17 listopada 2016

Moje hobby, mój świat



 I ty możesz zostać pisarzem!




Zawsze trzeba być ostrożnym  z  książkami  i  z  tym,
co w nich jest,
bo słowa mają moc zmieniania ludzi.
(Cassandra Clare)


Być może ktoś z Was próbował kiedyś napisać coś swojego. Uwiecznić na papierze historię zrodzoną w głowie. Może to był wiersz, może opowiadanie, a może nawet cała powieść. Wiem, jak trudno jest przelać myśli na kartkę. Jak znaleźć odpowiednie słowa? Jak zacząć i rozwinąć akcję tak, by cały czas ciekawiła czytelnika? Dlatego chciałabym udzielić Wam kilku wskazówek.

Wiadomo, że każda historia potrzebuje początku, rozwinięcia i zakończenia. Warto jest zatem przemyśleć losy bohatera i sporządzić plan. Zastanowić się nad głównym bohaterem:  kto to będzie, jakie będzie miał cechy charakteru, czy jego wygląd będzie znaczący. Czy jest to cicha myszka, czy może ktoś, kto skupia na sobie wzrok otoczenia?

Następnie w życiu bohatera musi wydarzyć się coś, co rozpocznie akcję. Zazwyczaj  jest to coś szlachetnego. Wtedy pojawia się problem, który można rozwiązać, bądź nie. To zależy od twórcy opowiadania. Może to być tajemnica, dramatyczne wydarzenie lub kłótnia. Wolę, gdy bohaterowie pozostają   w konflikcie. To daje więcej możliwości do kreowania ich  dalszych losów. Pisząc swoją powieść, ukazałam destrukcyjną siłę miłości,  która jest o wiele ciekawsza niż jej pozytywna strona. Rozdzieliłam kochanków odległością, wspomnieniami, a także podłymi czynami jednego z nich. Wprowadziłam nienawiść i żal do serca dziewczyny oraz zapomnienie do umysłu  chłopaka. Nie wiem jeszcze, jak zakończę ich historię, ale rozważam rozłąkę na zawsze. Opisując zachowanie bohatera, staram się, aby czytelnik przywiązał się emocjonalnie do  postaci. Dzięki temu uczucia towarzyszące bohaterowi odczuwa także czytelnik. Należy pamiętać, aby w zakończeniu rozwiązać opisywane wcześniej problemy i zamknąć wszystkie wątki opowiadanej historii. Nie oznacza to jednak, że bohaterowie wyjdą z niej beztroscy   i szczęśliwi.

Akcję można przedstawić z różnych punktów widzenia. Można wcielić się w jednego z bohaterów  albo być tylko obserwatorem opisującym zdarzenia. Należy pamiętać o ograniczeniach, jeśli wybierze się jedną z postaci. Trzeba uważać, aby nie napisać czegoś, czego uczestnik nie mógł zobaczyć  ani usłyszeć. Jeśli zrobi się to, postać nie będzie wiarygodna. Wprowadzane dialogi pomagają czytelnikowi zaangażować się w akcję opowiadania (powieści). Chcąc zdynamizować opisywaną historię, lepiej wybierać czasowniki, które uczynią ją bardziej dramatyczną. Na przykład zamiast pisać wstała, można użyć zerwała się na równe nogi. Dzięki temu przykuje się uwagę czytelnika. Aby akcja była ciekawsza,   dobrze jest wprowadzić  wroga. Nie zawsze to on musi być zły.   Za nieprzyjaciela można obrać kogoś, kto stoi po dobrej stronie, ale chce pokrzyżować plany bohatera. Opisując akcję  trzeba pamiętać, aby  co jakiś czas pokazywać, co robi przeciwnik. Należy wprowadzić   jakieś małe utarczki między bohaterem a jego  oponentem. Niech najpierw wygrywa zło, lecz w ostatecznej walce trzeba doprowadzić  do triumfu dobra. W zależności od tego, po której stronie stanie bohater, będzie to dla niego albo przegrana, albo zwycięska bitwa. Można  ją umieścić w jakimś dramatycznym miejscu: na przykład  na terenie wroga  lub na wysokiej wieży, z dala od innych. Należy zadbać o otoczenie, gdyż  często dzięki niemu można wyrazić emocje bohatera. Na przykład deszcz oddaje smutek, burza - niebezpieczeństwo, słońce - radość.

W opowiadaniu (powieści) bardzo ważny jest tytuł. Może być tajemniczy: Mroczne dziedzictwo, intrygujący : Uciekająca królowa  lub ekscytujący : Kto jest winny jego śmierci?  To właśnie tytuł przyciąga czytelnika i zachęca go do dalszego czytania. Jeżeli tytuł będzie źle nadany, może zepsuć nawet najlepsze opowiadanie. Dlaczego piszę o nim na końcu? Dlatego, że nadaję go zawsze po skończeniu pracy. Najpierw opisuję historię, a później dobieram do niej tytuł. Próbowałam kiedyś napisać historię, kierując się tytułem, ale to nie wyszło dobrze. Teraz już nie eksperymentuję.

Nie bój się tworzyć. Pobudź swoją wyobraźnię. Zrób małe ćwiczenie. To nie takie trudne!



Dawno, dawno temu żyła …………………………….............. (tu opisz bohatera swojego opowiadania)
Pomysły na postać – mroczny złoczyńca, urocze słoniątko, drażliwy olbrzym, sławny piłkarz, przebiegły detektyw, kulawy maratończyk…
Która mieszkała w/ pojechała do…………………………......................... (tu opisz miejsce)
Pomysły na miejsce akcji – mroczny zamek, biedna chatka, szkoła z internatem, podziemny labirynt, miasto przyszłości, muzeum…
Pewnego dnia…………………………………………….................. (stało się coś , co rozpoczęło całą historię)
Możliwe początki opowieści – twój bohater…. wyrusza w podróż, odkrywa, że potrafi latać, dostaje zaproszenie, idzie na zakupy, startuje w konkursie, przeprowadza się, odkrywa tajemnicze drzwi, ucieka z domu, udaje, że jest kimś innym…
I wtedy……………………………………................... ( co twój bohater zrobił dalej i czego się spodziewa w związku z tym w przyszłości?)
Jednakże…………………………………………………………………………............ (coś nie wyszło)
Wówczas…………………………………………… (jak twój bohater chce rozwiązać ten problem?)
Następnie…………………………………………… (czy twojemu bohaterowi udało się zrobić to, co zamierzał?)
W końcu……………………………………………….............(napisz, jak historia się zakończyła)

Do dzieła!

Zaczytana

Grafika:
http://www.nolimitart.pl/wp-content/uploads/2015/08/pisarka.jpg