10 kwietnia 2013

Oglądamy filmy

                   

          Dzieci  Zamojszczyzny





                               Gdy mnie resztkami łez żegnałaś Mamo
                       Nie umiałem Ci jeszcze powiedzieć słowa "Kocham"
                                        Nie potrafiłem zapytać dlaczego
                                    I z jakiego powodu stale było zimno
                            Dlaczego choć truchlało zbolałe małe serce
                               Siłą wyrwano z twoich rąk mą nadzieję...
                                                            (Maria Gmyz)

Dzieci Zamojszczyzny  to film dokumentalny w reżyserii Hanny Etemadi  i Zofii Kurnet, który opowiada o realizacji planu wysiedleń Polaków przez hitlerowców, rozpoczętego na Zamojszczyźnie w listopadzie 1942 roku. W filmie wystąpili mieszkańcy Zamościa i okolic, pochodzący ze Skierbieszowa, Łabuniek  i Chomęcisk Małych. Są to: Maria Szewera, Stanisław Mądral, Mieczysław Klimczak,Gertruda Pastuszak. Bohaterem filmu jest także ostatni ordynat Ordynacji Zamojskiej- Jan Tomasz Zamoyski. Zgodnie z rozporządzeniem Heinricha Himmlera, Zamojszczyzna w 1942 roku została uznana za pierwszy niemiecki teren osiedleńczy w Generalnej Guberni. Wysiedlenia Polaków przez Niemców odbywały się praktycznie od momentu rozpoczęcia wojny do końca pobytu armii niemieckiej na terenach Polski. Wiązały się z koncepcją planu „poszerzania przestrzeni życiowej” dla Niemców na wschodzie: Drang nach Osten. 

Film zawiera relacje naocznych świadków i uczestników wydarzeń. Polacy zostali przymusowo wysiedleni i wywiezieni do obozów, a na Zamojszczyźnie miała zamieszkać   ludność niemiecka. Najtragiczniejszy los spotkał dzieci. Były odbierane rodzicom i poddawane segregacji. Część z nich zabito, część wywieziono do Niemiec, a te, których wygląd był najbardziej zbliżony do rasy aryjskiej, zostały poddane germanizacji. Film z jednej strony ukazuje tragiczną sytuację zamojskich wysiedleńców, z drugiej zaś, solidarność ludności polskiej w czasie wojny, wzajemną pomoc, oddanie. Ludzie z Zamojszczyzny byli umieszczani w licznych obozach przesiedleńczych: w Zamościu,  Zwierzyńcu, Budzyniu, Frampolu,  Lublinie, Majdanie Starym, Tarnogrodzie i Biłgoraju.

To dokument, który w prosty sposób przybliża  sytuację panującą na Zamojszczyźnie w 1942 roku, jest dokładną relacją uczestników wydarzenia, ma charakter bardzo obrazowy. Film trzeba koniecznie obejrzeć, ponieważ pochodzimy właśnie z Zamościa  i okolic. Każdy powinien znać historię swojej małej ojczyzny. Aby ją wam przybliżyć, zamieszczam link do filmu. Wierzę, że – jako dzieci Zamojszczyzny- obejrzycie z uwagą ten dokument.

MagMiel

Grafika:
http://dziennik.artystyczny-margines.pl/wp-content/uploads/2015/12/dzieci-zamojszczyzny.jpg

20 komentarzy:

  1. Oczywiście postaram się obejrzec film w wolnej chwili, bo wydaje się być dość ciekawy. Fajne jest to, że na blogu zamieszczane są posty z poważnymi tematami także.

    OdpowiedzUsuń
  2. Film godny polecenia, wywołuje niesamowite emocje, zaciekawienie, współczucie i wstrząsające obrazy w wyobraźni. Wspomnienia opowiedziane przez ludzi, którzy przeżyli czas wojny, byli świadkami, są najcenniejsze. O wydarzeniach tkwiących w pamięci tych osób, nie wyczytamy z książek, każdy człowiek to osobna historia, inne przeżycia. Każdy posiada wspomnienia,lecz nie każdy chce opowiedzieć o tym, co trzymał w sercu przez lata. Warto obejrzeć film "Dzieci Zamojszczyzny", które przywołują traumę II wojny światowej.

    OdpowiedzUsuń
  3. Bardzo się cieszę, że pojawił się na blogu post na temat wysiedleń Polaków, zwłaszcza, że jest to temat bliski nam, bo przecież mieszkamy na Zamojszczyźnie, a to właśnie tutaj miały początek te wydarzenie. Jestem z jednej z miejscowości wymienionych w poście i mogę powiedzieć, że dla nas są to bardzo ważne wydarzenia. Jeszcze gdy chodziłam do gimnazjum mieliśmy spotkania z ludźmi, którzy przeżyli wysiedlenie i muszę powiedzieć, że było to dla mnie niesamowite przeżycie, spotkać się z tymi ludźmi i wysłuchać ich historii. Każdego roku obchodzimy uroczyście rocznicę wysiedleń. W tamtym roku w 70 rocznicę była nawet zorganizowana rekonstrukcja tamtych wydarzeń.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Rekonstrukcja odbyła się w Skierbieszowie.

      Usuń
    2. http://www.youtube.com/watch?feature=player_detailpage&v=m8epYpCBAB8
      Polecam obejrzenie rekonstrukcji pacyfikacji Zamojszczyzny na przykładzie Skierbieszowa. Są też tam dodatkowe informacje na temat tych tragicznych dla Polaków wydarzeń.

      Usuń
  4. Wydarzenia z czasów II wojny światowej są naprawdę straszne. Nie potrafię sobie nawet wyobrazić, co musiały przeżywać osoby, które były rozdzielane od swoich rodzin i kierowane do obozów. Te niewinne osoby musiały przeżywać prawdziwy dramat. Zarówno tym, którym udało się przeżyć te traumatyczne wydarzenia, jak i tym którzy zginęli podczas wojny należy się ogromny szacunek.

    OdpowiedzUsuń
  5. Niedawno w naszym CSF Stylowy odbyła się premiera filmu poetycko-historycznego "Pieśń o wypędzonych" poświęconego Dzieciom Zamojszczyzny. Film opowida o tragicznych wydarzeniach na Zamojszczyźnie, ale także stawia ważne pytania o to czy my Polacy dbamy o prawdę historyczną i własne sprawy. Dość przypomnieć całkiem świeżą historię o sposobie przedstawienia AK w niemieckim filmie "Nasi ojcowie...". Film jest mocno niepoprawny politycznie toteż nie sądzę żeby znalazł się w szerokim rozpowszechnianiu. Za to można go wypożyczyć w naszej szkolnej bibliotece.

    OdpowiedzUsuń
  6. Dzięki takim filmom możemy uświadomić sobie, że nasze obecne problemy są niczym w porównaniu z okresem II wojny światowej. Jesteśmy dziećmi, które żyją w luksusach, spróbujmy wyobrazić sobie taką sytuację dziś...daje dużo do myślenia, dziękuję.

    OdpowiedzUsuń
  7. 'Najtragiczniejszy los spotkał dzieci. Były odbierane rodzicom i poddawane segregacji. Część z nich zabito, część wywieziono do Niemiec, a te, których wygląd był najbardziej zbliżony do rasy aryjskiej, zostały poddane germanizacji.' - Nie zawsze oddzielano dzieci od rodziców, z tego co wiem, czyli od mojej babci, została ona ze swoją mamą.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Do Anonimowego. Być może trafiliśmy na niepełne źródło historyczne. Jeśli znasz prawdę od swojej babci, to się z nami nią podziel, zamiast się wymądrzać. Więcej empatii!

      Usuń
    2. Do Anonimowego. Widocznie Twoja babcia miała wyjątkowe szczęście. Może trafiła na "ludzkiego" Niemca.

      Usuń
    3. Do Bloger. Właśnie się nią podzieliłam więc nie wiem w czym problem. Nie wymądrzam się, dziele się swoim zdaniem - chyba o to chodzi w blogowaniu ?

      Usuń
    4. Nie jestem pewny czy istnieje takiego słowo jak "blogowanie" ale teraz ja nie chce się wymądrzać. Do Blogera- blog właśnie po to jest aby wyrażać swoje zdanie i nikt nie powiniem nikogo krytykować.

      Usuń
    5. Blogerze, zachowaj spokój. :)

      Usuń
  8. http://www.youtube.com/watch?v=m8epYpCBAB8 - pod tym linkiem znajdziecie rekonstrukcję wydarzeń sprzed 70 lat w Skierbieszowie.

    OdpowiedzUsuń
  9. Najbardziej przerażające jest to, że "ludzie ludziom zgotowali ten los"...

    OdpowiedzUsuń
  10. Fantastyczny film - ukazujący życie Dzieci Zamojszczyzny w czasie II wojny światowej oraz ich przerażający los, który zgotowali im hitlerowcy. Z tych strasznych wydarzeń każdy z nas powinien wyciągnąć wnioski na przyszłość, żeby nigdy więcej one się nie wydarzyły.

    OdpowiedzUsuń
  11. Bardzo interesujący film. W niektórych momentach aż nie mogłam powstrzymać się od płaczu. Kiedy tylko pomyślę jakich cierpień doświadczyli ludzie, aż mi skóra cierpnie.

    OdpowiedzUsuń
  12. Jestem zdumiona tym, że Ci ludzie (przynajmniej niektórzy z nich) nie płaczą, nie wydają się tak bardzo smutni, gdy opowiadają o swoim nieszczęśliwym losie. Widocznie przetrwali najsilniejsi, a życie nauczyło ich już wiele. Ja bym nie potrafiła tak spokojnie mówić o okropnych rzeczach, które działy się podczas wojny i wydarzeń związanych z wysiedleniami.

    OdpowiedzUsuń
  13. To bardzo smutny film opowiadający o przeżyciach ludzi żyjących w tamtych czasach i o tym ile musieli przecierpieć, lecz przeżyli mimo tylu trudności i okrucieństwa wojny. Nie potrafię nawet wyobrazić sobie tego co ich spotkało.

    OdpowiedzUsuń