3 stycznia 2016

Oglądamy filmy

   

       W kosmosie nie ma uczuć?  


Ciepły film o miłości i przyjaźni
z nutką pozytywnego dziwactwa
i specjalnymi efektami wizualnymi...
w sam raz na wieczór z lekkim kinem.
(Filmweb.pl)
                                                                           

W kosmosie nie ma uczuć  to szwedzka komedia z 2010 roku. Reżyserem i współtwórcą scenariusza jest  Andreas Öhman, znany także z dramatu Bitchkram. Głównym bohaterem filmu jest 18- letni Simon cierpiący na zespół Aspergera.  Żeby funkcjonować w normalnym życiu, musi sztywno trzymać się swojego codziennego planu: jeść posiłki o stałej porze czy nosić ubrania w tych samych kolorach. Każda zmiana wyprowadza go z równowagi i powoduje napady paniki. Simon ma także problem z nawiązywaniem kontaktów z innymi ludźmi. Nie potrafi poprawnie odczytywać emocji drugiej osoby i nie lubi, kiedy się go dotyka. Aby chronić się przed otoczeniem, nosi plakietkę z napisem: Nie dotykaj mnie, mam zespół Aspergera . Simon najbardziej interesuje się matematyką i kosmosem, o którym mówi:  Lubię kosmos. W kosmosie nie ma nieporozumień i chaosu. Bo w kosmosie nie ma uczuć. Poza tym uwielbia czerwony i niebieski kolor, a także wszystko, co jest okrągłe. Jedyną osobą, która rozumie i akceptuje Simona, jest jego starszy brat Sam. Bracia mieszkają razem z ukochaną Sama - Fridą. Jednak  dziewczyna nie wytrzymuje sposobu, w jaki toczy się ich życie i odchodzi. Dla Simona to katastrofa, ponieważ jego uporządkowane życie legło w gruzach. W tej sytuacji postanawia znaleźć Samowi dziewczynę, aby wszystko wróciło do dawnego porządku. Sporządziwszy  listę z cechami odpowiedniej partnerki, wyrusza na poszukiwania. Wkrótce trafia na Jennifer, która wydaje się być  odpowiednią kandydatką. Ale czy rzeczywiście tak jest? Czy komukolwiek można narzucić miłość?
Rolę Simona zagrał Bill Skarsgård, za którą dostał nominację do Złotych Żuków  w kategorii najlepszy aktor pierwszoplanowy. Również Cecilia Forrs - filmowa Jennifer otrzymała nominację do tej nagrody -  w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. Na uwagę zasługują też Martin Wallström, który wcielił się w rolę Sama oraz  Sofie Hamilton, która zagrała Fridę.  Twórcami scenariusza są Andreas Öhman i Jonathan Sjöberg, którzy połączyli trudną tematykę (choroba Aspergera)  z lekką komediową formą.  Na pierwszym planie przede wszystkim widzimy przyjazne relacje pomiędzy braćmi, którzy pomimo choroby, próbują prowadzić normalne życie. Niklas Johansson jest autorem zdjęć, które są niezwykle żywe  i ciepłe. Ujęcia bardzo często są krótkie, co sprawia, że akcja jest zdynamizowana.  Za muzykę odpowiada Josef Tuulse. Ścieżka dźwiękowa to głównie utwory młodych szwedzkich artystów, na przykład Miss Li , Ane Brun czy Lykke Li.
Film W kosmosie nie ma uczuć ma  wiele pozytywnych recenzji. Magdalena Lankosz, znana polska recenzentka pisze, że dzieło Öhmana to: Bardzo udana próba wprowadzenia widza w świat ludzi cierpiących na zespół Aspergera (...). Młody szwedzki twórca zaproponował opowiedzenie o człowieku dotkniętym  tą chorobą w sposób ciepły i niedołujący. Ponadto ten film w 2011 roku został wytypowany jako szwedzki kandydat do Oscara, w kategorii najlepszy film obcojęzyczny. W kosmosie nie ma uczuć to lekka komedia poruszająca problem  poświęcenia, przyjaźni i braterskiej  miłości.  Film Öhmana pokazuje także, że osoba niepełnosprawna wcale nie jest gorsza od tak zwanych  normalnych ludzi.

Weronika    

Grafika:
http://s.cdon.com/media-dynamic/images/product/movie/dvd/image0/i_rymden_finns_inga_kanslor-11231717-frntl.jpg
http://1.fwcdn.pl/ph/43/12/564312/293710.2.jpg
http://www.zaciszeautyzmu.pl/images/stories/2014przeglad/wkosmosie01.jpg