuń
  26. To niezwykłe że nasi Przodkowie walczyli o naszą wolność. Gdyby nie ich zaangażowanie ,odwaga i miłość do Ojczyzny nie wiadomo jakim językiem byśmy się teraz posługiwali. Niewolno o Nich zapomnieć!!!!! Miejmy ich za wzór.

    OdpowiedzUsuń
  27. Jak dobrze, że nie żyję w tamtych czasach :)

    OdpowiedzUsuń
  28. Wojna mnie przeraża. Chodzi mi o konflikt zbrojny pomiędzy państwami oczywiście :D Po przeczytaniu tego postu aż zachciało mi się pójść do kina na Miasto 44.

    OdpowiedzUsuń
  29. Czekałam na taki temat. Wielkie gratulacje ;)

    OdpowiedzUsuń
  30. Aż się łezka w oku zakręciła. Dlaczego na tym świecie istnieje tyle zła? A wszystko to musi dotknąć Polskę. Pamiętajmy o patriotach poległych za Nasz Kraj. Jesteście dla Nas wzorem!

    OdpowiedzUsuń
  31. Dziękuję za pouczającą i ciekawą lekcję historii. Na pewno wykorzystam zawarte w tym artykule informacje. Oby tak dalej ! ;)

    OdpowiedzUsuń
  32. Dobrze, że pojawił się post przybliżający nam historię okupowanej Warszawy.

    OdpowiedzUsuń
  33. Całe szczęście, że obecnie nie musimy żyć w takich czasach. To niewiarygodne jak musiały cierpieć tamte pokolenia. To ważne, aby pamiętać o bohaterach, którzy wywalczyli wolną Polskę.

    OdpowiedzUsuń
  34. Temat całkowicie zaspokoił moją ciekawość.
    Bardzo miły przekaz.
    Dzięki za krótką lekcję historii.

    OdpowiedzUsuń
  35. Bardzo ciekawy post. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy. Życie w tamtych czasach było straszne. To okrutne jak traktowano Polaków i Żydów. Dobrze, że dziś mamy wolny kraj.

    OdpowiedzUsuń
  36. Miło, że młodzież interesuje się historią. Więcej informacji o tamtych czasach zawsze się przyda.

    OdpowiedzUsuń
  37. Bardzo się cieszę, że mój post tak bardzo Was zaciekawił. Jestem również dumny z tego, że spora część młodych osób interesuje się historią naszego państwa oraz pamięta o naszych przodkach, którzy dzięki swoim bohaterskim czynom umożliwili nam życie w wolnej Polsce. Będąc przyzwyczajonym do życia bez konieczności obawiania się o własny los, czasami zapominamy o wydarzeniach, które przecież tak nie dawno miały miejsce w naszej Ojczyźnie. Niestety, jeszcze kilkadziesiąt lat temu Polacy w naszym wieku często musieli poświęcić swoje życie w zamian za możliwość odzyskania niepodległości. To właśnie dzięki nim możemy bez obaw mówić w naszym ojczystym języku, poznawać krwawą historię Polski oraz czytać wielkie dzieła literackie naszych narodowych wieszczów, za które jeszcze niedawno można było ponieść bardzo bolesną karę. Powinniśmy wszyscy korzystać z tych przywilejów.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Historia, jako dzieje ludzkości, mimo że lubi się powtarzać, jest ciekawa. Zawsze interesowało mnie życie "drugiej strony medalu", okupujących, zabijających, pełnych okrucieństwa. Dzięki temu wpisowi znowu nazwałam Niemców "normalnymi".

      Usuń
  38. Należy pamiętać o tym co się działo w czasie wojny. Jak mawiał Józef Piłsudski ,,Kto nie szanuje i nie ceni swojej przeszłości, ten nie jest godzien szacunku, teraźniejszości ani prawa do przyszłości.".

    OdpowiedzUsuń
  39. Bardzo ciekawy post . Przyda mi się na historię.

    OdpowiedzUsuń
  40. Bardzo ciekawy post, bardzo wiele się z niego dowiedziałem. Musimy pamiętać o bohaterach, którzy walczyli o to byśmy dziś mogli mówić w języku ojczystym.

    OdpowiedzUsuń