27 maja 2023

Podróże kształcą

 

Podróże kulinarne

 

Jedzenie to nasza wspólna płaszczyzna,

uniwersalne doświadczenie.

(James Beard)

 

Podróżowanie po świecie to doskonały sposób na poznanie obcych kultur. Okazja do obserwacji  i poznania realnego życia innych ludzi, ich zwyczajów i tradycji.  Dzięki takim wojażom  nabieramy  nowych  doświadczeń, a dzięki nim stajemy się bogatszymi ludźmi, wyposażonymi w wiedzę o egzotycznych miejscach na ziemi.  Do wyjątkowych należą  podróże kulinarne, pozwalające odkrywać  świat poprzez kuchnię. Podczas tych podróży można delektować się  regionalnymi  potrawami, produktami spożywczymi oraz poznawać  tradycje kulinarne. Atrakcją tych podróży są anegdoty  i historie o miejscowych smakołykach  opowiadane  przez przewodników. Można też uczyć się gotować pod okiem regionalnych mistrzów kuchni, a przy okazji próbować  nowych smaków. Turyści mogą wybrać się na festiwal, jarmark czy targ żywności.  Zawsze warto wybrać się w kulinarną podróż szlakiem najlepszych lokalnych produktów i wyrobów.

Włoska kuchnia. Dominują w niej zioła, warzywa, sery. Ale również są w niej makarony, ryby, owoce morza, mięsa. Znane są takie potrawy  jak: lasange, minestrone, tortellini, ravioli, carpaccio. Według  jej znawców,  najsmaczniejsze włoskie potrawy znajdują się zawsze na prowincji, często w  gospodarstwach  agroturystycznych z dala od ludzi  lub w bocznej uliczce małego miasteczka. Ale  i  w dużym mieście, takim jak  Neapol,  zjemy wyjątkową  pizzę, gdyż jest  wytwarzana wyłącznie z regionalnych składników, według oryginalnej, zastrzeżonej przez Komisję Europejską receptury. Jej  ciasto bardziej przypomina konsystencją wypieczony naleśnik, mozzarella jest  zrobiona  z mleka bawolic, pomidory pochodzą z plantacji  u podnóża Wezuwiusza, oliwa jest z pierwszego tłoczenia. Tę pizzę piecze się około 1,5 minuty w opalanym drewnem piecu.

Kuchnia gruzińska. Gruzini wykorzystują w kuchni dużo warzyw (bakłażany, paprykę, pomidory, fasolę)  i owoców (arbuzy, melony, figi, granaty, cytrusy i orzechy włoskie). Z mięs – drób,  wieprzowinę, wołowinę, cielęcinę i baraninę. Używają mnóstwo przypraw, zwłaszcza  czosnku, cząbru, szafranu, kopru, rozmarynu, estragonu, szałwii. Typowe dla gruzińskiej kuchni są sery: owcze, krowie, kozie. Gruzini mają swoje charakterystyczne potrawy, na przykład: czaszuszuli (pikantny gulasz mięsny), charczo (zupa gulaszowa zagęszczana orzechami), tolma gołąbki zawijane w liście winogron). Najbardziej  charakterystycznym  gruzińskim daniem jest chaczapuri. Powstaje z  ciasta  jak na pizzę z dodatkiem serów i jajka. Innym przysmakiem są chinkali – pierogi w kształcie tzw. sakiewek, które się nadziewa mięsem z rosołu. Na uwagę zasługuje również  ostri – wołowa zupa gulaszowa przyprawiona  na ostro.   Z deserów  Gruzini  polecają  czurczchele - orzechy nawleczone na nić, sklejone zagęszczonym sokiem z winogron.

Kuchnia hiszpańska. Jest wyjątkowo zdrowa, gdyż wykorzystuje świeże produkty, między innymi warzywa i owoce (banany, cytrusy, truskawki, winogrona, jabłka, gruszki, pomidory, cebulę, czosnek).  Poza tym Hiszpanie jedzą owoce morza, sery, mięso, dodając  aromatyczne  przyprawy. Będąc w południowej Hiszpanii, należy spróbować szynki iberyjskiej (jamón ibérico). Wytwarza się ją ze  specjalnego gatunku lokalnych świń, które żywią się w dębowych lasach, więc ich główną dietę stanowią żołędzie. Dzięki temu  szynka ma mocno orzechowy smak. 

Kuchnia laotańska. Jej podstawą jest ryż kleisty, który  podaje się w specjalnych koszyczkach. Jest on serwowany z rozmaitymi sosami, a spożywa się go rękami. Na szczególną uwagę zasługuje larb - siekane mięso lub tofu z kolendrą, tajską bazylią, miętą, czosnkiem, chili,  dymką, sosem rybnym, liśćmi kafiru i tłuczonym prażonym ryżem.  W Laosie turyści chętnie nocują w dżungli, by spróbować  bamboo cooking, czyli gotowania w garnku zrobionym z pnia młodego bambusa i włożonym do ogniska. Dusi się tam mięso lub tofu wraz z warzywami, kwiatem bananowca i przyprawami. Smakosze spożywają lao barbecue. Turyści dostają żeliwny kociołek z rynienką wypełniony bulionem, w którym gotują warzywa, grzyby, makaron, jajko. Na czubku rynienki posmarowanej słoniną kładą cieniutkie plastry mięsa i je smażą.

Przedstawiłam tylko kilka ciekawostek o przysmakach różnych kuchni świata.  Żałuję, że nie miałam jeszcze możliwości  udania się w podróż kulinarną. Chciałabym  wybrać się do Japonii, a tam spróbować orientalnych potraw tego kraju. Sushi - plasterków surowej ryby otoczonych warstwą ryżu sushi. Sashimi – surowej  ryby pokrojonej w cienkie plastry.  Tempury, czyli dania składającego się z owoców morza, mięsa oraz warzyw w cieście,  smażonych na głębokim oleju. Może kiedyś.

Z egzotycznych podróży kulinarnych przywozi się nie tylko przysmaki, zioła czy przyprawy, ale przede wszystkim zapamiętane smaki i zapachy, które długo przechowuje się w pamięci. Dzięki nim ze zdwojoną siłą wraca się do wspomnień i marzy o następnych wyprawach. Ja również wyobrażam sobie własne kulinarne podróże i mam nadzieję, że będą wspaniałe. Czy ktoś z was już odbył taką podróż?  

 

Julia B.

 

Grafika:

https://nawalizkach.com.pl/wp-content/uploads/2018/08/turcja_bazar_1-1140x760.jpg

https://pyzamadeinpoland.pl/wp-content/uploads/2018/06/napoli-2-24.jpg

https://www.mojegotowanie.pl/media/cache/default_view/uploads/media/recipe/0002/01/chaczapuri-adzarskie.jpeg

https://jamon.pl/199-large_default/szynka-iberico-simon-martin-szynka-de-bellota-36-miesiecy.jpg

https://maknao.files.wordpress.com/2010/06/img_05431.jpg

http://www.tasteaway.pl/wp-content/uploads/2017/04/DSC_9186-1-640x427.jpg

20 maja 2023

Kącik motywacji

 

   Atuty sportów zespołowych

 

Siatkówka to gra zespołowa,

indywidualne nagrody mnie nie interesują,

sukces odnosi cały zespół.

                                                                                      (Sebastian Świderski)

 

Sport w dzisiejszych czasach jest tak popularny, że prawie każdy go uprawia. Jedni wybierają siłownię, inni jedną z wielu dyscyplin sportowych -indywidualnych bądź zespołowych. Ja skupię się na sporcie zespołowym i na korzyściach,  jakie daje drużyna. Myślę, że słowa Sebastiana Świderskiego (które stały się mottem postu) celnie wyrażają ducha zespołowego działania i odnosić się mogą nie tylko do siatkówki. Sportowiec zwrócił uwagę na solidarność i  odpowiedzialność. Nie ma tu miejsca na gwiazdorstwo, gdyż zawodnik jest częścią zespołu.

Sport zespołowy, inaczej nazywany jest sportem drużynowym. Polega na tym, że gracze będący w jednej drużynie chcą osiągnąć wspólnie wyznaczony cel, którym zazwyczaj jest wygrana. Aby to osiągnąć, muszą być spełnione określone warunki. Przede wszystkim – spójność i solidarność grupy sportowej, bo one dają szansę (jeśli nie gwarancję) na sukces. Pozwalają również przetrwać trudności czy niepowodzenia. O spójności zespołu decydują: wzajemne porozumienie, zgodność w zasadniczych  sprawach oraz  zaufanie. Do tego dochodzą: koleżeństwo, czasem przyjaźń, empatia, a to z kolei jest źródłem zadowolenia członków zespołu. Jeśli istnieją wyżej wymienione czynniki, sportowiec skupia uwagę na celach zespołu, a nie na osobistych ambicjach.

Dlaczego warto wybierać sporty zespołowe? Ponieważ  dają wiele korzyści. Głównie dlatego cieszą się one dużą popularnością,  zarówno w formie profesjonalnej, jak  i rekreacyjnej. Zalety można wyróżnić zarówno na płaszczyźnie psychicznej,  jak również fizycznej. Ogromną wartością  jest pozytywna rywalizacja, która dostarcza człowiekowi motywacji  do działania oraz daje mu poczucie przynależności do jakiejś społeczności czy grupy ludzi. Sporty drużynowe sprzyjają również nawiązywaniu relacji z ludźmi. Zazwyczaj drużyna staje się  drugim domem, w którym człowiek zawiera  przyjaźnie, czasem na całe życie. Sporty zespołowe uczą szacunku do innych osób, do innych drużyn. Gdy przegra się (na przykład mecz),  trzeba przyjąć ten fakt z pokorą i pogratulować wygranej drużynie. Dlatego w sportach drużynowych bardzo ważna jest zasada  fair play. Tak  więc sport uczy i kształtuje człowieka, jest szkołą życia. Sport (także zespołowy) poprawia również  kondycję fizyczną człowieka. Przeciwdziała otyłości, zwiększa odporność i koncentrację. Sport uprawiany w zespole lubianych osób obniża poziom stresu i poprawia nastrój.

Jakie są sporty zespołowe?  Należą do nich: piłka nożna, piłka ręczna, siatkówka, koszykówka, hokej na lodzie, hokej na trawie, pływanie synchroniczne, a także sprint kajakowy (w grupach zwanych osadami). Są też i inne, choć mniej popularne sporty zespołowe.  Czy warto je  wybierać? Uważam, że tak! Człowiek przecież potrzebuje wokół siebie przyjaznych ludzi, zwłaszcza gdy są zarażeni  pozytywną energią  i dążą do ambitnych celów.

Julia

 

Grafika:

https://s2.tvp.pl/images2/b/2/3/uid_b23484f49ba6d6d066ddc919628406f71656334113256_width_1200_play_0_pos_0_gs_0_height_678_kolejne-mecze-ligi-narodow-zostana-rozegrane-w-polsce-fot-fivb.jpeg

https://raportcsr.pl/wp-content/uploads/2018/09/3.jpg

https://pzkaj.pl/wp-content/uploads/PZKaj_K4500m_4_MEMonachium2022_fotRafalOleksiewicz.jpg