Poznaj
swoje nazwisko
Nazwisko
to nazwa rodowa, wspólne dla całej rodziny miano,
które dzieci biorą zazwyczaj po ojcu,
a żona po mężu.
(Słownik języka polskiego)
Nazwisko pojawiło się później od imienia. Pomysł
stałego i dziedziczonego nazwiska
zrodził się w Europie Zachodniej między X i XIV wiekiem. W Polsce nazwiska
powstały między XVI a XVIII wiekiem – najpierw wśród szlachty i mieszczan.
Znacznie później wśród chłopów i Żydów – i ustaliła je administracja
państw zaborczych. Urzędnicy często szykanowali Żydów, nadając im śmiesznie
brzmiące lub uwłaczające nazwiska.
Szczególnie w tym względzie wyróżniał
się Ernst Theodor Amadeus Hoffmann, niemiecki pisarz, poeta, kompozytor i
malarz, będący pod pruskimi rządami (w latach 1804-1807) urzędnikiem magistratu
warszawskiego. Otrzymał zadanie nadania warszawskim
Żydom niemiecko brzmiących nazwisk. Przypisuje się mu wymyślenie takich nazwisk
jak Rosenbaum (różane drzewo), Goldberg (złota góra), Eisenbaum (żelazne
drzewo).
Pomysł uczynienia z nazwiska prawnego sposobu identyfikacji pojawił się w Polsce w drugiej połowie XVIII
wieku, ale kodyfikację szczegółowych
przepisów ukończono dużo później. W
zaborze pruskim w 1875 roku, w zaborze rosyjskim w
1926 roku, a w zaborze austriackim w 1928 roku.
Jak
powstawały nazwiska? Z przezwisk – Kapusta, Trąba, Garbaty, Gamończyk. Od zawodów – Bednarz, Kowalski, Szewczyk, Cieślak. Są
nazwiska odimienne – od imienia ojca lub patrona – Adamus, Andrzejewski,
Klemensiewicz. Mogą też pochodzić od imienia matki – Jadwisiak, Agaciak, Urszulik
(Orszulik), Dorociński. Są nazwiska odmiejscowe –Wrocławski, Borkowski, Podgórski, Mazur. Nazwiska czasem wywodzą
się od roślin – Kwiatkowski, Śliwiński, Pasternak, Rdest. Niekiedy pochodzą od zwierząt – Dudek, Wróbel, Kozioł, Rybicki. Mogą pochodzić od przedmiotów , potraw,
narzędzi – Skiba, Lalik, Cepak, Barszczewski. Od określeń czasowych - Poniedzielski,
Majewski, Wieczorek. Mogą wskazywać na
sytuację rodzinną – Swat, Wdowiak,
Synowiec, Wnuk. W zasobie językowym
mamy nazwiska polskiego pochodzenia, ale
też i takie, które wywodzą się z imion, przezwisk i nazwisk obcych przybyszów.
Pochodzenie ruskie mają: Hołówko,
Horodyński, Mickiewicz, Sapieha, Karpluk. Litewskie - Gedrojć, Narbut, Norwid, Piłsudski, Radziwiłł. Tatarskie – Achmatowicz, Osmanowicz, Osmański, Szabuniewicz. Ormiańskie: Aksentowicz, Isakowicz, Kirkor. Nazwiska mogą się wywodzić z języków: francuskiego, angielskiego,
niemieckiego, włoskiego, węgierskiego, tureckiego, szkockiego, hebrajskiego
oraz innych – i są mniej lub bardziej
spolszczone.
Chcę przywołać nazwiska – słowa, których znaczenia trzeba szukać w dawnej
polszczyźnie, gdyż dzisiaj nie są już
używane, a czasem występują w zmienionym znaczeniu. O czym to świadczy? A no o
tym, że wiele nazwisk ma bardzo dawny rodowód.
Babiarz Przemysław - dziennikarz i komentator sportowy.
Babiarz - mazgaj, zniewieściały mężczyzna. Bosak
Marcin – polski aktor filmowy. Bosak – drewniany drąg zakończony stalowym hakiem i ostrzem (może
być cały z metalu) używany jako sprzęt pożarniczy; dawniej: osoba chodząca
boso; obuwie noszone na nagie stopy; niekuty koń lub wóz. Budnik
Jowita – polska aktorka (rola Papuszy). Budnik – kramarz. Caban Natasza – polska żeglarka. Caban –tak w Polsce nazywano owce i barany wołoskie; czabanami
zaś, woły podolskie, często mieszając te nazwy; z tureckiego i perskiego czoban
– pasterz. Czuryło Andrzej –
burgrabia krakowski, kasztelan i stolnik przemyski. Czuryło – strojniś,
elegant. Długosz Leszek – aktor, literat, kompozytor, śpiewający poeta. Długosz – wysoki człowiek; ale też: paproć
rosnąca w podmokłych lasach i na torfowiskach. Fałat Julian – polski malarz, przedstawiciel realizmu i impresjonizmu. Fałat (z węgierskiego –falat) – kawał, kęs,
szmat, wiecheć; fałat pola, skóry, słoniny. Golec Łukasz i Paweł –
muzycy. Golec – goły, człowiek nagi, biedny; łysy. Gołota Andrzej – bokser. Gołota
- uboga, bezrolna szlachta, niemająca żadnej własności, służąca u
bogatszej szlachty, „czepiająca się
pańskich klamek”; czasem w mieście
zajmująca się rzemiosłem lub handlem. Kociuba
Grzegorz – polski poeta, krytyk literacki i pedagog. Kociuba – z języka tureckiego: pogrzebacz. Kordek Dariusz – polski aktor. Kordek – zdrobnienie od kord, co
oznacza miecz. Kornet Katarzyna –
dziennikarka polskiego radia. Kornet – oficer noszący sztandar oddziału lekkiej jazdy we Francji w XVI wieku; najniższy stopień oficerski w kawalerii
Rosji carskiej; też: dawne kobiece
nakrycie głowy. Kuna Izabela – polska
aktorka filmowa i teatralna. Kuna –
dyby, okowy, kajdany; też: zwierzę drapieżne. Lichota Leszek – polski aktor filmowy i teatralny. Lichota – rzecz bezwartościowa;
złość, występek; grzech, bieda, utrapienie, udręka. Mielcarz Magdalena – polska aktorka i modelka. Mielcarz – piwowar ,
osoba pracująca w piwowarstwie (browarnictwie, przemyśle spożywczym zajmującym
się warzeniem piwa i jego dystrybucją na
rynek) browarnik. Masztalerz Marcin – aktor, reżyser, pedagog. Masztalerz –
koniuch, pasterz koni. Telega Ewa- polska aktorka teatralna i filmowa. Telega – prosty wóz gospodarski na
czterech kołach. Rataj Maciej –
polski polityk, marszałek sejmu, działacz ludowy. Rataj - ekonom, rządca,
rolnik, chłop. Rej
Mikołaj – polski pisarz okresu renesansu. Rej – przywódca, przewodnik. Rydel Lucjan – poeta i dramatopisarz młodopolski. Rydel –wąska łopata o zaokrąglonym lub zakończonym spiczasto
ostrzu, szpadel. Wardęga Sylwester – polski niezależny twórca filmowy, youtuber i performer.
Wardęga – bydlę, dobytek (okres
staropolski); włóczęga, tułaczka; o człowieku: włóczęga, łazęga,
włóczykij; ogrodnik. Żemła Anna - polska
judoczka, olimpijka z Aten. Żemła/zemła –chleb pszenny, placek.
Oto i kilka innych nazwisk wywodzących się z dawnych, zapomnianych wyrazów. Achtel
– miara ciał płynnych i sypkich; ósma część beczki; mała beczka. Bartnik – pszczelarz leśny zajmujący się hodowlą pszczół w
barciach; barć – dziupla z gniazdem dla pszczół, otwór wydrążony w żywym
drzewie. Bednarz – rzemieślnik
wyrabiający naczynia klepkowe, obręczowe, np. beczki. Bełz – coś błyszczącego, białego. Bojar – członek wyższej klasy rządzącej na Rusi i Wołoszczyźnie;
później w Rumunii, na Litwie i
Białorusi: szlachcic posiadający ziemię. Bryl
– słomiany kapelusz. Czausz -
goniec, poseł turecki. Czechlik – płócienna koszula, zwłaszcza
kobieca. Dobosz – bębniarz; członek
orkiestry wojskowej grający na bębnie. Dragan
– dragon; konny żołnierz. Dubas – niewielki statek jednomasztowy
lub dwumasztowy, używany w XVI wieku do przewożenia towarów; też: duży, tępy
nóż. Fryc – człowiek początkujący w
jakimś zawodzie; pierwszy raz biorący w czymś udział; nowicjusz. Gałuszka – paproć wodna. Gierada – wyprawa panieńska (wiano). Hołysz – biedak, nędzarz. Janczar – wyborowy żołnierz. Jarczak – lekkie siodło, kulbaka (z
języka tureckiego). Kachel – glina do pieców. Kmieć – chłop, początkowo wolny, potem
w okresie pańszczyzny przypisany do roli. Kozak
– najemny wojownik (z języka tureckiego). Ligęza
– człowiek lubiący się przymilać, nadskakiwać; ale też leżeć, pokładać się. Makohon
– wałek do tarcia maku. Małodobry - dawna nazwa zawodu kata. Mołojec
– młody Kozak, żołnierz kozacki, zuch, junak. Piszczek – w średniowieczu: muzykant grający na instrumentach
dętych (flecista, trębacz). Surmacz –
ten, który gra na surmie, trębacz.
Szyposz – piszczałka; w dawnej piechocie węgierskiej członek orkiestry
grający na piszczałce. Wereszczaka –
tłusta potrawa ze słoniny, kiełbasy, podrobów usmażonych z cebulą. Wereta – płachta.
Mam nadzieję, moja
wypowiedź stanie się dla czytelników pretekstem do zainteresowania
się własnym nazwiskiem. Warto wiedzieć, jak ono powstało, a może przy okazji poznać historię
własnej rodziny.
Wika
Grafika:
http://ocdn.eu/pulscms-transforms/1/M8ektkpTURBXy9mOGE5NGJkZTgwMTVhOWQyNWYxYWJmZDEzYmI2ZTM2MC5qcGeRkwIAzQHk
http://www.superprezenty.pl/files/uploaded/programs/drzeworyt_li%C5%9Bcie_(1)_20130524145930345.jpeg
Bardzo ciekawy i inspirujący post. Większość z nas nie zdaje sobie sprawy skąd pochodzą nasze nazwiska i jaka kryję się za nim historia. Poznając historię swojego nazwiska możemy poznać historię naszej rodziny. Warto jest poszukać informacji na ten temat.
OdpowiedzUsuńO pochodzeniu swojego możesz przeczytać na stronie:
OdpowiedzUsuńhttp://www.stankiewicze.com/index.php?kat=44
Czytając ten wpis, towarzyszył mi uśmiech :) znam wiele osób z takimi nazwiskami ale nigdy nie interesowałam się skąd pochodzą i jakie mają znaczenie. Ciekawe jest też nazwisko Sagan, które oznacza garnek. Kiedyś próbowałam znaleźć znaczenie swojego nazwiska jednak nigdzie nie znalazłam wzmianki o możliwym pochodzeniu.
OdpowiedzUsuńPodejrzewam, że każdy z nas zastanawiał się kiedyś nad pochodzeniem własnego nazwiska, więc dzięki temu postowi być może ktoś dowie się czegoś o nim. Ja sam kiedyś się nad tym zastanawiałem, chociaż gdy byłem dzieckiem, preferowałem zastanawianie się nad pochodzeniem nazw miejscowości, o których swoją drogą też dałoby się napisać post.
OdpowiedzUsuńZawsze zastanawiałam się skąd wywodzą się nazwiska. Dzięki wpisie zamieszczonym na blogu , dowiedziałam się nieco informacji, które okazały się być naprawdę interesujące dla mnie :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Ten post zainspirował mnie do poszukania jakichś informacjii na temat mojego nazwiska. Mam nadzieję, że dzięki temu bliżej poznam historię mojej rodziny.
OdpowiedzUsuńNie wiedziałem, że nazwiska mają swoje znaczenia. Nigdy nie zastanawiałem się skąd one się wzięły. To bardzo ciekawe. Wiele tych nazwisk znam. Z wielką chęcią sprawdzę co oznacza moje nazwisko.
OdpowiedzUsuńPrzed chwilą poszukałam informacji o pochodzeniu mojego nazwiska. Dowiedziałam się, że pochodzi ono z 1472 od Mazura ‘człowieka pochodzącego z północnego Mazowsza’.
OdpowiedzUsuńPrzydatny i lekki post, pozdrawiam :)
Pochodzenie mojego nazwiska już kiedyś mnie zainteresowało, jednak szybko odpuściłam. Nie znalazłam informacji, które mogły zadowolić moje oczekiwania. Ten post skłonił mnie by zagłębić się w pochodzenie mojego nazwiska i jeszcze raz zajrzeć do różnych źródeł.
OdpowiedzUsuńCiekawe informacje na temat tak nam bliski. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym w jaki sposób powstawały na przełomie lat nazwiska, więc teraz po przeczytaniu tych informacji z zainteresowaniem sprawdzę informacje na temat nazwisk w mojej rodzinie. Uważam, że post jet bardzo pouczający.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post.Zaciekawiło mnie bardzo to,że każde nazwisko posiada własną historię i pochodzenie.Ten wpis zachęcił mnie do poszukania kilka ciekawych faktów na temat mojego nazwiska.
OdpowiedzUsuńCiekawy post, dzięki któremu postanowiłam poszukać informacji na temat mojego nazwiska. Dowiedziałam się, że w Polsce żyje 1813 osób o tym samym nazwisku, co było dla mnie zaskoczeniem, ponieważ jest ono dość rzadko spotykane!
OdpowiedzUsuńJak byłam młodsza to zastanawiałam się jak powstały nazwiska. Pytałam dziadków, ale nikt nie udzielił mi właściwej odpowiedzi. Czytając tego posta w końcu poznałam historię. Jest bardzo interesująca i dająca do myślenia na temat swojej historii nazwiska.
OdpowiedzUsuńWłaśnie dowiedziałam się o pochodzeniu różnych nazwisk. Kiedyś mnie to zbytnio nie interesowało. Czytając ten post poznałam wiele ciekawych nazwisk, które są teraz rzadko spotykane. Najbardziej popularne nazwiska w Polsce to Nowak i Kowalski. Nazwisko mojego dziadka należy do historycznych korzeni i jestem z tego dumna!
OdpowiedzUsuńBardzo lubię śledzić różne drzewa genealogiczne - nie tylko swoje. Kiedy dowiedziałam się, że mój pradziadek od strony mamy był ułanem... cóż, można poczuć dumę :) Od taty zaś dowiedziałam się, że moje nazwisko ma białoruskie korzenie. Ciekawe jak daleko sięga jego historia?
OdpowiedzUsuńPo przeczytaniu postanowiłem poszukać informacji o swoim imieniu i nazwisku. Oznacza ono "kciuk". Imię pochodzi od greckich lub łącińskich słów i oznacza "szczęśliwy jak Arkadyjczyk"/ Dodatkowo większość cech któe są przypisane do tego imienia zgadzają się z moimi. Czyżby imiona miały wpływ na osobowość?
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy , dzięki któremu dowiedziałem się skąd pochodzą rożne nazwiska. Dzięki temu postowi zainteresowałem się pochodzeniem swojego nazwiska.
OdpowiedzUsuńNad pochodzeniem mojego nazwiska nie musze się długo zastanawiać, najprawdopodobniej pochodzi od słowa "przednówek".Przednówek jest to określenie czasu na wsi pomiędzy okresem kończenia się zapasów żywności z poprzedniego roku a, nowymi zbiorami. Post był natomiast bardzo ciekawy pozdrawiam :)))))))
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post. Dowiedziałem się pochodzenia wielu nazwisk oraz zainteresowałem się pochodzeniem mojego nazwiska.
OdpowiedzUsuńWiększość z nas nie wie, jakie znaczenie ma ich nazwisko. Zachęcam do wyszukania informacji na ten temat. Bardzo przydatny post!
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post, dużo dowiedziałem się o pochodzenia wielu nazwisko w Polsce.
OdpowiedzUsuńJestem przekonany,że przynajmniej kilka osób poznało pochodzenie swojego nazwiska .
Bardzo interesujący post. Często zastanawiałam się nad pochodzeniem nazwisk moich znajomych i dzięki temu wpisowi dowiedziałam się o ich znaczeniu. Niestety nigdzie bie znalazłam informacji o pochodzeniu mojego nazwiska, ale dowiedziałam się że najwięcej osób o moim nazwisku jest zameldowane w powiecie zamojskim i może właśnie tutaj ono powstało. :)
OdpowiedzUsuńInspirujący post. Poszukam informacji na temat swojego nazwiska i jego historii. Nawet nie myślałam o tym, że nzwiska mogą mieć jakieś znaczenie.
OdpowiedzUsuńDzięki, że uświadomiłaś mi (i pewnie nie tylko mi) skąd wziął się pomysł na nadawanie nazwisk. To bardzo ciekawa wiedza, czasem nawet najprostszych rzeczy się nie wie, ot takie pochodzenie nazwisk.
OdpowiedzUsuńSwoją drogą, fajnie wiedzieć co nie co o swoim nazwisku. Pozdrawiam wszystkich, którzy już wiedzą skąd się wzięło :)
Bardzo ciekawy post. Zawsze zastanawiałam się skąd pochodzą różne, często dość dziwne nazwiska. Gdyby nie ten post, nie wiedziałabym, że niektórzy urzędnicy szykanowali Żydów i nadawali im śmieszne nazwiska.
OdpowiedzUsuńCiekawy post. Muszę poszukać jakiś informacji o swoim nazwisku ;)
OdpowiedzUsuńDowiedziałam się że moje nazwisko jest bardzo stare, odnotowano je na terenie Polski już w 1396 roku. Mam dosyć popularne nazwisko, bo znajduje się nawet na liście tych najbardziej powszechnych w Polsce. Ciekawa sprawa z tymi nazwiskami. Słyszałam, że z nazwiskami zakończonymi na -ski, -ska, (np Kowalski, Kwiatkowski) nie jest do końca tak, że świadczą o naszym szlacheckim pochodzeniu. To przez to że z czasem te nazwiska upowszechniły się też w niższych warstw społecznych.
OdpowiedzUsuńKiedyś interesowałam się znaczeniem mojego nazwiska, ale nie mogłam go znaleźć. Po przeczytaniu tego postu spróbowałam jeszcze raz, tym razem z powodzeniem. Nie jestem zadowolona z etymologii mojego nazwiska. Spodziewałam się czegoś ciekawszego. Chyba wolałabym nie wiedzieć ;/
OdpowiedzUsuńPost uświadamia, że warto znać pochodzenie własnego nazwiska. Ciekawie opisana historia wybranych nazwisk jest dużą zachętą.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post, jest tak wiele ciekawych nazwisk, świadczą one o pochodzeniu a czasem nawet zamoznosci w dawnych czasach. Myślę, że nie wszyatkie nazwiska są ciekawe.
OdpowiedzUsuńPost naprawdę ciekawy. Dzięki niemu zainteresowałam się skąd wywodzi się moje nazwisko i dowiedziałam się, że na terenie Polski odnotowano je w 1441 r. Można też zauważyć, że nazwisko Kowalski jednak nie jest najpopularniejsze w Polsce. ;)
OdpowiedzUsuńTen interesujący post zainspirował mnie do sprawdzenia znaczenia własnego nazwiska, nie jest ono zbyt pozytywne w tłumaczeniu ale już wiem co oznacza.
OdpowiedzUsuńPost zachęcił mnie do sprawdzenia pochodzenia swojego nazwiska, powiem szczerze jestem mocno zaskoczona.
OdpowiedzUsuńKiedyś nazwisko definiowało zawód lub zajęcie. Dlatego jest ich tak dużo, a znacza część pochodzi od prostych rzeczy.
OdpowiedzUsuńMój tato przyjął nazwisko mamy, ponieważ jego było "oparte na rdzeniach wulgaryzmów" - jak tłumaczy dr Rafał Zimny. Dowiedziałam się, że istniało kilka szlacheckich rodzin o nazwisku mamy i że "część bogatszych i znaczniejszych Żydów, piastujących często różne urzędy, otrzymywała nazwiska począwszy od XVI wieku poprzez uszlachcenie. Nobilitacja wiązała się ze zmianą wyznania na katolickie, kalwińskie lub augsbursko-ewangelickie. Neofita otrzymywał nazwisko lub (jeśli posiadał je wcześniej) zmieniał na nowe. Było ono tworzone od imienia ojca, np. Abramowicz od Abraham lub od miesięcy dla upamiętnienia daty przyjętego chrztu jak Marczewski, Kwieciński, Majewski." Intrygujące...
OdpowiedzUsuńPochodzenia mogą być czasem zaskakujące i nie zawsze instynktowne, dlatego warto sprawdzić korzenie swojego nazwiska chociażby z ciekawości lub jeśli ktoś o to zapyta, to żebyśmy po prostu wiedzieli.
OdpowiedzUsuńDzięki temu postowi dowiedziałam się, co oznacza moje nazwisko. Czytając ten post, poznałam wiele interesujących nazwisk z zaskakującym pochodzeniem. Bardzo ciekawy post :)
OdpowiedzUsuńCiekawy post, dzięki któremu można poznać pochodzenie najpopularniejszych nazwisk a przy okazji sprawdzić skąd się wzięło własne nazwisko. Pozdrawiam autora :)
OdpowiedzUsuńBardzo interesujący post. Nie zdawałem sobie sprawy że nazwiska mają taką długą historię. Z ciekawości sprawdziłem swoje nazwisko, ale nie ma ciekawego pochodzenia.
OdpowiedzUsuńDzięki temu postowi zainteresowałam się pochodzeniem mojego nazwiska, a także poznaniem przodków. Okazuje się, że można dowiedzieć się bardzo wielu interesujących rzeczy.
OdpowiedzUsuńNiejednokrotnie myślałam o pochodzeniu nazwisk, ale nie kończyło się to ich sprawdzeniem. Post zdecydowanie mi to ułatwił i zachęcił mnie do sprawdzenia mojego nazwiska oraz moich przodków. Niektóre z nich są naprawdę zaskakujące:)
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy i przydatny artykuł :) !!
OdpowiedzUsuńZaciekawiło mnie pochodzenie mojego nazwiska ponieważ znałem dotychczas inne jego znaczenie.Lecz tworzenie własnego drzewa genealogicznego jest jeszcze bardziej interesujące.
OdpowiedzUsuńPo spojrzeniu na ostatnią ilustrację, przypomniałem sobie, że jak miałem 10 lat zacząłem tworzyć drzewo genealogiczne. Wszystkim polecam stworzenie swojego drzewa genealogicznego i przy okazji porozmawiania z dziadkami na temat przeszłości rodziny.
OdpowiedzUsuńNiesamowite.. Lata mijają- nazwisko zostaje. Muszę nadrobić zaległości w związku z poznawaniem mojej własnej rodziny. Tymczasem jednak dziękuję za interesujący artykuł i kieruję ukłony ku pewnej Pani, która ów artykuł zachwala i zachęciła mnie do jego przeczytania- naprawdę było warto ! ; )
OdpowiedzUsuńPost jest bardzo interesujący. Nie wiedziałem, że nazwiska wzięły się od zwykłych przezwisk lub od samych zawodów pracy.
OdpowiedzUsuńBardzo interesujący post.Pochodzenie nazwisk ma długą historię.Dzięki temu postowi dowiedziałam się o pochodzeniu mojego nazwiska.Wzbogaciłam swoją wiedzę o znaczeniu innych nazwisk.
OdpowiedzUsuńDzięki historii naszego nazwiska, czasami możemy poznać własną historię. Bywa, że możemy poznać cechy wyglądu lub charakteru naszych przodków, co bywa zabawne jak i czasami powodem do drwin ze strony znajomych. Mimo wszystko uważam, że poznanie pochodzenia swojego nazwiska jest bardzo interesujące.
OdpowiedzUsuńPost porusza bardzo ciekawą kwestię jaką są nazwiska i ich pochodzenie. Po jego przeczytaniu sama zainteresowałam się tym tematem i dowiedziałam się wiele interesujących rzeczy. Polecam również filmiki Pauliny Mikuły z kanału "Mówiąc Inaczej" o nazwiskach, a szczególnie o ich odmianie.
OdpowiedzUsuńNazwiska to bardzo ciekawy temat. Post ten zachęcił mnie do sprawdzenia pochodzenia mojego nazwiska. Jestem naprawdę zaskoczona!
OdpowiedzUsuńNazwiska to bardzo ciekawy temat. Post ten zachęcił mnie do sprawdzenia pochodzenia mojego nazwiska. Jestem naprawdę zaskoczona!
OdpowiedzUsuń