5 marca 2017

Oglądamy filmy


               W świecie Sherlocka
Nie jestem psychopatą,
tylko wysoko funkcyjnym  socjopatą.
(Sherlock Holmes)

Sherlock Holmes to postać fikcyjna wykreowana przez Artura Conana Doyle’a – szkockiego pisarza i jednego z  twórców powieści detektywistycznych. Holmes, wraz ze swoim przyjacielem Johnem Watsonem, mieszka na słynnej ulicy Baker Street 221B w Londynie. Sherlock Holmes to niezwykła postać. Po pierwsze, rozwiązując zagadki, używał metody dedukcji. Był także  bardzo dobrym obserwatorem, wszechstronnie uzdolnionym w wielu dziedzinach, między innymi: psychologii, chemii, matematyce. Budził podziw innych, ponieważ   bardzo szybko rozwiązywał zagadki kryminalne. Poza tym miał wiele różnych talentów:  był skrzypkiem, a także bokserem. Sherlock Holmes miał nie tylko sprzymierzeńców, ale też wrogów, a największym był James Moriarty – wybitny matematyk, geniusz zła,  Napoleon zbrodni.  Usiłował zabić Holmesa, jednak na szczęście  mu się to nie udało. Postać Sherlocka Holmesa jest znana na całym świecie, nawet nieczytający żadnego dzieła Artura Conana Doyle’a kojarzą charakterystycznego detektywa.

Sherlock  to brytyjski serial kryminalny oparty na   twórczości Artura Conana Doyle’a. Mimo że jest współczesną wersją przygód Sherlocka Holmesa, najważniejsze  fakty jednak zostały  zachowane – Sherlock mieszka ze swoim przyjacielem Watsonem na Baker Street 221 B w Londynie i rozwiązuje zagadki kryminalne, a jego wrogiem jest Moriarty. Podstawową różnicą między serialem a książkową wersją przygód  Holmesa jest czas akcji. Serialu nie jest osadzony w wiktoriańskich czasach,  jak to było u Conana Doyle’a,  ale akcja toczy się w czasach współczesnych. W postać Sherlocka Holmesa wciela się Benedict Cumberbatch, a w rolę jego przyjaciela Johna Watsona – Martin Freeman.  Serial  Sherlock zdobył ogromną popularność na całym świecie. Pierwszy odcinek obejrzało osiem milionów widzów, a kolejne cieszyły się podobną popularnością.

Film a  literatura. Tytułowy Sherlock ma większość cech, które posiada jego literacki pierwowzór. Jest bystry, przenikliwy, przekonany o swojej niezwykłej mądrości i nie lubi bezczynności. Jednak można zauważyć   i różnice. Holmes sam o sobie mówi, że jest socjopatą, ciągle kogoś obraża  i stara się nie okazywać uczuć. Bohater Conana Doyle’a był dżentelmenem. I tylko czasami  zdarzało mu się wygłaszać kąśliwe uwagi, jednak nikogo nie obrażał.  Twórcy serialu wyeksponowali przyjaźń Sherlocka i Watsona. Przyjaźń pomiędzy dwoma bohaterami  była ukazana  przez Artura Conana Doyle’a bardziej powściągliwie.  Film w sposób obrazowy i bardzo atrakcyjny wizualnie pokazuje  rozwiązywanie przez Holmesa zagadek metodą pałacu pamięci. Jest to rodzaj mnemotechniki. Pałac pamięci  (rzymski pokój, metoda loci) to najprawdopodobniej najstarsza z mnemotechnik. To metoda, w której elementy do zapamiętania kojarzymy w wyobraźni z miejscami (loci) w rzeczywistym lub wyimaginowanym otoczeniu. Pozwala ona zapamiętywać długie listy, całe wykłady czy przemówienia. Jest przydatna w takich sytuacjach, gdy ważna jest kolejność, a raczej nie pozwala na wyrywkowe przywoływanie w pamięci jakichś  elementów. http://www.mnemotechnika.com/rodzaje_mnemotechnik.html).

Trochę o postaciach. Moriarty  -  w serialu  został  przedstawiony jako psychopata. Zbrodnie to dla niego zabawa z Sherlockiem.  Ma na jego punkcie obsesję i nazywa się jego fanem.   
Brat Sherlocka - Mycroft Holmes.  Pomiędzy braćmi  panują chłodne stosunki. Ciągłe docinki nie są niczym nadzwyczajnym w ich relacjach. 
Pani Hudson – właścicielka domu,  w którym mieszkają Holmes i Watson. Widać, że pomiędzy bohaterami a kobietą jest specyficzna więź.  Zachowuje się jak ich babcia – poucza i pociesza. Właśnie w relacjach między nią a Sherlockiem ujawnia się ludzka postać bohatera, ponieważ Pani Hudson jest  dla niego ważną osobą.
Serial opowiadający o Sherlocku ma poważny charakter, ponieważ  są w nim przedstawione zbrodnie. Jednak od innych tego typu filmów różni go specyficzne poczucie humoru ekscentrycznego detektywa.  Oto kilka dialogów, które  to potwierdzają.
Sherlock: Jak ja ci zazdroszczę.
John: Zazdrościsz?
Sherlock: Tego prostego, nieużywanego umysłu. Mój jest jak oszalała maszyna. Rakieta, która rozpada się, nim ją wystrzelą. (odc. 2, Demony Baskerville)
John: Kim jesteś?
Sherlock: A jak myślisz?
John: Prywatnym detektywem.
Sherlock: Ale?
John: Policja nie korzysta z ich pomocy.
Sherlock: Jestem jedynym na świecie detektywem doradczym. Wymyśliłem ten zawód.
John: Co to znaczy?
Sherlock: Kiedy policja sobie nie radzi, czyli zawsze, wzywają mnie.   (odc.1, Studium w różu )
Sherlock: Niech pani spojrzy. Cisza i spokój. Czy to nie jest okropne?
Pani Hudson: Na pewno coś się wydarzy. Jakieś fajne morderstwo.
(odc. 3, Wielka gra)
Sherlock: Zamknij się.
Lestrade: Nic nie mówię.
Sherlock: Myślisz, to mnie denerwuje.
(odc. 1, Studium w różu )

Wydawać by się mogło, że  serial  Sherlock  to kolejna adaptacja przygód słynnego brytyjskiego detektywa. Okazuje się,  że to całkiem nowa koncepcja przedstawienia Sherlocka Holmesa. Każdy odcinek pozostawia niedosyt  i natychmiast chce się oglądać kolejny. Co prawda, na razie są tylko trzy sezony i jeden odcinek specjalny, więc każdy wielbiciel serialu z utęsknieniem czeka na kolejną serię. Zachęcam  do obejrzenia chociaż jednego  odcinka tego serialu.

K.  

Grafika:
http://www.newsweek.pl/g/i.aspx/0/0/newsweek/635273856998549105.jpg
http://www.rantlifestyle.com/wp-content/uploads/2014/06/www.lostfilm.tv_.jpeg
http://d2buyft38glmwk.cloudfront.net/media/__sized/images/slideshows/sherlock-3-mycroft/sherlock-s3-characters-slide-mycroft-05-crop-648x327.jpg
https://ichef.bbci.co.uk/images/ic/976x549_b/p04m3jy5.jpg