Zamość - perła renesansu
Nic (...) nie świadczy bardziej o jego miłości
ojczyzny,
jak to właśnie miasto,
które własnym sumptem od fundamentów wybudował,
potężnymi murami i basztami
przeciw napadom nieprzyjaciół wzmocnił
i od swego imienia Zamościem nazwał.
które własnym sumptem od fundamentów wybudował,
potężnymi murami i basztami
przeciw napadom nieprzyjaciół wzmocnił
i od swego imienia Zamościem nazwał.
(…) w ten sposób pozostawił on pamiątkę po sobie,
od piramid i pomników
trwalszą, nie tylko w Polsce,
ale również całej Europie.
(Georgius Dousa)
Kim był
założyciel Zamościa,
twórca „pamiątki od piramid trwalszej”?
Kariera polityczna i gospodarcza Jana Zamoyskiego należy do najbardziej
błyskotliwych w historii Polski. Ojciec, nie mogąc mu pozostawić fortuny,
postawił na wykształcenie syna. Początkowo uczył się on w pobliskim
Krasnymstawie, a potem w Strasburgu, Paryżu i Padwie. Już podczas studiów
padewskich dał się poznać jako wybitnie utalentowany młody naukowiec i
organizator. Po powrocie do kraju został
sekretarzem królewskim, w wieku 33 lat kanclerzem, cztery lata później zaś - hetmanem wielkim koronnym. Młody hetman i
kanclerz był zarazem jednym z najznakomitszych umysłów Rzeczpospolitej,
utrzymującym kontakty z elitą intelektualną ówczesnej Europy. W wieku 38 lat,
10 kwietnia 1580 roku wydał akt
fundacyjny miasta Zamościa, który 12 czerwca tegoż roku potwierdził swym
przywilejem król Stefan Batory.
Zaprojektowanie miasta i najważniejszych jego
budowli Zamoyski zlecił włoskiemu architektowi - Barnardo Morando. Wybrano
miejsce dogodne do obrony i
w ciągu kilkunastu lat powstało duże trzytysięczne miasto, wzniesione według
najnowszych koncepcji urbanistycznych. Położenie na skrzyżowaniu ważnych
szlaków komunikacyjnych, prowadzących z Wilna do Krakowa i ze Lwowa do
Gdańska, oraz liczne przywileje przyczyniły się do dynamicznego rozwoju Zamościa.
Bezpieczeństwa mieszkańców strzegły potężne fortyfikacje bastionowe oraz system
fos i zalewów. Mimo wielu burz dziejowych, Zamość przetrwał do
naszych czasów w stanie doskonałym. Wyjątkową rolę, jaką odegrał w historii
Polski, a przede wszystkim w światowej architekturze i urbanistyce, potwierdza
wpisanie w 1992 roku zamojskiego Starego Miasta na Listę Światowego
Dziedzictwa Kultury UNESCO.
Miasto idealne. W przypadku Zamościa
najpełniej udało się zrealizować marzenia XVI - wiecznych włoskich urbanistów i
filozofów o mieście idealnym. Zamość został tak zaprojektowany, by idealnie
łączyć przestrzeń i funkcję. Miasto stało się również ogniskiem postępu i
nauki, kultury i sztuki, czemu sprzyjały: Akademia Zamojska - jedna z
najlepszych szkół wyższych w ówczesnej Polsce, funkcjonująca przy niej
drukarnia, a także życie kulturalne na dworze hetmana.
Zamość był stolicą „państwa zamojskiego”-
Ordynacji Zamojskiej, stąd założyciel starał się stworzyć w nim wszelkie
niezbędne stolicy instytucje. Przykładem tego jest kolegiata zamojska, która
dla ordynacji odgrywała podobna rolę, co katedra wawelska dla całej
Rzeczypospolitej. Kolegiata była centrum kultu religijnego. W niej ordynaci
składali przysięgę na wierność Statutom Ordynacji, wreszcie w jej podziemiach
zostali pochowani. Zamoyski i Morando, planując miasto nawiązali do
koncepcji antropomorficznych. W przypadku Zamościa głową był pałac właścicieli, kręgosłupem - arteria
łącząca go z głównym rynkiem i bastionem siódmym (obecna ul. Grodzka),
ramionami - arteria poprzeczna z
kolegiatą i akademią (dzisiejsza ul. Akademicka), organami wewnętrznymi - 3 miejskie rynki i ich otoczenie, a bastiony - rękami i nogami
służącymi do obrony.
Twierdza Zamość. „W swej blisko
trzystuletniej historii zamojska twierdza nigdy nie została zdobyta szturmem
przez obce wojska”. Chrztem bojowym Zamościa było oblężenie przez wojska kozackie
pod dowództwem Bohdana Chmielnickiego w 1648roku. Po dwutygodniowym oblężeniu Kozacy odstąpili
od murów miasta. Także 8 lat później Zamość jako jedna z trzech polskich twierdz,
obok Gdańska i Częstochowy, oparł się potopowi szwedzkiemu. Szczególnie burzliwy był
dla zamojskiej twierdzy wiek XIX. W 1813 roku przez dziewięć
miesięcy opierała się oblegającym ją wojskom rosyjskim
Pamiątką po tym oblężeniu są specjalnie bite
monety: brązowe - 6 groszy i srebrne 2
złote. W 1821 roku Zamoyscy zrzekli się praw do miasta w zamian za dobra
ziemskie. Od tego czasu Zamość był twierdzą rządową. W 1831roku, po upadku powstania listopadowego, Zamość po
wielomiesięcznym oblężeniu został poddany jako ostatnia twierdza powstańcza. Od powstania Zamościa jego fortyfikacje były
stale modernizowane, by sprostać
rozwijającej się technice wojennej. Również pod tym względem wiek XIX był
szczególny. Nie tylko wzmocniono mury miasta, wzniesiono potężne nadszańce i
nowe bramy, ale również na przedpolu powstały liczne budowle, na przykład rotunda, która miała uniemożliwić
wrogom zbliżenie się do murów miasta. Mimo to, postęp techniki spowodował, że w
1866 roku postanowiono twierdzę
zlikwidować. Polegała ona na wysadzeniu części fortyfikacji w powietrze. To, co
dziś pozostało, daje wyobrażenie o jej dawnej potędze.
Na
styku kultur. Przystępując do budowy Zamościa, Jan
Zamoyski chciał, aby zamieszkiwali w nim tylko Polacy wyznania katolickiego.
Wkrótce jednak w latach 1585, 1588, 1589 wydał przywileje lokalizacyjne
dla Ormian, Żydów sefardyjskich i Greków. Tym samym Zamość stał się miastem
wielokulturowym. Oprócz wspomnianych Ormian, Greków i Żydów, do Zamościa
przybywali kupcy i rzemieślnicy z Holandii, Niemiec, Szkocji i innych krajów.
Do umiędzynarodowienia miasta przyczyniła się też Akademia Zamojska, do której
przyjeżdżali studenci z całej Europy. W XIX wieku, gdy Zamość po upadku
Księstwa Warszawskiego znalazł się w zaborze rosyjskim, osiadło tu wielu
Rosjan. Przed II wojną światową w 28 - tysięcznym Zamościu mieszkało
ponad 10 tysięcy osób pochodzenia żydowskiego. Nie byli to już Żydzi
sefardyjscy z południowej Europy, których sprowadził Jan Zamoyski, lecz
zamieszkujący Europę Środkową Żydzi aszkenazyjscy. Większość z nich zginęła w
oddalonym od Zamościa o 40 km obozie zagłady w Bełżcu. Do dziś pozostało wiele
śladów wielokulturowości Zamościa. To: synagoga, stary cmentarz
prawosławny, dawna cerkiew grecka, kamienice ormiańskie.
Ewa
Grafika:
http://www.zamosconline.pl/img/wiad/streetview-1.jpg
http://pu.i.wp.pl/bloog/21397321/47164718/zamoyski_ZG_big.jpg
http://images.ioh.pl/zajawki/11/foto-monety-400x_01.jpg
http://www.katalogmonet.pl/images/newsy_2015/NIEMCZYK_8/8-21.jpg
http://pwszzamosc.pl/skafander/wp-content/uploads/2013/08/Jan-Pawe%C5%82-Lelewel-panorama-twierdzy-zamojskiej-grafika-z-lat-1818%E2%80%931824.jpg