Malowanie igłą i nitką
Wszystko,
czego się człowiek w życiu nauczy,
prędzej czy później się przydaje.
Czy to będzie język Indian Nawaho,
czy wyszywanie na kanwie.
(Bogna Ziembicka)
czego się człowiek w życiu nauczy,
prędzej czy później się przydaje.
Czy to będzie język Indian Nawaho,
czy wyszywanie na kanwie.
(Bogna Ziembicka)
Bardzo lubię haftowanie, zwłaszcza, że takie zajęcie
idealnie relaksuje. Temu hobby poświęcam się już od najmłodszych lat, ponieważ
fascynuje mnie szycie i haft artystyczny. W piątej klasie szkoły podstawowej dołączyłam
do kółka hafciarskiego w Młodzieżowym Domu
Kultury i tam opiekunka grupy pomogła mi
rozwinąć zainteresowania. Na zajęciach zajmowałyśmy się głównie haftem
krzyżykowym. Tworzyłyśmy zarówno małe karteczki okolicznościowe, jak i
rekonstrukcje obrazów sławnych malarzy, pejzaże, portrety... Stworzenie jednej
pracy, w zależności od wielkości i wolnego
czasu, mogło zająć od paru godzin do kilku miesięcy. Następnie taką pracę
należało wyprać, wykrochmalić i oprawić. Najczęściej oprawiałyśmy je w
passe-partout i ramkę. Haft krzyżykowy jest chyba najłatwiejszym ze wszystkich rodzajów haftów. Są do niego potrzebne: kanwa i mulina lub kordonek. Haftować może każdy. Wymaga to
tylko cierpliwości. Każdy obrazek można przerobić na wzór do pracy za pomocą programu haft ix. (link do strony http://www.haftix.pl/ )
Historia haftu. W średniowiecznej i nowożytnej Europie
zawodowi hafciarze wykonywali haft na krosienkach, rozciągając na ramach materiał będący podkładem.Jako podkłady były
wykorzystywane gotowe tkaniny, a także filc i skóry. Poza warsztatami
hafciarskimi w miastach istniały również pracownie dworskie i klasztorne. Haftowanie, traktowane jako amatorskie zajęcie domowe, szczególnie rozpowszechniło się w XVI i XVII wieku. Wtedy nastąpił wyraźny podział na zawodowe hafciarstwo i hafciarstwo lekkie. Zawodowe, zwane ciężkim,
było uprawiane przez wyspecjalizowanych rzemieślników, wykonywane na tkaninach
wełnianych, jedwabnych i na skórze. Hafciarstwo lekkie, zaliczane do robótek kobiecych, było wykonywane głównie
na płótnie. Wzorniki zawierające przykładowe hafty – początkowo rękopiśmienne, od lat 20. XVI wieku drukowane –
umożliwiały niezawodowym hafciarkom stosowanie w swoich wyrobach modnych typów
ornamentu. Pod koniec XVIII
stulecia, pod wpływem Wschodu, na kontynencie europejskim rozpowszechniło się
amatorskie haftowanie na tamborku. W połowie wieku XIX wieku
natomiast, po wprowadzeniu na rynek w roku 1828 roku pierwszych mechanicznych hafciarek, zaczęło
się upowszechniać hafciarstwo maszynowe.
Haft richelieu – (z Wikipedii)
haft wenecki - biały haft z dzierganymi ażurowymi kompozycjami, zapełnionymi
słupkami, pajączkami, umieszczanymi w miejscu wyciętej tkaniny. Nazwa
"richelieu" pochodzi od nazwiska kardynała Armanda
Jeana Richelieu. Poniżej: fragment obrusu wyhaftowanego pzrez moją babcię.
Jest wiele
konkursów hafciarskich, a jednym z nich
jest „Igiełka” - organizowany przez MDK w Zamościu.
Na prace hafciarskie również przychylnie
patrzą organizatorzy niektórych konkursów plastycznych. Powstaje wiele
stron internetowych i blogów poświęconych tematyce haftów i robótek ręcznych. Prace wykonywane ręcznie
są popularne także na zachodzie Europy.
Można je sprzedać w dosyć wysokiej cenie. Jest to również oryginalny prezent,
jeśli chcemy zrobić komuś niespodziankę. Obdarowana osoba na pewno doceni
wysiłek i trud włożony w stworzenie obrazu.
Niżej kilka
moich prac wykonanych haftem krzyżykowym.
Raven
Grafika: własna