Jajko, pisanka,
kraszanka
Wszystko, co żyje, powstaje z jaja.
(Johann Christian Poggendorff)
Jajko jest głównym
elementem potraw i dekoracji wielkanocnych. Jajko w święconce, w barszczu, w
majonezie, w sałatce… Jako tradycyjny podarunek lub element świątecznych zabaw.
Jajko naturalnie wyglądające lub malowane. To jeden z ważniejszych symboli
Wielkanocy.
Jajko od najdawniejszych
czasów było czczone na całym świecie jako praźródło naturalnego życia oraz
symbol wszelkiego początku: świata, każdego istnienia, siły, rozrodczości,
miłości, rozkwitu, zdrowia, szczęścia i zmartwychwstania. W
starożytnym Egipcie jajko było symbolem boga Ptaha – garncarza toczącego na swym
kole ogromne jajo, które pękło podczas pracy
i w ten sposób powstał świat.
Według mitów filipińskich i indyjskich świat również wyłonił się z ogromnego jaja. W
wierzeniach wielu ludów świata, także w mitologii słowiańskiej i polskich
mitach ludowych, jajko to symbol życia.
Ma moc przekazywania ludziom, zwierzętom, roślinom i ziemi ukrytych w nim sił
natury. Jajku przypisywano właściwości magiczne, życiodajne, ochronne i
dobroczynne. Uznawano za amulet przeciw czarom i złym mocom.
W polskiej
tradycji ludowej jajka miały zastosowanie w wiosennych obrzędach kultowych, wegetacyjnych, rolniczych,
hodowlanych, miłosnych i zadusznych oraz w tradycyjnym lecznictwie. Wydmuszki z
jajek powieszone na gaikach i maikach, miały przyśpieszać nadejście wiosny i
wegetację roślin. W Wielką Niedzielę zakopywano jaja w skiby pól
i w ogródkach, aby pobudzić ziemię do rodzenia. Skorupy rozrzucane w sadach lub
wydmuszki wieszane na gałęziach drzew odstraszały szkodniki i powodowały
urodzaj owoców. Na wiosnę toczono jaja po grzbietach i bokach krów oraz koni, aby były odporne na choroby i złe moce, a także były „okrągłe”
jak jajko. Skorupki pisanek dodawano do
karmy kurom, aby dobrze się niosły. Pasterze przed pierwszym wyprowadzeniem trzody i bydła na pastwisko jedli jajecznicę,
a na drogę brali jaja na twardo, aby chronić się przed czarownicami, wilkami,
złodziejami i złym urokiem. Wierzono, że jajko zakopane pod węgieł budowanego domu sprowadza na domowników pomyślność.
Rzucone w płomień lub przerzucone
nad płonącym dachem ugasi pożar. Umycie się w wodzie, w której była kraszanka,
zapewnia zdrowie, urodę i powodzenie w miłości. W ludowych zabiegach
leczniczych jajko wspomagało zamawianie chorób. Leczono nim zaziębienia, różne
bóle, gorączkę, febrę i żółtaczkę. W Żywotach świętych z XIII wieku jest
zapis o cudownym odzyskaniu władzy w
nogach przez chłopca, który podniósł pisankę z grobu świętej Jadwigi. Do końca
XIX wieku, a nawet w początkach XX wieku, na wiosnę zanoszono jajka na
cmentarze, toczono je po grobach i wkopywano w mogiły jako
ofiarę i pokarm dla zmarłych.To tylko niektóre zwyczaje i wierzenia związane z
symboliką jajka. Malowanie jaj ma bardzo starą tradycję.
Wspominają o nim Owidiusz i Pliniusz. W Polsce zwyczaj
barwienia jaj obecny od początku chrześcijaństwa. Dlaczego maluje
się jaja, tworząc pisanki i kraszanki? Według legendy, zwyczaj
malowania jajek zapoczątkowała Maria Magdalena. Pierwsze malowane
jaja były czerwone jak przelana za nas na krzyżu krew. W Kościele
prawosławnym czerwień to tradycyjny kolor pisanki, a Rumuni mówią, że gdy
zabraknie czerwonego jajka, nastąpi koniec świata. Oto legendy. Maria Magdalena
odwiedziła cesarza Tyberiusza, aby opowiedzieć mu o śmierci i
zmartwychwstaniu Zbawiciela. Cesarz drwił mówiąc, że ożywienie zmarłego
jest tak prawdopodobne jak to, że jajko w ręku Marii Magdaleny stanie się
czerwone. I stało się czerwone! Druga legenda mówi, że Maria Magdalena szła w
niedzielę wielkanocną do grobu Jezusa, niosąc jajka na posiłek dla
apostołów. Spotkała zmartwychwstałego Chrystusa, ucieszyła się, a białe
skorupki zmieniły się z radości w czerwone. Legenda grecka opowiada, że Maria
Magdalena znalazła w swej spiżarni jajka, których skorupki zabarwiły się na
czerwony kolor, a po chwili wylęgły się z nich piękne ptaki i uleciały do
nieba. Apostołowie uznali ten cud za znak zmartwychwstania Chrystusa i życia
wiecznego.
Jak się uzyskuje różne barwniki? Wywar z
łusek cebuli daje kolor czerwono-żółty, z kory dzikiej jabłoni lub nasion
wrotyczu – kolor żółty. Z buraka – czerwono-różowy. Z piołunu, bylicy, dzikiego
bzu, widłaka, mchu, sasanki lub pędów żyta – różne odcienie zieleni.
Płatki kwiatków bławatka farbują na niebiesko, a malwy na fioletowo. Łupiny
orzecha włoskiego, kora dębowa i olchowa dają kolor czarny. Do
każdego barwnika dodaje się trochę octu, aby utrwalić kolor.
Kraszanki - w języku
staropolskim krasa
to barwa; krasić
– barwić, zdobić. To jaja wielkanocne malowane gładko, bez wzorów, głównie na
kolor czerwony, ale też i na inne. Pisanki – jaja
wielkanocne pokryte wzorami, a wykonywane różnymi technikami: pisane
roztopionym woskiem, zdobione techniką rytowniczą, oklejane miękkim
rdzeniem sitowia lub dzikiego bzu, skrawkami włóczki, kolorowym papierem. Wzory
na pisankach również mają swoją tradycję, ale to już historia na inne
opowiadanie.
Opowiedziałam tylko o niektórych tradycjach, a
jest ich naprawdę wiele. Towarzyszą ludziom od początków ich
istnienia. Jeśli znacie jakieś zwyczaje ze swoich okolic, napiszcie o
nich.
Kerstin
Grafika:
https://img.freepik.com/premium-zdjecie/tradycyjne-polskie-jajka-wielkanocne-pisanki-z-skomplikowanymi-wzorami-starannie-pomalowanymi-lub-wygrawerowanymi_1343445-3040.jpg?semt=ais_hybrid&w=740
https://t3.ftcdn.net/jpg/05/75/14/28/360_F_575142892_uihm0fzHyNaHvXpY0yZ0g1ZumhfP9G3H.jpg
https://us.123rf.com/450wm/ievavincer/ievavincer1106/ievavincer110600005/9681962-wosk-malowane-wielkanoc-ustawione-jaj-w-wektorowe.jpg?ver=6