Nasze tańce narodowe
Poloneza czas zacząć!
(Adam Mickiewicz)
[…] czy jest coś piękniejszego
Od mazura, od naszego
Od oberka, krakowiaka
Lub od kujawiaka”
(Jan Kiepura)
Tańce narodowe są formą sztuki oraz symbolem patriotyzmu i jedności kulturowej. W trudnym dla naszej ojczyzny okresie niewoli były wyrazem polskiej tożsamości. W Polsce wyróżniamy pięć tańców narodowych: polonez, krakowiak, kujawiak, oberek i mazur. Jedne z nich mają charakter dworski, inne mają ludowy rodowód. Okazją do promocji tańca jest Międzynarodowy Dzień Tańca, który obchodzimy 29 kwietnia.
Polonez - zwany chodzonym - to taniec dostojny, uroczysty, mający umiarkowane i jednostajne tempo. Powstał wśród ludu, a dopiero później przyjął się na dworach szlacheckich i magnackich. Polonez zwykle otwierał bale, dziś jest stałym elementem studniówek. W 2023 roku został wpisany na Światową Listę Reprezentatywną Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego Ludzkości UNESCO. Rekord Polski w liczbie par tańczących poloneza został pobity 12 kwietnia 2025 roku podczas marszu z okazji 1000-lecia Królestwa Polskiego – zatańczyło go wówczas 1165 par. Uczestniczył w nim również Zespół Pieśni i Tańca Zamojszczyzna.
Krakowiak – radość Małopolski - pochodzi z okolic Krakowa. Jest to taniec żywy, dynamiczny, pełen przytupów, obrotów, cwałów, hołubców i podskoków. Skoczne ruchy odzwierciedlają radosny, otwarty charakter mieszkańców Małopolski. Krakowiak jest najstarszym tańcem narodowym, tańczonym już w XV wieku. Zyskał rangę symbolu narodowego i był wyrazem patriotyzmu w czasach zaborów
Kujawiak - taniec melancholii i serca. Jest to najwolniejszy i najbardziej liryczny z tańców narodowych. Powstał na Kujawach i wywodzi się z obrzędów weselnych. Melodie kujawiaków często opowiadają o miłości, rozstaniach i tęsknocie. Tancerze tańczą blisko siebie, spokojnie się obracają i kołyszą, często utrzymując spojrzenie Kujawiaka często łączy się z oberkiem - jest to zestawienie liryki z temperamentem. Niektórzy są zdania, że melodia tego tańca odzwierciedla kujawski krajobraz – szeroki i spokojny.
Oberek - wirujący żywioł. Inaczej zwany obertasem, obyrtkiem, obyrtanym. Wywodzi się z tradycji wiejskiej i był powszechnie tańczony podczas wesel, zabaw i świąt ludowych. Jego nazwa pochodzi od słowa „obracać się”, bo właśnie obroty i wirujące ruchy są jego główną częścią. Jest tańcem spontanicznym, często improwizowanym, wyrażającym radość, energię i siłę. Oberek to kwintesencja polskiego temperamentu ludowego - radości, wolności i niekrępowanego ruchu.
Mazur - szlachecka fantazja i taneczna rywalizacja. Wywodzi się z Mazowsza, a jego początki sięgają XVIII wieku. Ten taniec był szczególnie popularny wśród szlachty. Typowe dla mazura są przyklęki, ślizgi, zamaszyste kroki, dynamiczne obroty oraz efektowne ukłony i obroty między partnerami. Tancerze często rywalizują ze sobą o uwagę partnerki, co sprawia, że mazur przypomina taneczne zaloty.
Polskie tańce narodowe są nie tylko zabytkiem przeszłości – są żywym elementem naszej kultury. Częścią naszego dziedzictwa, przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Dzięki nim poznajemy tradycje, zwyczaje i mentalność dawnych Polaków. W czasach zaborów stały się symbolem oporu i patriotyzmu, manifestacją polskości. W dobie globalizacji tańce narodowe przypominają nam, kim jesteśmy. Pokazują, że w różnorodności regionów i stylów drzemie jedna, wspólna tożsamość - polska. Dlatego warto je znać, uczyć się ich i przekazywać dalej – nie tylko jako formę sztuki, ale jako część serca naszego narodu.
Eliza
Grafika:
https://img.freepik.com/premium-wektory/drukuj-kwiatowe-kwiaty_707214-63.jpg?semt=ais_hybrid&w=740&q=80
https://nid.pl/wp-content/uploads/2023/04/02-ZPiT-Politechniki-Warszawskiej-Krakowiak.jpg
https://nid.pl/wp-content/uploads/2023/04/03-ZPiT-Politechniki-Warszawskiej-Kujawiak.jpg
https://biurorekordow.pl/wp-content/uploads/2024/10/polonez-rekord-polski-warszawa.webp
https://api.culture.pl/sites/default/files/styles/1920_auto/public/field/wideo/oberek.jpg?itok=EyRmjMx8
https://www.fit.pl/img/2009/02/mazur.jpg
Taniec to nie tylko ruch, ale też świetny sposób na odreagowanie stresu, poprawę nastroju i poznanie siebie na nowo. Nie liczy się perfekcja, tylko radość z każdego kroku.
OdpowiedzUsuńŚwietnie przedstawiony opis polskich tańców narodowych. Tekst podkreśla ich znaczenie kulturowe i historyczne oraz pokazuje, jak ważne jest pielęgnowanie tych tradycji wśród społeczeństwa.
OdpowiedzUsuńTaniec jest ważnym i nieodłącznym elementem kultury. W kulturze polskiej wyróżnia się aż pięć tradycyjnych tańców narodowych. Każdy z nich ma swój własny charakter i odmienną formę, jednak mimo różnic łączy je wspólna polska tożsamość.
OdpowiedzUsuńDzięki takim wpisom można lepiej zrozumieć, jak ważną rolę tańce narodowe odgrywają w naszej historii i kulturze. To piękne, że wciąż są żywe i przekazywane kolejnym pokoleniom.
OdpowiedzUsuńPolskie tańce narodowe są bardzo ważnym elementem naszej kultury, są tradycją, którą powinniśmy przekazywać z pokolenia na pokolenie.
OdpowiedzUsuńPolskie tańce narodowe są naprawdę wyjątkowe. Piękne stroje i muzyka sprawiają, że czuć w nich przepiękną polską tradycję.
OdpowiedzUsuńTańce narodowe są pięknym wyrazem naszej tożsamości.
OdpowiedzUsuńTo nie tylko choreografia, lecz także część historii i tradycji naszej ojczyzny.
Jako tancerka w zespole ludowym mogę z pełnym przekonaniem powiedzieć, że poznawanie polskich tańców narodowych to coś niezwykłego. Kiedy po raz pierwszy zatańczyłam poloneza czy mazura, poczułam prawdziwy patriotyzm i dumę z tego, że jestem Polką. Każdy z tych tańców ma swoją duszę. Od dostojności poloneza, przez żywiołowość oberka, po melancholijny urok kujawiaka. Dzięki tańcom narodowym można nie tylko rozwijać pasję do ruchu i muzyki, ale też dotknąć historii i tradycji, które tworzą naszą tożsamość. 11 listopada, tańcząc tańce narodowe na scenie przed widownią, poczułam cudowne uczucie bycia częścią czegoś, co łączy pokolenia i pokazuje piękno polskiej kultury. Jestem wdzięczna, że mogę poprzez taniec pielęgnować polską tradycję i dzielić się nią z innymi.
OdpowiedzUsuńCiekawy artykuł, fajnie dowiedzieć się czegoś nowego na temat tańców narodowych. Sama lubię tańczyć i aż nabrałam ochoty wybrania się na warsztaty gdzie mogłabym poznać te tańce od praktycznej strony.
OdpowiedzUsuńBardzo lubię muzykę poloneza i z przyjemnością oglądam, jak jest tańczony. To naprawdę piękna i dostojna tradycja
OdpowiedzUsuńTańce narodowe to nie tylko piękna tradycja, lecz także żywa lekcja historii i polskości, którą warto pielęgnować. Tekst ukazuje, że w tych tańcach odbija się zarówno charakter różnych regionów, jak i wspólna tożsamość naszego narodu.
OdpowiedzUsuńPolskie tańce ludowe to bogactwo tradycji i kultury. Każdy region ma unikalne tańce. Uważam, że warto je poznać, by lepiej rozumieć naszą tożsamość.
OdpowiedzUsuńBardzo ciekawy post. Mam nadzieję,że wpisy o tej tematyce będą pojawiać się częściej.
OdpowiedzUsuńFantastyczny artykuł! Każdy taniec przedstawiony tak, że od razu ma się ochotę zobaczyć je na żywo albo nawet spróbować zatańczyć. Uwielbiam, jak ten artykuł podkreśla, że tańce narodowe to nie tylko tradycja, ale też symbol naszej tożsamości. Warto o tym przypominać.
OdpowiedzUsuńCzytając ten tekst, naprawdę poczułam klimat polskiej kultury. Super opracowanie, dużo ciekawostek i pięknie wyjaśniona rola każdego tańca.Chętnie dowiem się więcej.
OdpowiedzUsuń